สมาชิกใหม่ขอคำแนะนำการเล่นค่ะ ^^

[mama]

ขอเรียนปรึกษาอ.กิ่งแก้ว ครูพบ และผู้ปกครองทุกๆท่านค่ะ
ลูกชายอายุ 2 ปี 4 เดือนค่ะ คุณแม่สังเกตเห็นว่าน้องไม่ค่อยมองหน้าคนรอบข้างตั้งแต่อายุหนึ่งขวบ พาไปหาอาจารย์ด้านพัฒนาการมาตลอด ตรวจครั้งสุดท้ายตอน 2 ขวบ อาจารย์บอกปกติดี มีความสามารถด้านภาษาดีมาก มีนัดอีกครั้งตอนสองขวบครึ่งค่ะ

ตอนนี้น้องพูดโต้ตอบได้เป็นประโยคอย่างมีความหมาย(แต่มักจะเป็นคำถามความจำ ถ้าถามเรื่องความรู้สึกหรือให้คิดต่อ น้องจะโต้ตอบประมาณ1-2รอบแล้วก็เปลี่ยนเรื่องไปเอง) บอกความต้องการด้วยประโยคยาวๆได้(แต่มักจะเป็นประโยคที่เราเคยสอนหรือเคยได้ยินมา) ไม่มีภาษาต่างดาวเลย ทำตามสั่งด้วยคำสั่ง2ขั้นตอนได้ จำตัวอักษร เลข คำศัพท์ไทย อังกฤษได้มากมาย ความจำดีมาก ร้องเพลงยาวๆได้ จำนิทาน(เล่าแบบท่องจำ)ได้เป็นเรื่องๆ ไม่มีอาการกระตุ้นตัวเองให้เห็นชัดเจน ผู้ใหญ่ที่บ้านบอกว่าปกติ ฉลาด แต่คุณแม่ก็ยังรู้สึกว่าลูก “ต่าง”จากเด็กคนอื่นค่ะ

เพราะเท่าที่สังเกตได้ น้องไม่สนใจเล่นกับเด็กคนอื่นเลย มองหน้าแบบแววตามองอากาศเลยค่ะ แต่สามารถจำได้หมดว่าเพื่อนชื่ออะไร ใครแกล้งใคร ถ้าคุณแม่บอกให้ไปเล่นกับพี่ ก็จะเดินไปหาพี่ แต่ก็จะพูดตามที่คุณแม่บอกเท่านั้น ว่ามาเล่นกัน แล้วก็กระโดดตามกันสองสามทีก็เลิก หันไปทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบมากแทน คืออ่านตัวเลข ตัวอักษร เขียนหนังสือ นั่งเขียนได้นานมากๆเลยค่ะ

ความสัมพันธ์กับคุณพ่อคุณแม่ ดีใจ(เกือบ)ทุกครั้งที่คุณพ่อคุณแม่กลับมาหา ค่อนข้างติดคุณพ่อค่ะ แต่ส่วนมากแล้วต้องเป็นคุณพ่อหรือคุณแม่เข้าไปชวนเล่นเอง ไม่งั้นจะเลือกที่จะนั่งอ่านหนังสือค่ะ น้องสามารถนั่งเล่นหรือเดินเข้าไปหาผู้ใหญ่คนอื่นๆในครอบครัวแล้วบอกความต้องการของตัวเองได้เป็นคำพูดค่ะ เช่น ช่วยเปิดตู้เย็นให้หน่อยครับ บอกแกะขนมได้ แต่จะไม่มีการเล่นโต้ตอบด้านอารมณ์ ไม่เลียนแบบเอง แต่ถ้าบอกให้ทำตามอะไรจะทำได้ คุณแม่รู้สึกว่าคล้ายหุ่นยนตร์ค่ะ ทำตามสั่งได้อย่างถูกต้อง แต่ไม่มีการริเริ่มเอง ถ้าอ่านจากระดับพัฒนาการ ดูโดยภาพรวมจะเหมือนได้ระดับ 4 แต่คุณแม่รู้สึกว่าระดับ1 ยังไม่แน่นเลยค่ะ

ด้านระบบสัมผัส คิดว่าไวในบางด้านค่ะ เค้าไม่ชอบสระผม เคยพยายามจะสะท้อนความรู้สึก(ลองถามตามตัวอย่างที่ได้อ่านในwebและหนังสือ) แต่น้องก็ยังบอกได้แค่ไม่สระผม ไม่สระผมค่ะ

ตอนนี้คุณแม่ได้พยายามเล่นให้สนุกให้เค้าติดใจ เช่นวิ่งไล่จับ ก็จะได้ความสนใจมาเป็นพักๆค่ะ ชวนเล่นต่อบ้าง แต่ยังไม่ถึงกับติดหนึบกันทุกกิจกรรม ยังชอบอ่านตัวเลขกับเขียนหนังสืออยู่มาก พยายามถามเรื่องความรู้สึก ก็ยังไม่ค่อยตอบ อ่านนิทานกันก็ยังไม่ค่อยยอมฟังเรื่อง ชอบดูแต่รูปกับเลขหน้าค่ะ (สงสัยยังเล่าไม่ค่อยสนุกพอค่ะ)

คุณแม่ได้อ่านหนังสือตั้งแต่ก้าวไปกับลูกออทิสติกจนถึงฟลอร์ไทม์กับเด็กออทิสติกแล้ว(2รอบขึ้น) แต่ยังนึกมุกไม่ค่อยออกค่ะ ไม่แน่ใจว่าเด็กอายุประมาณนี้เราควรถามตอบ ยื้อแค่ไหนถึงพอดี ลองอ่านเรื่องของคุณพ่อน้องเฌอแตมแล้ว แต่ก็ยังไม่แน่ใจค่ะ นึกภาพไม่ค่อยออก อยากขอปรึกษาอ.กิ่งแก้วและทุกท่านว่าลักษณะวิธีการเล่นน่าจะเป็นรูปแบบประมาณไหนคะ จะไปหาครูพบก็ติดน้ำท่วมค่ะ เลยขอปรึกษา ขอแนวทางมาลองทำกันเองดูก่อนค่ะ แล้วจะหาทางไปพบให้ได้ค่ะ ขอบพระคุณมากๆค่ะ

[กิ่งแก้ว]

ดูเหมือนคุณแม่เข้าใจในหลักการแต่ติดขัดที่เทคนิค

หากได้ดูคนที่ทำฟลอร์ไทม์เป็นสักครั้งสองครั้ง จะไปได้เร็วมากเลยค่ะ

ตอนนี้คนที่ทำฟลอร์ไทม์ได้ กำลังว่างงาน รวมทั้งตัวดิฉันด้วย

คุณแม่ลองบอกมาคร่าว ๆ สิคะว่าอยู่แถวไหน

จะลองประสานคนว่างงาน (แบบจำเป็นต้องว่าง) ให้ค่ะ

[กิ่งแก้ว]

ระหว่างนี้ก็เล่นสนุกไปก่อน เล่นแบบไม่คาดหวัง และไม่ต้องพยายามทำให้ผู้ใหญ่เข้าใจ หรือบอกเล่าสิ่งที่คุณแม่กังวลนะคะ ไม่ได้ผลหรอกค่ะ

เด็กที่ดูเรียบร้อย ว่านอนสอนง่าย เชื่อฟัง และจำแม่นเช่นนี้ บอกไปก็ไม่มีใครเชื่อค่ะ

[mama]

ขอบพระคุณอาจารย์กิ่งแก้วมากค่ะ สำหรับความกรุณา บ้านอยู่แถวบางซื่อค่ะ (เขตเฝ้าระวังน้ำเลยค่ะ555 ข้างบ้านเริ่มมีปุดๆตามท่อค่ะ) แต่คุณแม่สามารถพาลูกไปพบทีมอาจารย์ได้ทุกแห่งที่อาจารย์และทีมสะดวกค่ะ ขอบพระคุณมากๆจริงๆค่ะ
คุณแม่จะพยายามเล่นสนุกไปก่อนค่ะ สังเกตได้ว่าพอเราเล่นถึงเนื้อถึงตัวเค้ามากขึ้น น้องจะวิ่งไปหาหนังสืออ่านน้อยลง และลืมเรื่องเขียนหนังสือไปได้มากเลยค่ะ

[กิ่งแก้ว]

การที่เขาเล่นกับแม่มากขึ้น ง่ายขึ้น สนใจหนังสือน้อยลง ก็แสดงว่าคุณแม่เริ่มต้นได้แล้วระดับหนึ่ง ทำต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ

น้ำปุดตามท่อ เป็นสัญญานที่ไม่ดีเลย นับวันได้เลยค่ะ อีกประมาณ 3-4 วัน จึงจะถึง peak

ชวนลูกช่วยคิด ช่วยย้ายของก็ได้ค่ะ อย่างน้อยก็เป็นกิจกรรมที่ทำร่วมกัน แถมได้ออกกำลังกายด้วย

ที่ต้องระวังไว้หน่อย คือต้องเข้าใจว่าลูกนั้นไวความรู้สึก กลัวและกังวลง่าย แต่สีหน้าสีตาที่แสดงความกลัวอาจจะเห็นไม่ชัด

ทำฟลอร์ไทม์แบบปลอบใจ ก็ได้ประโยชน์ค่ะ แต่ก่อนจะเข้าไปปลอบใจลูกนั้น ขอให้มั่นใจก่อนว่าใจของแม่นั้นสงบ และแน่ใจว่าตัวเองนั้นสามารถแสวงหาโอกาสในวิกฤตได้นะคะ

เดี๋ยวนำ้ลด ค่อยว่ากันดีกว่าค่ะ

[kroopob]

น้ำปุดแล้ว เป็นสัญญาณไม่ดี.. คุณแม่ตั้งใจอพยพไปไหน
หรือเป็นสัญญาณดี ว่าได้เวลาออกจากกทม.มาเจอกัน?

ผมอยู่ขอนแก่นจนถึงวันที่ 9
แล้วจะขึ้นเชียงใหม่ มีคิวอบรมผู้ปกครอง และเจอเด็กกับพ่อแม่ในวันที่ 12-14 พ.ย.
แล้วจะลงสุราษฎร์

จากนั้นก็เข้ากทม.(ถ้าน้ำลดให้เข้าได้)
เพื่อเตรียมค่าย"อยู่กับลูกให้สนุก" สำหรับพ่อแม่ที่อยากใช้ฟลอร์ไทม์ แต่ติดขัดการเล่น


มีตรงไหนน่าจะเจอกันได้มั้ยครับ?

[mama]

ขอบพระคุณอ.กิ่งแก้วและครูพบมากค่ะ ตอนนี้ยังไม่ได้อพยพค่ะ น้ำปุดลดลง มวลน้ำก้อนใหญ่ติดไฟแดงอยู่ ถ้าไปคงไปโคราชค่ะ คิดว่าคงรอพบครูพบที่กทม.น่าจะมีโอกาสมากสุดค่ะ ระหว่างนี้ขออนุญาตปรึกษาทางกระทู้ไปพลางๆนะคะ

สองวันนี้น้องเข้าหาคุณพ่อ คุณแม่มากขึ้นค่ะ เริ่มมีการเข้ามาบอกเองเลยว่า"สูง" คือเค้าต่อกระป๋องนมได้สูงค่ะ แล้วลากไปดูค่ะ คุณแม่ดีใจแทบแย่
คุณแม่เลยลองกระตุ้น(แอบใบ้เล็กน้อย)ให้น้องคิดดูว่าเอาเก้าอี้มาต่อเหยียบขึ้นจะต่อได้สูงอีก พอเค้าเหยียบเก้าอี้ต่อได้สุดแขน ก็ลองถามน้องว่าทำงัยดีต่อไม่ถึงอีกแล้ว เค้าคิดแป๊บนึงแล้วบอกว่า ให้อุ้ม เย้เย้ พอเค้าคิดได้เองบ้าง แล้วจะต่ออีกรอบ คุณแม่เลยให้คุณยายนั่งทับเก้าอี้ไว้ค่ะ น้องก็หาใหญ่เลย พอหาเจอก็บอกคุณยายลุก พอคุณยายจะยื้อนั่งต่อ เค้าก็มาดันตัวออก เค้าก็เสียงดังขึ้น ตื้อได้ประมาณ 3-4รอบค่ะ ก็อารมณ์ขึ้นค่ะ คุณยายก็เลยลุกให้ค่ะ

ส่วนด้านที่ดูงอแงมากขึ้น คือช่วงนี้พอไม่ได้ดั่งใจ น้องจะลงไปนอนร้องไห้และดิ้นบ่อยขึ้นค่ะ แต่ก็ไม่ได้หลุดถึงขนาดสื่อสารไม่ได้นะคะ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะหวัดยังไม่ค่อยหายหรือปล่าวหรือเค้าเริ่มแสดงอารมณ์มากขึ้น ถ้าน้องร้องๆดิ้นๆมากๆ ทำยังงัยดีคะ
คุณแม่พยายามพูดสะท้อนอารมณ์ประมาณว่า อุ๊ย ใครโกรธน้า ร้องดังเลย ... เค้าก็สนแค่บางครั้งค่ะ ถ้าร้องมากๆก็เลยอุ้มปลอบใจกันค่ะ

ส่วนเรื่องน้ำท่วม น้องไม่ค่อยเข้าใจค่ะ ไม่รู้ว่าอายุเท่านี้ควรอธิบายให้ฟังเยอะแค่ไหนคะ น้องแค่ท่องได้ว่าบ้านใครน้ำท่วมแต่ไม่เข้าใจว่ายังงัยค่ะ คุณแม่ก็เลยไม่ได้ใช้เรื่องนี้ค่ะ

ขอให้ครอบครัวอาจารย์และครูพบปลอดภัยจากน้องน้ำค่ะ

[กิ่งแก้ว]

สาเหตุที่งอแงมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะไม่สบาย หรือถูกกระตุ้นให้ทำสิ่งที่ยากบ่อยและมากเกินไป เช่น การถามความรู้สึก ความคิดเห็น ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ถนัด

หรือถูกตื๊อ ยื๊อ มากเกินไป

ค่อย ๆ พิจารณาดู แล้วแก้ไข ปรับให้ "พอดี"

อันที่จริง ดิฉันอยากให้คุณแม่ "เล่นสนุก" อีกสักพัก ก่อนที่แกล้งงง แบบสนุกได้

เพราะเกือบจะร้อยทั้งร้อย เด็กหงุดหงิด เพราะผู้ใหญ่ตื๊อแบบจริงจังเกินไปค่ะ

ผลเสียของการรีบร้อนตื๊อ จนลูกหงุดหงิด อีกอย่างหนึ่ง คือ ผู้สูงอายุในบ้านจะขาดความเชื่อถือกับฟลอร์ไทม์ค่ะ

[mama]

สวัสดีค่ะอาจารย์และครูพบ คุณแม่หายไปหลายวัน ระหว่างนี้พยายามปรับการเล่นสนุกผสมการตื้อยื้อให้พอดีๆตามคำแนะนำอาจารย์ค่ะ
น้องดูติดคุณแม่มากขึ้นค่ะ อยู่ๆก็มาอ้อนหนุนตัก นอนข้างๆเลยค่ะ (แต่ก่อนไม่มีค่ะ ติดคุณพ่อมากกว่า) ไม่งอแงแล้วค่ะ ยกเว้นตอนง่วง แต่ด้านอารมณ์ สังเกตได้ว่าน้องจะหลีกเลี่ยงการเผชิญอารมณ์เศร้าของคนใกล้ชิดค่ะ โดยเฉพาะถ้าน้องเป็นสาเหตุ เช่นถ้ามีใครบอกว่าโดนน้องชนแล้วเจ็บ ขอให้น้องโอ๋ๆหน่อย น้องจะเบะปากร้องไห้เลยค่ะ หรือไม่ก็เดินหนีเลย บอกว่าไม่โอ๋ค่ะ แต่ถ้าเป็นการสมมติว่าตุ๊กตาเจ็บ เค้าจะกอด โอ๋ตุ๊กตาค่ะ

ตอนนี้คุณแม่เลยพยายามเล่นสนุกให้ติดใจมากๆไปก่อน มีตอดยื้อๆด้วย เล่นสมมติมากขึ้ แต่ยังไม่ได้แตะเรื่องอารมณ์มากค่ะ คิดว่าจีบน้องให้ติดดีๆก่อน ดีไหมคะอาจารย์

วันนี้มีโอกาสได้พาน้องไปพบอาจารย์พัฒนาการค่ะ ตอนแรกก็ตรวจตามเกณฑ์พัฒนาการตามอายุทุกด้าน เหมือนคราวก่อนๆค่ะ พัฒนาการได้อายุประมาณ 3.5-4ปีทุกด้าน แต่คุณแม่ก็พยายามบอกเล่าสิ่งที่สังเกตได้ให้อ.ฟัง อ.ก็สังเกตได้ด้วยว่าน้องชอบเล่นหรือหมกหมุ่นในการเรียงก้อนบล๊อก สบตาน้อยทั้งๆที่เล่นและพูดโต้ตอบกับอาจารย์ได้ดี ก็เลยวินิจฉัยมาให้ว่า ให้เฝ้าระวัง Aspergerค่ะ แต่ยังไม่ฟันธง ให้ลองกระตุ้นการเล่นและสังคมดูค่ะ คุณแม่โล่งใจมากที่อาจารย์พัฒนาการเริ่มเห็นด้วยในสิ่งที่เราสงสัยมาตลอดค่ะ เพราะทุกทีคุณพ่อจะไม่เชื่อเลย หาว่าคุณแม่กังวลเกินไปค่ะ ถือเป็นโอกาสดีเลยค่ะ ที่เราน่าจะเดินหน้า"พร้อมกัน"ไปทั้งครอบครัวซักทีค่ะ

ขอเรียนถามอ.กิ่งแก้วค่ะ คุณแม่หาซื้อหนังสืออาจารย์มาอ่านนานแล้ว ตั้งแต่ก่อนอาจารย์รวมเล่มค่ะ แต่หาซื้อเล่มหนึ่ง(พลังแห่งรักและปัญญาพัฒนาลูกออทิสติก)ไม่ได้ค่ะ อยากอ่านมาก เพราะเห็นบางกระทู้อาจารย์อ้างอิงเนื้อหาจากเล่มนี้ด้วยค่ะ ขอเรียนถามอาจารย์ว่าควรซื้อเล่มรวมใหม่ไปเลยดีไหมคะ หรือจะหาซื้อเฉพาะเล่มหนึ่งนี้ได้ที่ไหนคะ เคยตามหาที่se-ed,นานมี,ศูนย์หนังสือจุฬา หลายๆที่ไม่มีขายแล้วค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ

[กิ่งแก้ว]

หนังสือเล่มที่ว่าเป็นของ "พุทธิตา" ทราบว่าไม่มีจำหน่ายแล้ว

ปัจจุบันคุณพุทธิตาวางมือจากการเขียน หลังจากได้มอบความรู้เบื้องต้นให้กับทีมงานของเราศึกษา เผยแพร่ ความรู้นี้ต่อไป

เมื่อลูกเสียใจ ก็ทำงานประคับประคองอารมณ์ ไม่ใช่หลีกเลี่ยงค่ะ

ยิ่งหลีกเลี่ยง เขาจะยิ่งกลัว แค่คุณแม่ทำใจสบาย ๆ มองเห็นว่าลูก "ยอม" พัฒนาอารมณ์เสียใจแล้ว

และทำหน้าที่แม่ผู้อยู่เคียงข้างลูกต่อไป ช่วงเสียใจนี้ จะกินเวลาเป็นเดือนค่ะ