กระทู้นี้... อยากแบ่งปัน

[สุไปรมา]

ขออนุญาตช่วยเพิ่มวลีนะคะ

"ทำได้ดีแล้วน่า"

"ครั้งหน้าเอาใหม่แล้วกัน"

[krongkan]

คุณหมอคะ ขอถามหน่อยค่ะว่า บางครั้งลูกพูดอะไรไปแล้วหันมาถามเราว่าเมื่อกี้เขาพูดอะไร หมายความว่าอะไรคะ แล้วเราควรต้องทำอย่างไร
แม่ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขาต้องการตรวจสอบว่าเราฟังเขาอยู่หรือเปล่า หรือว่าอยากได้ยินเราพูดซ้ำ พอถามก็ตอบว่าอยากได้ยินเราพูดซ้ำ
แต่เป็นเพราะแม่มีข้อสงสัยในใจค่ะ เลยทำ FT กับเขาไม่เต็มที่สำหรับประเด็นนี้ คราวนี้เลยอยากทราบเหตุผลทางด้านพัฒนาการน่ะค่ะว่าน่าจะ
เกิดจากสาเหตุใด ตัวเองจะได้ลุยหน้าเต็มที่ได้เต็มกำลังค่ะ
ส่วนเรื่องการบ้านที่คุณหมอให้มาก็เดินหน้ากันเต็มกำลังด้วยความมั่นใจค่ะ ก่อนหน้านี้ก็ทำแต่เหมือนกลัวๆ กล้าๆ ไม่รู้ถูกหรือผิด ได้คุณหมอนำทาง
มั่นใจขึ้นเยอะค่ะ ส่วนเรื่องเกมส์ อยู่หมัดเลยค่ะ พ่อลดจำนวนเกมส์ลงได้เลยทีเดียว ขอบคุณมากค่ะ แม่พูดมาตั้งนานไม่ฟัง 555 คุณหมอพูดคำเดียว
ได้ผลเลยค่ะ และก็ได้รู้ว่าเรายังทำอะไรกับลูกได้อีกตั้งเยอะ ขอบคุณค่ะ เมื่อวานก็พากันไปทองสมบูรณ์มาค่ะ เล่นกันซะมอมเลย เจ้าตัวยืนกราน
ไม่ยอมขึ้นล่องแก่ง แม่ก็โอเคซักถามเหตุผล เขาก็ว่ากลัวเปียกหน้า ไม่ชอบ แม่ก็ว่ามีอะไรอีกไหม เพราะเขาจะเล่นเรือปั๊มที่ฉีดน้ำได้เปียกเหมือนกัน
แม่ก็ว่าเรือปั๊มก็เปียกทำไมเล่นละ เขาว่าล่องแก่งมันน่ากลัวด้วยสิ เพราะตอนขึ้นแล้วลงอ่ะ มันเสียวมากทนไม่ไหวเลย แม่ก็โอเคๆ ไม่เล่นก็ไม่เล่น
เพราะแม่เองก็กลัวมากเหมือนกันค่ะ (แหะ แหะ แหะ ลูกแม่โดยแท้เลยเชียว) เลยเป็น 2 คนที่ไม่เล่นล่องแก่ง ได้แต่นั่งเชียร์ พี่ น้อง และพ่อเขาเล่นกัน
ตอนเล่นรอกครั้งแรกกลัวนิดหน่อยค่ะ พอขึ้นมาถึงก็ขอเล่นอีกรอบแถมบอกว่าคราวนี้ไม่กลัวแล้ว คราวแรกกลัวนิดหน่อยตอนจะปล่อยตัวลงไป แล้วก็
คราวนี้เก็บขาแล้วจะได้ไม่เจ็บเหมือนคราวที่เล่นไปเมื่อช่วงต้นปีนี้ ก็เห็นความก้าวหน้าทั้งเรื่องการสื่อสารและความมั่นใจค่ะ

[สายป่าน]

แวะมายินดีด้วยเรื่องเกมค่ะ
สำหรับดิฉันยังเป็นปัญหาโลกแตกเหมือนเดิม
ประมาณว่าเด็กคนอื่นเค้าก็เล่นกันทั้งนั้น ดิฉันขวางโลกไปหรือเปล่า
ยุคนี้เด็กคนไหนก็เล่นเกมทั้งนั้นแหละ ผู้ใหญ่ยังชอบเล่นเลย
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ปรับพ่อแม่ไม่ได้ อย่างน้อยลูกก็ค่อยปรับตามประมาณว่า
อยู่กับแม่ ลอยแพ(เกมส์)ไป อยู่กับพ่อ ชิลล์ๆ เล่นเกมหัวชนกันเลย
เรื่องถามว่าเมื่อกี้เขาพูดอะไร
ดิฉันเดาว่า เขาคงมีอะไรติดใจสักอย่างมั้งคะ ไม่งั้นคงไม่ถาม
ของดิฉันมีถามคำถามประมาณว่ารู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็ถามซ้ำๆนั่นแหละ
ประมาณว่า ช่วงที่ติดเรื่องสุริโยทัย ก็จะถามอยู่นั่นแหละรู้ไหมทำไมพระสุริโยทัยต้องยอมสละพระชนม์ชีพ
ดิฉันตอนแรกก็ตอบตาม script ตอบกันไปมากมายหลายครั้ง คำถามเดียวเป็นเดือนอีกแล้ว
จนแม่เริ่มกรุ่นในหัวใจ ควันเริ่มจ่อจะออกหู เตรียมจะสวมบทนางยักษ์แล้ว พอดีติดเบรคได้
ก็เอาใหม่ ตอบผิดตอบถูกไปบ้าง เด็กน้อยก็มีบ้างขัดอกขัดใจ ประมาณว่าแม่ตอบไม่เหมือนเดิม
ก็เลยถามกลับไป ที่ถามเนี่ยรู้สึกอะไรล่ะ หรือไม่ก็แล้วที่แม่ตอบน่ะไม่ถูกเหรอ แล้วต้องเป็นยังไงล่ะ
หรือ แล้วที่โมโหเนี่ย เพราะอะไร แม่ตอบไม่ถูกหรือแม่ตอบไม่เหมือนเดิม
คือที่แม่ถามหลายคำถาม ก็เพราะลูกถามหลายครั้งน่ะค่ะ แม่ค่อยนึกมุขตอบ มุขถามไปเรื่อย
แล้วก็ได้อะไรจากเรื่องนี้เยอะเหมือนกันค่ะ (ถึงดิฉันเองจะยังไม่เคลียร์ว่าถามทำไมเนี่ย)
อ๊ะ อ๊ะ อย่านึกว่าเวลาผ่านไปแล้วจะเลิกถามนะคะ
วันดีคืนดี ก็กลับมาถามใหม่
ถึงวันนี้แม้ว่าดิฉันจะจับไม่ได้สักทีว่าลึกๆแล้วเขารู้สึกอะไรถึงต้องถามเรื่องที่รู้คำตอบซ้ำๆ
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้คือได้ช่วยเขาจับความรู้สึกว่า เขารู้สึกอะไรในขณะที่ถาม
ได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็พยายามต่อไปค่ะ

[กิ่งแก้ว]

เค้าได้ยินที่ดิฉัน comment ถึงการพูดซ้ำของเขาหรือเปล่า

หรือว่าคุณพ่อคุณพ่อคุยกันเรื่องนี้

ลองถามเข้าดูสิค่ะ ทำไมถึงอยากให้แม่พูดซ้ำ อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง หรืออยากให้แม่ทำเหมือนเค้า

คุยไปเถอะค่ะ อยากรู้ ก็ต้องถาม อ้อนบ้าง ขำบ้าง อำกันบ้าง

การติดตามผลการทำฟลอร์ไทม์ ใช้ภาพรวมค่ะ

ไม่ต้องเข้าใจทุกเรื่องก็ได้ แค่ทดไว้ในใจก็พอ

คงหลักการไว้ คุยเรื่องที่เขาอยากคุย ถาม..ด้วยความสงสัย เน้นคำถามที่เชื่อมกับความรู้สึก แค่นี้ก็พอค่ะ

คำตอบเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้นค่ะ

[krongkan]

ขอบคุณคุณหมอและแม่น้องสายป่านค่ะ เห็นภาพการทำ FT ของตัวเองชัดขึ้นเลยค่ะ อาจเป็นไปได้
ทั้งกรณีที่เขาได้ยินคุณหมอ comment ค่ะ และก็แน่ใจว่าพ่อกับแม่คงเคยคุยกัน ด้วยคิดว่าเขาคงไม่ได้ฟัง
แต่หลังๆ มานี่ผิดถนัดค่ะ เจ้าตัวพูดโพล่งออกมาหลายๆ เรื่อง ที่ทำให้เรารู้ว่าเขาฟัง เขาคิด แต่เขาจะพูด
หรือไม่พูดเท่านั้นเอง สำคัญนะคะเจ้าหมอนี่ เดี๋ยวนี้เลยต้องระวังกันมากขึ้นเวลาจะพูดอะไร เพราะเขาสูญเสีย
ความมั่นใจง่ายทีเดียว
แต่เรื่องถามซ้ำเรื่องที่เขารู้อยู่แล้วอย่างน้องป่านเนี่ยก็เป็นมาสักพักใหญ่ๆ แล้วค่ะ ก็คิดว่าน่าจะเกิดจากความกังวล
ทั้งในเรื่องนิทานหรือการ์ตูนหรือเกมส์ที่เขาได้ดูได้เล่น รวมทั้งเรื่องทั้งหลายรอบตัวที่เขารับรู้มากขึ้นในชีวิตจริง
อันนั้นเข้าใจได้ก็พูดคุยกันมาตลอด ตอดเล็กตอดน้อยมาเรื่อย ไม่ได้หวังจะให้เขาเลิกค่ะ เพราะเข้าใจว่าถ้ายัง
ไม่สาแก่ใจคงยังไม่พอ 555
แต่เรื่องที่เขาถามว่าเขาพูดอะไรนี่แหละค่ะที่สงสัย แต่ก็คงนำคำแนะนำของคุณหมอไปใช้ค่ะ ตอดไปเรื่อยๆ
ถือว่าเป็นการสื่อสารพูดคุยกันไปเรื่อยๆ สักวันคงได้รู้ค่ะว่าเพราะอะไร หรืออาจจะกลายเป็นว่าทำไปเรื่อยๆ
แม่อาจลืมประเด็นนี้ไปเลยก็ได้ 555