ดีใจด้วยค่ะ น้องปัณณ์ยอมเล่นบทที่มีการบาดเจ็บ ตายแล้ว
เริ่มมีการตายใหม่ๆ ก็อาจจะมีอาการกลัวว่า แล้วคนที่รับบทตายจะตายไปจริงๆหรือเปล่า
ตายแบบไหนที่กลัว ตายแบบไหนไม่กลัว แล้วทำไมถึงกลัว
มีเรื่องให้ชวนคุยได้เยอะนะเนี่ย
วันนี้ก็เพิ่งโดนตัวแสบฆ่ามาหลายวิธีเหมือนกันค่ะ เพราะไม่ยอมให้หม่ำ เยลลี่ของโปรด
เนี่องจากเผลอไปหน่อยเดียว มาร์ชแมลโลว์ หมดถุงไปแล้ว
ตอนนี้โดนฟันคอขาด ฟันท้องให้ขาด บีบคอให้ตาย ที่ตายซ้ำซ้อน เพราะคนฆ่าเกิดสงสัยว่า
แม่ตายไปแล้ว จะกลับมาหลอกไหม แม่ก็เลยคิดวิธีกลับมาหลอก
เช่นฟันคอขาด ก็จะถือหัวกลับมาถามว่า ฆ่าแม่ทำไม คนฆ่าก็เลยบอกงั้นหนีเข้าผ้าห่ม
แม่ก็ตามไปเปิดผ้าห่มถาม ก็มีเสียงแย้งว่า แม่ตายแล้วก็หายตัวมาเลยสิ จะเปิดผ้าห่มทำไม
คุยกันไป คุยกันมา เอ๊ะ แม่ตายด้วยวิธีนี้ ก็มาหลอกเขาได้หลายอย่างจัง เลยเปลี่ยนวิธีใหม่
คนถูกฆ่าก็หาวิธีมาหลอกใหม่ แต่หลอกแบบขำๆน่ะค่ะ สุดท้ายก็นั่งหัวเราะกัน
แต่พอถามกลับว่าหัวเราะนี่หายโกรธแล้วเหรอ ก็ได้คำตอบว่ายัง แล้วก็ต้องมาตายใหม่อีกแล้ว
ที่ยังทำไม่ได้คือ พาน้องออกจากเรื่องสมมติกัน หลังจากที่เรารู้สึกว่าเขาอารมณ์น่าจะลงแล้วไม่ได้ง่ายๆ
คุณแม่พอจะมีวิธีแนะนำไหมคะ ขอคำแนะนำจากท่านอื่นด้วยนะคะ
อีกอย่างหนึ่งที่ยังมีแอบกังวลอยู่คือ ไม่ได้ปรามเขาว่า ฆ่าแม่ตาย เนี่ยมันไม่ดีนะ อะไรทำนองนี้
คงจะไม่ทำให้เขาไม่รู้ว่าอะไรควรนำมาพูด หรือไม่นำมาพูดนะคะ ยังแอบปลอบใจว่า ยังมีเวลาค่อยปรับแก้น่า
ไม่รู้ว่าผิดหรือถูกเหมือนกันค่ะ