ลูกชายไม่ยอมเล่นสมมติกับเพื่อน ควรคุมสถานการณ์อย่างไรคะ

[แม่น้องกาย]

วันนี้แม่มีเวลาเล่นสมมุติกับเขา (ประกอบกับเขาทำท่าชก+เตะให้พ่อดูตอนกลางวัน) แม่เลยกล้าเข้าเรื่องสมมุติทะเลาะต่อยกัน

ช่วงแรกเขาร้องไห้เลย แม่ก็ตามน้ำไป (เขาจะมีตุ๊กตาชื่อเพื่อนในห้องราวๆ 20 คนค่ะ)เขาเล่นบทสมมติถดถอยหนีไป จนเคลียร์กันได้จบที่ชวนเพื่อนไปกินข้าว จบเรื่องสมมติ เขาก็หนีแม่ลงไปหาเพื่อนเลย (ดีใจมากค่ะ)

วันนี้เป็นวันแรกที่ลูกออกไปหาเพื่อนเล่นหลังจากที่โดนชกมา 5 วันค่ะ ปรากฏว่าเล่นกันแรงจนลูกคางแตก (เพื่อนคนนี้เฮี้ยว เกเรมากมี่สุดในซอยค่ะ)

ที่บ้านโมโหกันใหญ่ แต่แม่คิดว่า ยังไงคางแตกก็ยังดีกว่า”นั่งคุยกับรถ”ใช่มั้ยคะคุณหมอ

[กิ่งแก้ว]

เวลาให้เด็กเล่นกัน ควรมีผู้ใหญ่สังเกตการณ์อยู่ห่าง ๆ เพื่อเก็บข้อมูล เอามาทำงานต่อ และเข้าแทรกแซงเมื่อมีการเกินเลยค่ะ

ดูแลให้พอดี ๆ

[แม่น้องกาย]

พอดีแม่เข้ามาทำธุระแปํปนึงค่ะ (ก็เอาของให้น้องเกเรนั่นล่ะ) ปกติไม่ทิ้งไว้ ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ถึงกับคางแตก

แม่มารายคุณหมอเพราะไม่คิดว่า การเล่นสมมุติจะช่วยให้ลูกออกจากโลกของเขาได้จริงๆ (ได้ทันตาเลย แถมร่าเริงยิ้มแป้น )

เนื่องจากลูกแม่แตะระดับ 6 แล้ว เขาจะมีคำตอบหลีกเลี่ยงในแบบของเขา ไม่ทราบว่า ต้องแก้ไขให้เขา หรือ ตีเป็นอาการ "โกหก" ค่ะ ควรทำอย่างไรดี

เช่น

พ่อ--กายกินนม

กาย--ไม่เอา (ใส่อารมณ์)

พ่อ--กาย!! กินนม

กาย--โห... ไม่กินหรอก เดวก็นอนไม่หลับหรอก!!!!!!!!!!!!!!! (แม่ห้ามเขากินกาแฟด้วยเหตุผลนอนไม่หลับ / นมเป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบค่ะ)

1. ควรแก้ไขคำตอบหรือเปล่า เป็น กาแฟต่างหากที่ทำให้นอนไม่หลับ
2. การใส่อารมณ์ของเด็กควรตักเตือนหรือเปล่า
3. แม่หัวเราะ ผิดหรือเปล่าคะ ขำเหตุผลที่เขายกมาค่ะ

-----------

แม่--กายฝึกพูด

กาย--ไม่เอา

แม่--ไม่ได้ ต้องฝึก

กาย--มันเหนื่อย (ทำท่าหอบ แฮกๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดๆ) เห็นมั้ย.... เหนื่อยแบบนี้น่ะ หอบยังงี้ไงเวลาฝึกพูด

แม่--( งง ฝึกพูด หอบอย่างกับวิ่งได้ไง)

ปัญหาเขาคือไม่ชอบฝึกพูด เพราะยากขึ้นเรื่อยๆค่ะ

เหตุผลที่เขายกมา เหมือนการโกหกหรือเปล่าคะ

หรือเวลาถดถอย ตอบ--ไม่อยากไปเล่น ( แทนที่จะตอบเล่นไม่เป็น ) ควรแก้ไขคำตอบหรือเปล่า

[กิ่งแก้ว]

แนะนำให้รู้สึกและคิดในแง่มุมของเด็กค่ะ

เดี๋ยวก็รู้ว่าคุยยังไง

ลดการตั้งธง และตัดสินถูกผิดลงบ้างเถอะค่ะ

[สายป่าน]

คุณแม่คะ
ถ้าหาถูกผิดในทุกคำตอบ หรือแก้ไขคำตอบของลูกทุกคำตอบ
เราจะเหนื่อยมากนะคะ และอาจลืมเรื่องหลักของเราก็ได้ว่าเราจะทำอะไร
เคยไหมคะ เวลาคุยกับเพื่อน แล้วเราไม่อยากคุย หรือไม่อยากทำ แล้วให้เหตุผลไปมั่วๆ
หรืออาจจะคิดว่าเป็นเหตุผลที่ดีที่สุดแล้วที่จะให้เพื่อนเชื่อเรา แต่คนฟังอาจรู้สึกไม่ค่อยสมเหตุสมผลเล้ย
เอาเถอะค่ะ ถ้านมจะทำให้นอนไม่หลับ ลองชวนคุยต่อก็ได้ค่ะ ว่าถ้าเขากินนมแล้วเขาจะเป็นอย่างไรอีก
คุยแบบคนห่วงกันน่ะค่ะ
ถ้าฝึกพูดแล้วหอบขนาดนั้น เราจะช่วยเขาได้อย่างไรบ้างล่ะคะ
อาจจะไม่จบด้วยการกินนม หรือยอมฝึกพูด แต่ถ้ามีใครสักคนยอมรับฟังเรา ก็น่าจะรู้สึกดีนะคะ

[แม่น้องกาย]

คุณแม่คะ
ถ้าหาถูกผิดในทุกคำตอบ หรือแก้ไขคำตอบของลูกทุกคำตอบ
เราจะเหนื่อยมากนะคะ และอาจลืมเรื่องหลักของเราก็ได้ว่าเราจะทำอะไร
เคยไหมคะ เวลาคุยกับเพื่อน แล้วเราไม่อยากคุย หรือไม่อยากทำ แล้วให้เหตุผลไปมั่วๆ
หรืออาจจะคิดว่าเป็นเหตุผลที่ดีที่สุดแล้วที่จะให้เพื่อนเชื่อเรา แต่คนฟังอาจรู้สึกไม่ค่อยสมเหตุสมผลเล้ย
เอาเถอะค่ะ ถ้านมจะทำให้นอนไม่หลับ ลองชวนคุยต่อก็ได้ค่ะ ว่าถ้าเขากินนมแล้วเขาจะเป็นอย่างไรอีก
คุยแบบคนห่วงกันน่ะค่ะ
ถ้าฝึกพูดแล้วหอบขนาดนั้น เราจะช่วยเขาได้อย่างไรบ้างล่ะคะ
อาจจะไม่จบด้วยการกินนม หรือยอมฝึกพูด แต่ถ้ามีใครสักคนยอมรับฟังเรา ก็น่าจะรู้สึกดีนะคะ

ขอบพระคุณแม่สายป่านนะค่ะ เคยถามบางคน เขาบอกเด็กอาจจะติดนิสัยโกหกก็ได้ แม่ก็ลังเลค่ะ

เรากำลังพยายามให้ลูกสื่อสารมากที่สุด คิดมากที่สุดค่ะ คิดอะไรก็ได้ ขอให้สมเหตุสมผลค่ะ

[แม่น้องกาย]

เมื่อวานแม่พาเขาออกไปเล่น (เพื่อนอายุราว 7ขวบ ) เล่นๆกันปกติ แม่เห็นลูกกับเพื่อน ต่อยกันค่ะ แม่ต้องเข้าไปแทรกแซงหรือเปล่า (แม่ยืนอยู่ห่างมากค่ะ ไม่เห็นว่าใครเริ่มก่อน)

สอบถามลูก
--ไม่เล่นกับพิซซ่าแล้ว แหวะ ลงจากหลังกระบะรถ แล้วถีบจักรยานหนี

สอบถามเพื่อน
--กายเริ่ม เพราะว่า กายบอกว่า จักรยานสีชมพูเป็นของเขา (ของเพื่อนหรือของใครไม่ทราบค่ะ)

แล้วทั้ง 2 ก็เล่นกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ


ตั้งแต่เริ่มสะท้อนอารมณ์โกรธพอได้ แม่สังเกตุว่า เขาเริ่มกล้าที่จะใช้กำลัง (รวมทั้งกับแม่ด้วย เช่นต่อยแม่เบาๆ ด้วยเรื่องเล็กๆ ) แม่ก็ห้ามด้วยเสียง ทำโทษด้วยการวิดพื้นหากท่าทีเขาไม่สำนึกว่าผิด

แต่จากข้อมูลคุณครู ลูกมีการเล่นเตะต่อยตามประสาผู้ชายค่ะ

FT แบบมั่วๆของแม่ เปลี่ยนลูกได้ขนาดนี้เลยหรือคะ หรือเพราะเขามีสมาธิสั้นผสม (แม่กลัวเขาก้าวร้าวค่ะ แม่จึงไม่สนับสนุนการสะท้อนอารมณ์โกรธแต่แรกค่ะ) แต่เขาไม่มีหุนหันค่ะ เงียบ+ยิ้ม เวลาโกรธมาตลอดก่อนใช้FT

ส่วนบทบาทสมมติ เขาเริ่มชวนแม่เล่นปาระเบิดแล้วค่ะ

[แม่น้องกาย]

เนื่องจากแม่ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการทำงานอารมณ์นักค่ะ มี 2 เหตุการณ์ที่เปรียบเทียบกัน หลังจากที่ลูกระเบิดอารมณ์เป็นพฤติกรรม แม่ทำต่างกันค่ะ ไม่แน่ใจว่าต่างกันอย่างไร ให้ผลกับการพัฒนาอารมณ์อย่างไรค่ะ

เพราะกว่าจะนัดครูหน่องก็ เดือนหน้า

วันเสาร์นี้มีอบรม เผื่ออาจารย์จะแนะนำ +เปิดคลิปได้นะค่ะ

เหตุการณ์ที่ 1

กาย..(งอแง โมโหไม่พูด แสดงท่าเป็นพฤติกรรม)

แม่..แหม! มันน่าโมโหนะเนี่ย

กาย..(งอแง)

แม่..ใครทำลูกแม่นะ บอกได้หรือเปล่า

กาย..(พูดไม่ออก แสดงท่าทางกรีดร้อง)

ตุ๊กตา..พี่กาย พูดไปเลย คุณแม่นะแกล้ง พูดสิๆๆๆ บอกไปตรงๆเลย

แม่..เหย..แม่นั่นหรือ (ฉงน)

ตุ๊กตา..ใช่คุณแม่นั่นล่ะแกล้งพี่กาย พี่กายพูดเลย!!

-----------ผ่านไปราว ครึ่งชม. ที่ตุ๊กตามาช่วยเชียร์-----------

กาย...แม่นั่นล่ะทำ(พูดน้ำเสียงไม่เต็มปาก) ไปทำท่าหมีมุดถ้ำ (ทำโทษอย่างแรง)

(แม่ค่อยๆผ่อนอารมณ์ลง ) ด้วยการต่อรองการทำโทษให้เบาลง เชิงอ้อนวอนให้บทลงโทษเบาลง เขาค่อยๆหายโกรธ


บทสนทนายาวราวประมาณ ครึ่งชม. กว่าลูกจะพูดออกมาได้ ด้วยความเครียด ลูกมีอาการกัดฟันหลังจากเหตุการณ์นี้หลายวัน

แม่ก็พยายามกดอารมณ์ตัวเอง พยุงน้ำเสียงให้ดีๆ ตั้งสติ (แต่ไม่แน่ใจว่า การทำหน้าตาของแม่เข้ากับบทสนทนาหรือเปล่า เยาะเย้ยหรือเปล่า)

@@@@สรุป..เครียดทั้งแม่ทั้งลูก@@@@

หมายเหตุ แม่ต้องใช้ ตุ๊กตามาช่วยการทำฟลอร์ไทม์เป็นบุคคลที่ 3 (แม่พากย์น้ำเสียง ) เขาคุ้นชิน+รักตุ๊กตาตัวนี้มาก อยู่ด้วยกันมาราว 5 ปีแล้ว

[แม่น้องกาย]

เหตุการณ์ที่ 2

กาย..(งอแง โมโหไม่พูด แสดงท่าเป็นพฤติกรรม)

แม่..ขอ---โทษ---นะ แม่ไม่ได้ตั้งใจ (ก้มหน้า)

กาย..บอกแล้วว่าไม่ชอบ!!

แม่..(ตัวสั่น)

กาย..ไป!! เดี่ยวโดนไม้เรียวตีหรอก (เอาไม้มาทำตีโต๊ะ ปัง !ปัง!)

แม่..(ตัวสั่น)

กาย..ปิดตา

แม่..(ปิดตา ตัวสั่น)

กาย..บอกให้ปิดตาไง ห้ามแอบดู !!!!!!

แม่..(ปิดตาปี๋ ห่อตัว สะดุ้ง)

กาย..ดีมาก ปิดอย่างนี้ล่ะ หลับไปเลย

แม่..(หลับ)

---ทิ้งเวลาระยะนึง—

กาย ..กริ๊งงงงงงงงงงงงงง ตื่นได้แล้ว เช้าแล้ว

แม่..ตื่นแล้ว

กาย..รีบแต่งตัวเร็ว สายแล้ว ห้องน้ำอยู่ทางนี้

กายเล่นเป็นบทบาทสมมุติ(เป็นแม่) แม่สมมติ(เป็นกาย) พาไปอาบน้ำ แต่งตัว ใส่ถุงเท้า เตรียมตัวไป รร.ฯลฯ ท่าทางลูกอารมณ์ดี ลืมเหตุการณ์ที่โกรธแม่ไปเลย เล่นสมมติต่อสลับแม่ สลับลูก

@@@สรุป..หลังเหตุการณ์ ไม่มีความเครียดหลงเหลือ (ทั้งแม่ลูก) ไม่เสียงดังลั่นบ้าน เปลี่ยนเป็นบทบาทสมมติได้อย่างกลมกลืน ลูกก็มีความสุขด้วย พ่อก็หัวเราะ@@@



ไม่ทราบว่า ทั้ง 2 อย่างนี้ต่างกันอย่างไรคะ อันไหนผิด อันไหนถูกคะ

[กิ่งแก้ว]

ถ้าคงสัมพันธภาพ การสื่อสาร และการคิดที่ออกมาจากตัวเด็กได้

ไม่มีอะไรผิดหรอกค่ะ

ทำไปเรื่อย ๆ และดูภาพรวมค่ะ ภาพรวมดีขึ้น ก็แปลว่าดีขึ้นค่ะ

ถ้าไม่มีเหตุการณ์แรก ก็อาจจะไม่มีเหตุการณ์ที่สอง