จากวันนั้น ถึงวันนี้ กับฟลอร์ไทม์ รบกวนขอคำแนะนำด้วยอีกคนคะ

[กิ่งแก้ว]

อารมณ์อะไรที่เพิ่งมาใหม่ ก็จะมาเยอะอย่างนี้

ผูู้ปกครองน้อยรายรับไม่ได้ เมื่อลูกสนุกเยอะ

บางคนรับไม่ได้ เมื่อลูกเสียใจ

ส่วนใหญ่รับไม่ได้ เมื่อลูกโกรธ

ทัศนคติที่ว่า เด็กโกรธใน "เรื่องไม่เป็นเรื่อง" จะทำให้เข้าใจกันยาก น่าจะปรับแก้อีกหน่อย

ความพอดีในแต่ละคนไม่เท่ากัน

หากคิดว่าตัวเองมีแนวโน้มจะจัดเกิน จุดไหนที่คุณแม่เห็นว่าน้อยไปสัก 30 เปอร์เซนต์ จุดนั้นคือจุดพอดี

ฟังคุณพ่อเอาไว้บ้างนะคะ ใช้ข้อดีของคุณพ่อให้เป็นประโยชน์ ฟลอร์ไทม์แบบนิ่ง ๆ ก็มีประโยชน์

ดิฉันแนะนำไปแล้วว่า หากไม่มีเบรค ไม่มีหลักยึด ฟลอร์ไทม์ จะฟุ้งค่ะ

เมื่อไรทำฟลอร์ไทม์อยู่ตัวแล้ว ดิฉันคิดว่าคุณแม่ต้องเรียนรู้เรื่องความแตกต่างของบุคคล ระหว่างคนใช้หู อ่านเก่ง พูดเก่ง ละเอียด แต่อ่านภาพรวมไม่ออก กับคนที่จับภาพแม่น แต่ดื้อ และไม่ชอบเสียหน้าด้วยค่ะ

ปีที่แล้ว ดิฉันจัดการบรรยายเรื่องนี้ให้ผู้ใหญ่ไปแล้ว และดิฉันไม่คิดจะจัดอีก

ลองดูใน DVD การเรียนรู้ตามความถนัดก็แล้วกันค่ะ

[RosePuk]

อาจารย์พูดถูกเผงทุกข้อเลยค่ะ เพราะครอบครัวเราก็เป็น แต่อาศัยความเกรงใจพ่อของลูก บวกกับเชื่อว่าเขาเองก็รักลูกไม่ต่างไปจากเรา และที่สำคัญ (ต้อง) ยอมรับว่าเขาอ่านภาพรวมและวิเคราะห์ได้ดีกว่า ข้อดีของคุณพ่อมีประโยชน์จริงๆ นะคะ

การลดความเยอะลง ทำให้เราสนุกจากข้างใน แล้วมันมีความสุขมากค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[แม่น้องกาย]

แม่จะพยายามลดลง และหาความพอดี อย่างที่อาจารย์แนะนำค่ะ ก่อนหน้าคุณหมอเตือนแม่เยอะกว่านี้อีกค่ะ เยอะจนมึนกดเอทีเอ็มไม่รู้ตัว (จริงแล้วเอาไปเสียภาษีจนลืมสนิท) ต้องไปแจ้งความเงินหายไปจากบัญชี

พอมาหาความพอดี คุณหมอก็ยังมองว่า ควรลดลงอีกซัก 30 เปอร์เซนต์

อย่างที่คุณ RosePuk พูดนะค่ะ แม่จะท่องไว้ "เขาก็รักลูกไม่ต่างไปกับเรา" แม่แย่จริงๆค่ะ ตำหนิเขาไปเยอะแล้ว

ลืมไปแล้วว่า เขาเป็นคนเลี้ยงลูกมาแต่ทารก แม่ค่อยมารับช่วงต่อตอน 3 ขวบ

ฟลอร์ไทม์แบบนิ่ง ๆ ก็มีประโยชน์

ไม่ทราบว่า ขอคำอธิบายได้หรือเปล่าคะ หรือจากผปค.ท่านอื่นก็ได้ค่ะ

[RosePuk]

แก้อาการดีใจจนล้นอย่างไร

เวลาพอดีใจมากๆ และจะเป็นมากที่สุดเฉพาะเวลาได้ขึ้นรถออกนอกบ้าน อาการล้นคือ มือสะบัด ถ้านั่งขาแกว่ง ถ้ายืนก็กระเด้ง เรียกว่าทั้งมือ ทังขา ไม่นิ่งเลย และที่สำคัญและที่กังวลคือมีอาการกลั้นหายใจ พอหยุดล้นนี่หายใจแฮ่กเลย แต่หน้าตายิ้มนะคะตอนล้นน่ะ เพราะชอบออกนอกบ้าน ไม่อยากอยู่บ้าน

ลองแก้ด้วยวิธีต่างๆ ก็แล้ว คือ นวด สะท้อนอารมณ์ ทำเป็นรู้ทัน เช่น ทักก่อนจะมีอาการ แต่ผลไม่น่าพอใจ เครียดเลยคะ
ครั้งล่าสุด จะพาไปตลาด อาการล้นมา คราวนี้ แม่ทำเป็นบอกว่า แม่ไม่ชอบ เสียงแข็งๆ ชัดเจน แล้วทำหน้าขึงขัง และแม่ชี้ไปที่เขา เพื่อให้หยุด ทีแรกก็หยุด เห็นหน้าเขามียิ้มเหมือนท้าทายด้วย แต่ก็ไม่ดีขึ้น จนต้องหยุดรถแล้วพาลง บอกว่า แม่ไม่ชอบ ไม่ทำ ถ้าทำ กลับบ้าน พอขึ้นรถก็ล้นอีก จนสุดท้ายพากลับบ้านจริงๆ และปล่อยให้คุณตาขับรถไปตลาดจากไปต่อหน้าต่อตา แม่บอกว่า ทำแบบนี้ ไม่ให้ไป เขามี แอ๊ะ หลุดมาคำหนึ่ง แล้วก็พาเข้าบ้าน

พอเข้าบ้านแล้ว แม่ก็ตีสีหน้าโกรธเข้าใส่ ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ เขาเดินไปเดินมา เหมือนคนลน หยุดตัวเองไม่ได้ มีชอตหนึ่งเขาเดินมาหา พร้อมสายตาเขาพูดว่า แม่อย่าโกรธเลย แล้วเขาก็มาแตะที่ตัว แต่แม่ก็ยังคงแสดงสีหน้าโกรธอยู่ จนเห็นว่าสมควรแก่เวลา เลยให้นั่งลง แล้วบอกว่า แม่ไม่ชอบ กลั้นหายใจไม่ได้ เดี๋ยวตาย เขาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ แป๊บนึง แม่ก็งงๆ ว่า ตัวเองจะจบยังไงดี ก็เลยทิ้งไว้ให้เงียบอีกแป๊บ แล้วพาไปอ่านนิทานแล้วนอน

แม่จะแก้อาการล้นนี้อย่างไรดีคะ อาจารย์
ขอบคุณคะ

[กิ่งแก้ว]

OMG

เคยเห็นคนขึ้นไปยืนขาสั่นบนเวทีไหม

เขาอยากทำหรือ

เขาชอบหรือ

แท้จริงแล้ว เขาสงบตัวเองไม่ได้

เด็กล้น แท้จริงแล้ว ใครทำให้ล้น

ล้นแล้ว เป็นความผิดของใคร

ใครควรรับผิดชอบ

เด็กที่ควบคุมตัวเองไม่ได้หรือ ที่ต้องรับผิดชอบ

แถมต้องแบกรับความกลัว กังวล ของคนรอบข้าง

รับผิดชอบต่อความหงุดหงิด อับอายขายหน้า

หากถามว่าทำอย่างไร

ก็ต้องเริ่มด้วยความเข้าใจอย่างแท้จริง

ในความเห็นของดิฉัน ที่ทำอยู่นั้นไม่แฟร์กับเด็กที่เกิดมาพร้อมระบบรับรู้และควบคุมร่างกายที่แตกต่างจากเด็กอื่นค่ะ

ยกเว้นคุณแม่จะคิดว่าเขาตั้งใจแกล้งให้คุณแม่ตกใจ

ถ้าเช่นนั้น ยิ่งคุณแม่ตกใจ ก็เหมือนยิ่งให้แรงเสริม

แต่ถึงกระนั้น เด็กก็ไม่ควรได้รับโทษที่ไม่ได้ตกลงกันไว้ก่อน

คุณแม่บอกว่าลองหลายวิธี ก็ไม่ได้ผล....แน่นอน ยิ่งหวังผล ยิ่งไม่ได้ผล

หากเข้าใจกันจริง ชลอรถ จอดรถ ให้แม่คอย ให้แม่เป็นกำลังใจระหว่างที่ลูกล้น นาน...ก็นาน

หากวันไหนจะรีบไปซื้อของที่ตลาด ก็ไม่คิดต้องพัฒนาลูก

หากไม่รีบ ก็ช่วยใช้เวลาเข้าใจกันหน่อย

โดยปกติระบบการตัดรางวัล หากทำพฤติกรรมไม่ดี เราจะใช้ในเด็กที่ถึงระดับ 6 ซึ่งสามารถเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลได้ และได้แก้ SI ครบทุกด้านแล้ว

ส่วนวิธีทำมีขั้นมีตอนของการซอยความยากให้สำเร็จเป็นขั้น ๆ ซึ่งมีรายละเอียดอยู่แล้วใน DVD ปกสีสายรุ้ง

ข้อเท็จจริงอีกอย่างหนึ่ง คือไม่มีใครกลั้นใจตายได้ค่ะ

[แม่น้องกาย]

ลูกเคยเป็นค่ะ (ดีใจล้นเพราะเป็นวันเกิดพาไปฉลองพร้อมกันทั้งครอบครัว)
อาการ พูดเสียงดัง รัว ซน (แต่ยังเชื่อมต่อกันเราตลอด ชวนแม่เล่น) จะไปยุ่งกับโต๊ะข้างๆ มีการปลอบใจ พูดคุยนานแล้วไม่ได้ผลเลย
แม่ตัดสินใจ กดข้อต่อช่วงหัวไหล่ค่ะ (จากที่เคยเทสว่า ขยำแล้วไม่ได้ผล) ทำมือเหมือนก้ามปู กดแรงในระดับที่เด็กรับได้ จะมีอาการออกค่ะว่า เด็กเริ่มสงบ น้ำเสียง สีหน้าจะเบาลง
-ข้อต่อช่วงไหล่ 2 ข้าง
-ต่อด้วย ข้อศอก
-ต่อด้วย ข้อมือแบบขยำๆเบา เพราะเด็กเริ่มสงบแล้ว
แล้วอาการล้นก็หายไปค่ะ ทุกอย่างสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กินข้าวได้อย่างเรียบร้อย

แต่ลักษณะเดียวกัน อาการเหมือนกัน แต่อยู่ในบ้าน
แม่กดลักษณะเดียวกัน ความแรงเท่ากัน
เด็กสงบแล้ว พูดว่า "รำคาญ"(สะบัดตัวหนี)..และทำการบ้านต่อ

จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาหลายครั้ง เมื่อเด็กเริ่มท่าจะล้น แม่จะถามเขาว่า "กดมั้ยลูก ฮ่าๆๆๆ"(พร้อมทำท่าก้ามปู) เด็กสงบได้เลยค่ะ เลือกที่จะนิ่งเอง แทนที่จะถูกแม่กด (แต่ถ้าแม่ดูแล้วไม่นิ่งจริง ก็จะกดที่หัวไหล่ค่ะ)