มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
คำที่อาจารย์ฯทำสีน้ำเงินไว้เป็นสิ่งที่สำคัญจริงๆครับ ส่วนความเห็นของผมก็จากที่เคยมีประสบการณ์บางเรื่องคล้ายๆ
ของคุณพ่อก็เอามาแชร์อีกครั้งนะครับ
1. ตอบข้อแรกครับ อันนี้ครูพบเคยพูดไว้นะครับ เรื่องการกลัวการแยกจากนะครับ (มีใน Blog ของครูพบครับ)
ผมเอา link มาแปะให้อ่าน
http://kroopob.blogspot.com/2011_03_01_archive.html
2. เรื่องโรงเรียนก็ตามที่อาจาร์ยฯตอบแล้วนะครับ
3. คล้ายๆผมตอนแฟนจะคลอดนะครับ ก็เป็นกำลังใจให้นะครับ แล้วจะค่อยๆผ่านไปครับ ท่องไว้ครับ "แม่ไม่ว่าง เดี๋ยวพ่อจัดเต็มเอง"
4. อันนี้เหมือนหัดเด็กเล็กๆครับ หัดอย่างสม่ำเสมอครับ แต่ไม่เอาเป็นเอาตาย (ไม่เครียด) ความเห็นผมนะครับ ผมถอดแพมเพอส
ออกนะครับ เพราะบางทีการที่แห้งสบายตลอดเวลาก็ทำให้ลูกไม่รู้สึกรำคาญนะครับ อาจเริ่มถอดจากตอนกลางวันก่อนนะครับ แล้วหา
ผ้ายางกันเปื้อนมาปูไว้ด้วยนะครับ
5. อ่านจากตัวหนังสือ เหมือนคุณพ่อก็กลัวๆอารมณ์นี้อยู่เหมือนกัน ก็ปรับใจเราก่อนนะครับ "มาตอนนี้ดีกว่ามาตอนโตมากๆแล้วค่อยมา"
6. อาจารย์ฯตอบไว้แล้วนะครับ
7. อันนี้สำหรับเด็กทั่วๆไปก็เหมือนกันครับคุณพ่อ (ผมก็เคยรู้สึกแบบเนี่ยเลย) เคยได้ยินไหมครับ "คำพูดไม่สำคัญเท่าการกระทำ" น้องฟัง
คำพูดของคุณพ่อไม่เข้าใจ แต่ไม่ใช่ว่าน้องจะไม่เข้าใจการแสดงความรักที่พ่อมีให้นะครับ ครูพบเคยเขียนตอบไว้(ตรงไหนผมจำไม่ได้)
ประมาณนี้มั้งครับ หากการแสดงออกถึงความรักที่เท่าเทียมกัน ลูกก็จะไม่มีภาวะของการอิจฉา หรือถึงจะมีในช่วงแรกๆ แต่จะค่อยๆเข้า
ใจได้ในที่สุดครับ (หากผมตอบไม่ถูกหรือไม่ครบถ้วนก็รบกวนครูพบช่วยแก้ด้วยนะครับ)
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ