พ่อน้องฟ้า เริ่มต้นกับฟลอร์ไทม์

[กิ่งแก้ว]

ยินดีด้วยค่ะ ในที่สุดหลุดจากกรอบความเคยชินได้แล้วนะคะ

[พ่อน้องฟ้า]

ขอบคุณครับ เป็นความยินดีแรก ที่คุณหมอเขียนให้

"ในที่สุดหลุดจากกรอบความเคยชินได้แล้ว" คงหมายถึงความเคยชินของผมกับแฟนหรือเปล่าครับ

ผมก็หวังเช่นกันครับ...ตั้งใจมาก (จนเกือบกลายเป็นเครียด)

[พ่อน้องฟ้า]

ผมมีเรื่องที่จะถามเรื่องนึงครับ

ปกติทุกวันเลย ผมกับแฟนจะขับรถแวะมารับน้องฟ้าไปกินข้าวเที่ยงด้วยทุกวันเลยครับ
(ที่ทำงานอยู่ห่างจากบ้าน 1 กม.)

ก็จะอาศัยเวลาช่วงนี้บ้างในการกระตุ้นการพูดคุยกับลูก เพราะน้องฟ้าจะดีใจมากที่พ่อมารับ
บางครั้งถ้าเล่นอยู่แถวหน้าบ้านพอเห็นพ่อจะวิ่งมากอด แล้วดึงเราไปที่รถ ก็พูดคุยกัน(ไม่ถึงกับตื้อ)
พอเป็นพิธี เช่น ผมจะพูดว่า “จะอยู่บ้าน หรือไป” , “เดินไปหรือขี่รถ” , “อ้าวแล้วยายล่ะ...ยายไปมั๊ย”
“ไปตรงหรือเลี้ยว” , “จอดตรงนี้เนอะ” , “กลับบ้านดีกว่า” , “จะรอหรือลง” , “นั่งไหนดี....” ,
“พ่อนั่งไหน...แม่นั่งไหน” ฯลฯ จนกระทั่งกลับไปส่งน้องฟ้าที่บ้านแล้วกลับไปทำงานต่อ
น้องฟ้าก็กินข้าวเที่ยงกับเราได้ตามปกติ

มี 2-3 วันมานี่ ที่แปลกก็คือ ตั้งแต่ไปรับน้องฟ้าจนไปถึงร้านอาหาร ผมจะใส่เสื้อแจ๊กเก็ต แต่พอจะลงจากรถผมก็ถอดเสื้อแจ๊กเก็ต ออก ซึ่งก็เคยทำมาบ่อยๆ แต่ช่วงนี้พอน้องฟ้าเห็นผมใส่เสื้อตัวใหม่มาที่โต๊ะอาหาร
น้องฟ้าก็ไม่นั่งที่โต๊ะอาหาร จะไปยืนห่าง ผมเดินไปตามน้องฟ้าก็เดินเลี่ยงไป ผมเลยลองกลับไปที่รถใส่เสื้อแจ๊กเก็ต แล้วกลับมาที่โต๊ะใหม่ น้องฟ้าก็กลับมานั่งกินข้างปกติ
พอวันนี้ก็เป็นอีกครับ น้องฟ้าไม่ได้โวยวายอะไรนะครับแค่ไม่นั่งด้วย ผมเลยกลับไปที่รถ แล้วใส่เสื้อตัวที่
ลงไปรับน้องฟ้าที่บ้านมากินข้าว ปรากฏว่า สมมติฐานผมถูกครับ น้องฟ้ากลับมานั่งกินข้าวกับเรา ผมกับแฟนเนี่ยงงเลยครับ

ก็เลยเขียนมาเล่าให้ฟังครับเผื่อมีอะไรที่ผมต้องระวังตัว
(อ้อ เมื่อคืน น้องฟ้าเอาผ้าเช็ดตัว ไปปิดลวยลายบนผ้าห่มที่เคยห่มอยู่ทุกวัน ผมเลยแกล้งไปช่วยปิด แกล้งเปิดบ้าง สุดท้ายก็ช่วยกันปิดจนมิด

คุณหมอ และท่านอื่นๆ เห็นว่ายังไงครับ

[กิ่งแก้ว]

ไม่ทราบค่ะ ต้องดูสีหน้า ท่าทางของเขา

บางทีดูแล้ว ยังไม่รู้ ก็ต้อง "ทด" ไว้ในใจก่อน ค่อย ๆ เก็บข้อมูลไป

ข้อมูลไม่พอ ก้ตั้งสมมุติฐานไม่ได้ค่ะ

[พ่อน้องฟ้า]

สวัสดีครับ อาจารย์กิ่งแก้ว ทีมงาน และผู้ปกครองทุกท่าน
เข้ามาอัพเดท ประจำเดือน

ช่วงนี้ เวลาน้องฟ้าอยากเล่นขี่ม้า อยากไปเซเวน อยากฟังเพลง อยากไปขี่รถเล่น น้องฟ้าก็จะสื่อสารบอกเราได้
จากภาษาพูด และภาษากายที่เขามีอยู่ อย่างล่าสุดเรื่องขี่ม้า บนที่นอน
น้องฟ้า / “บ่อ....ขี่...” ยิ้มดีใจพร้อมแสดงท่าเอามือ 2 ข้างวางที่พื้น
พ่อ / “อ๋อ...ฟ้าอยากขี่.......ขี่มอเหรอ”
น้องฟ้า / “ขี่.........มอ”
พ่อ / “จะขี่มอ.......ทำไงน้า...”
น้องฟ้า / “..งี่..” พร้อมแสดงท่าเอามือ 2 ข้างวางที่พื้น
พ่อ / “อ๋อ...ทำงี้เหรอ” (บางทีก็แกล้งนอนหงายบ้าย) “แล้ว.......ทำตรงไหนล่ะ”
น้องฟ้า / “.....งี่....” พร้อมชี้บอก
พ่อ / “ตรงนี้เหรอ ..........เอ....เอาตรงนี้มั๊ย”
น้องฟ้า / “ไม่ ไม่ .........งี่” ชี้บอกที่เดิม
พ่อ / “โอเค......ตรงนี้นะ.........แต่เอ......ให้แม่ดีกว่านะ” ชี้ไปที่แม่
น้องฟ้า / “ไม่ ๆ .....บ่อ” พร้อมชี้มาที่พ่อ
พ่อ / “พ่อเหรอ..........เอาพี่มั๊ย” ชี้ไปที่พี่
น้องฟ้า / “ไม่ ๆ .....บ่อ” พร้อมชี้มาที่พ่อ น้ำเสียงเริ่มหงุดหงิด
พ่อ / “โอเค......ขี่.....พ่อ....ตรงไหนนะ” ทำท่าคลาน 4 ขา
น้องฟ้า / ขึ้นขี่ด้วยความดีใจ (น้องฟ้าจะทรงตัวได้ดี ไม่ค่อยตก แม้พ่อจะแกล้ง)
พ่อ / “ไป.....หรือ....รอ” (ถามอยู่หลายรอบ แล้วแต่ว่าน้องฟ้าจะตอบว่าอะไร)

พี่ชายก็มาเล่นด้วยกัน ขี่หลังพ่อทั้ง 2 คน น้องฟ้าก็ไม่มีท่าทีหงุดหงิด แต่สนุกสนานหัวเราะตลอด
บางทีน้องฟ้าสนุกจนกรี๊ดออกมาเหมือเด็กทั่วไป บางทีกอดหลังพี่ บางทีพี่กอดด้านหลัง แล้วตกลงไปด้วยกัน
น้องฟ้าก็จะสนุกมาก ทุกครั้งที่ตกหลังม้าก็จะหัวเราะสนุกสานกับพี่

พ่อ / “โอย.....มอตายแล้ว........พอเนอะ”
น้องฟ้า / “ไม่ๆ ......ยีก”
พ่อ / “อีกเหรอ............พอเถอะ...........เหนื่อยแล้ว”
น้องฟ้า / “เย่น..............ยีก”
พ่อ / “เล่น....อีกเหรอ.................แล้วทำไงล่ะ”
น้องฟ้า / “......งี่.....” พร้อมแสดงท่าเอามือ 2 ข้างวางที่พื้น
พ่อ / “พ่อ...........เป็น.......มอ”
น้องฟ้า / “บ่อ.............มอ....................ขี่”
พ่อ / “แล้ว.....ใครขี่”
น้องฟ้า / “ อ้า .......... ขี่” พร้อมชี้ตัวเอง (เริ่มบอกชื่อและชี้ตัวเอง ได้บ้าง)
พ่อ / “โอเค....ฟ้าขี่.........แล้ว.....พี่.....ขี่มั๊ย”
น้องฟ้า / “ไม่ๆ ......อ้า ....... ขี่” พร้อมชี้ตัวเอง
พ่อ / “เอาตรงไหนดีน้า”
น้องฟ้า / “..งี่..” พร้อมชี้บอก
พ่อ / “ตรงนี้นะ.........โอเค.......ได้เลย”

บางทีน้องฟ้ากำลังจะขี่พ่อก็คลานหนีเร็วๆ น้องฟ้ากับพี่ก็หัวเราะสนุกวิ่งตามพ่อ บางทีน้องฟ้ากับพี่ชนกันล้ม
ก็ยังหัวเราะสนุกสนาน ก็จะวนกลับไปรอบเดิมๆ ก็ได้หลายรอบอยู่ครับ บางทีก็เป็นแฟนทำ

ส่วนสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ ตอนนี้ คือ น้องฟ้า มีตีครับ ก็ไม่แรงมากเท่าไหร่
แต่ไม่ได้ตีเพราะความโกรธ หรือเสียใจอะไร แต่เหมือนตีหยอก ตีเล่นสนุก เพราะน้องฟ้ายิ้ม เหมือนชวนเล่น
ผมก็จะพูดว่า “อูย.......ไม่ตี........พ่อเจ็บ.........อูยเจ็บ” น้องฟ้าก็จะมาเป่าให้
บางทีไม่ได้มีเหตุการณ์อะไร น้องฟ้ามามองหน้าเรา แล้วเอาฝ่ามือตีหัวตัวเอง 3-4 ที เหมือนจะดูว่าเราว่ายังไง
ผมก็จะพูดว่า “ไม่เอา.......ไม่ตี........เจ็บหัว.........เจ็บ” น้องฟ้าก็จะมองหน้าและยกมือค้างไว้

จริงๆน้องฟ้าคงมีความต้องการอะไรบางอย่างซึ่งเราก็ต้องสังเกตกันต่อไป

แล้วโรงเรียนก็จะปิดเทอม ก็มีเวลาสนุกกันอีกเกือบ 2 เดือน

[กิ่งแก้ว]

คุณพ่อรู้ว่าลูกชวนเล่นไม่ใช่หรือคะ

คุณพ่อแกล้งเจ็บน่ะ เค้าคิดว่าเล่นหรือจริงค่ะ

ดิฉันคิดว่า ถ้าเค้าตีจริง เราค่อยเจ็บ และห้ามด้วยสีหน้าท่าทางชัดเจน

ถ้าเค้าตีเล่น ก็ช่วยพัฒนาภาษาให้เค้า

หา อะไรเหรอ อ่อ จะเล่น อย่างนี้เป็นต้น

[พ่อน้องฟ้า]

แม่น้องฟ้าใส……สวัสดีค่ะคุณหมอ คุณครู คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน นี้เป็นครั้งแรกของคุณแม่ที่ได้เข้ามาพูดคุย(ปกติก็จะเป็นพ่อของน้องฟ้าใส) แลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่าง ๆและเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับน้องฟ้าใส
อยากจะรบกวนถามทุกท่านว่าควรจะทำอย่างไรดี ( ตัวอย่างต่อไปนี้ เป็นตัวอย่างเก่า ๆที่เราทำมานะค่ะจะช่วยแนะนำเพิ่มเติมก็ดีค่ะจะขอบคุณค่ะ)
น้องฟ้าใส ....... วิ่งหกล้ม แล้วร้องไห้
แม่ ........ โอ๋ ฟ้าเจ็บ เจ็บ เจ็บมากเลย เจ็บจริง ๆ
น้องฟ้าใส ........ ยังร้องไห้อีก
แม่ ......... ฟ้าเจ็บ เจ็บ เจ็บ เจ็บตรงไหนน่า
น้องฟ้าใส ........ ชี้ไปที่เท้า ยังร้องไห้
แม่ ......... โอ๋ ฟ้าเจ็บเจ็บตรงนี้ (แม่ลูบเท้าหลายครั้งกลับไปกลับมา) เจ็บเนาะ เจ็บจริง ๆ เดี๋ยวแม่เป่า
(แม่ชี้ไปที่เท้าอีกครั้ง)
ฟ้าใส ......... เป่า (ร้องไห้เบาลง)
แม่ ......... เจ็บ แม่เป่า เจ็บแม่เป่า
เหตุการณ์ก็จะประมาณนี้แหล่ะค่ะ ถ้าน้องฟ้าใสเขารู้สึกเจ็บทุกครั้งแม่หรือพ่อก็จะเข้าไปบอกความรู้สึกของการเจ็บของน้องเสมอ แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไประหว่างที่เข้าค่ายเล่นกับลูกให้สนุก (แม่คิดเอง ขอเล่าเลยก็แล้วกัน)
แม่ ......... อยู่ในห้องน้ำของโรงแรมซึ่งเปิดประตูไว้ แม่กำลังล้างหน้าแปรงฟัน ขอโทษทุกท่านด้วย
นะค่ะที่ต้องพูดในสิ่งที่มันไม่เกี่ยวข้อง น้องฟ้าใสก็อยู่ใกล้ ๆ เดี๋ยวก็อยู่ประตูหน้าห้องน้ำ
เดี๋ยวก็อยู่ประตูหน้าห้องนอนซึ่งเปิดทิ้งไว้ เหมือนเขากำลังรอแม่หรืออะไรซักอย่าง
ฟ้าใส ......... เล่นกลอนประตูหน้าห้องนอน (อยู่สักครู่)
แม่ ......... เห็นฟ้าใสลูบหัวตัวเอง ( พอดีเป็นจังหวะที่ตนเองช้า ถ้าเร็วก็คงเข้าไปบอกความรู้สีกว่าเขา
เจ็บ เพราะแม่เห็นเขาลูบหัวตังเอง )
ฟ้าใส ......... เดินมาหาแม่หน้าประตูห้องน้ำซึ่งมันไม่ไกลกันเท่าไร เขาจับมือแม่แล้วพามาที่กลอนประตู
หน้าห้องนอน แล้วเขาก็ชี้ไปที่กลอนประตู (ในใจแม่รู้แล้วว่าเขาอยากจะบอกเราว่า ไอ้กลอน
ประตูทำหัวเขาเจ็บ)
แม่ ......... อะไร
ฟ้าใส ......... ชี้ไปที่หัว
แม่ ......... อ๋อ....หัว ใช่ หัว ( แม่ใช้มือชี้ไปที่หัวฟ้าใส)
ฟ้าใส ........ ชี้ไปที่กลอนประตูอีกครั้ง
แม่ ........ อ๋อ ..... ฟ้าเจ็บ เจ็บหัว แม่ชี้ไปที่หัวของฟ้าใสอีก แล้วก็เอามือลูบไปมา (ลืมบอก ไปค่ะระหว่างที่หัวเขาชนกลอนประตู ฟ้าใสเขาไม่ร้องไห้ ไม่โวยวาย แม่ก็เลยคิดเองไปว่าลูกไม่ค่อยเจ็บเพราะปกติถ้าเขาเจ็บมากเขาจะร้องไห้) แล้วแม่ก็เอามือชี้ไปที่กลอนประตู แล้วก็พูดว่า นี่ทำฟ้า ฟ้าเจ็บ เจ็บ
ฟ้าใส ........ เริ่มที่จะไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว อยากออกไปข้างนอก
แม่ ......... ก็พยามยามตามไปบอกความรู้สึกว่าเขาเจ็บ เจ็บหัว ( แต่เหมือนมันจะไม่ได้ผล)
ฟ้าใส ..........ไม่สนใจ วิ่งไปข้างนอกห้อง ไปมองดูอย่างอื่น
ค่ะก็จบเหตุการณ์แบบห้วน ๆ นะค่ะ แต่สิ่งที่คุณแม่ เจอและไปต่อไม่เป็น ก็คือ เขามาจับมือแม่พาแม่ไปที่กลอนประตูหน้าห้องโรงแรม เพื่อจะบอกแม่ว่าไอ้เจ้ากลอนประตูทำหัวหนูเจ็บ แม่ควรจะปฏิบัติอย่างไร เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำมันใช่หรือไม่ใช่ (ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะค่ะที่ช่วยแนะนำ)

[กิ่งแก้ว]

เกิดอะไรกับคุณแม่คะ

คิดว่าตัวเองแผ่วไปนาน จะต้องกลับมาเอาจริงเสียที เลยกลัวที่จะทำผิด ?

เสียเวลาไปนานแล้ว ผิดไม่ได้ ?

ดิฉันไม่ทราบหรอกค่ะว่าเรื่องประตูเนี่ย มันเป็นยังไง

เอาเป็นว่า แค่คุณแม่รู้สึกว่าอยากจะเป็นเพื่อนลูก อยากจะเข้าใจ อยากจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับลูก ก็โอเคแล้วค่ะ

อย่าสนใจเรื่องผิดถูกเลยค่ะ

ถ้าใจ "ใช่" ท่าทีคำพูดคำจาที่เหมาะสม มันจะออกมาเองนะคะ

[plekku]

พี่ปูพลังเหลือๆอยู่แล้ว...........ตามมาเป็นกำลังใจครับ

[พ่อน้องฟ้า]

สวัสดีครับ คุณหมอกิ่งแก้ว ทีมงาน และผู้ปกครองทุกท่าน

สิ่งที่ผมกับแฟนปฏิบัติเปลี่ยนไปก็คือ
การเล่น รู้สึกจะราบรื่นกว่าเดิมครับ คงเป็นเพราะ ลดความคาดหวังในการเล่นลงมา เป็นเล่น(จริงๆ)
น้องฟ้าเริ่มกลับมาติดพ่อมากขึ้นกว่าเดิม อยากเล่นกับพ่อมากขึ้นกว่าเดิม (เดิมก็คิดว่าชอบเล่นกับพ่ออยู่แล้ว)

ไม่เคยชวนพ่อไปนอน ก็มาดึงพ่อไปนอนเล่นหยอกกัน (เดิมชวนแต่แม่)
ในการเล่นน้องฟ้าก็เป็นคนเริ่มการสนทนา ชักชวนเรา บอกเรามากขึ้นกว่าเดิม บางทีพ่อแกล้งทำไม่ถูก เช่น เล่นขี่มอ
พ่อแกล้งเอาชูมือขึ้นบ้าง น้องฟ้าจะทั้งบอก ทั้งผลักให้ล้มลง ทั้งทำท่าให้ดู (อารมณ์ไม่เสียเร็วเหมือนก่อน)

อีกอย่าง ผมกับแฟน ก็มีการรับรู้และเข้าใจอารมณ์ของน้องฟ้าแต่ละขณะ มากขึ้นกว่าเดิม
ช่วยกันตรวจสอบ บอกอารมณ์และขยายอารมณ์ของน้องฟ้าในบางครั้งก่อนที่จะเริ่มขั้นตอนต่อไป (แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะทำถูกหรือเปล่า)
น้องฟ้าก็มีงอแง หงุดหงิดครับ แต่ก็ยังสื่อสารกันได้ (นานๆ จะมีหลุดสักที)

ตอนนี้มองดูน้องฟ้าจะมาความสุข เวลาเจอสิ่งที่กลัวน้องฟ้าจะมองและชี้ไปสิ่งนั้น เราก็จะบอกอารมณ์กัน บางทีน้องฟ้าบอกว่า “ไป...ไป...............กัวๆ” พอเราถามไหนกลัวไหน น้องฟ้าก็จะชี้สิ่งที่กลัว(ในระยะที่ปลอดภัย) หรือบางที
น้องฟ้าจะชี้ให้เราดูบางสิ่งบางอย่าง แต่เราก็ยังไม่เข้าใจก็ได้แต่บอกชื่อสิ่งนั้นไป

ตอนนี้เวลาน้องฟ้าเอามือไปสัมผัสกับอะไร เมื่อเขารู้สึกบางอย่าง(แต่ยังบอกไม่ได้) น้องฟ้าจะเดินมาหาแล้วเอามือข้างหนึ่ง
ชี้ตรงนิ้วที่สัมผัส หรือเวลาชนสิ่งของอะไรสักอย่าง ตอนนี้น้องฟ้าจะมาบอกเราโดยการชี้ที่ร่างกาย เช่น หัว แขน ขา เท้า
แล้วชี่บอกสิ่งที่เขาชนหรือทำให้รู้สึก (สีหน้าธรรมดา บางทีทำให้เราดูแล้วก็ยิ้มหัวเราะ)
บางทีเราก็บอก บางที่ก็พากย์ บางทีก็ไม่ทันดูครับ

การตีหัวน้อยลงแล้วครับ แต่น้องฟ้ากลับมีอารมณ์แบบสนุก มันสะใจ แสดงออกโดยการเอามือมาขยำหน้าเราแล้วหัวเราะสนุก (ตอนแรกพ่อเลือดไหลเลย ก็ห้ามทำ) พ่อเลยเปลี่ยนเป็นต้องระวังเองแล้วเอามือแกล้งปิดหน้า เอาหน้าไปล่อแล้วหลบ หรือเล่นจับมือเขาก่อน น้องฟ้าก็หัวเราะสนุกครับ