..สมาชิกใหม่ ..เพิ่งทราบว่าลูกเป็น ออทิสคิค ขอคำปรึกษาครับ..

[nanthawat]

สวัสดีครับคุณน๊อต ..คำแนะนำของคุณน๊อตมีประโยชน์มากจริง ๆ และก่อนหน้านี้ผมก็อ่านกระทู้ของคุณน๊อตจบทั้ง 2 ตอนตามที่คุณหมอแนะนำ … นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่สร้างแรงฮึดให้ผมได้เริ่มต้น floortime ครับ.....
ตามที่คุณน๊อตว่านั่นแหละครับ ผมมือใหม่เพิ่งได้ศึกษาก็เลยดูตีบ ๆ ตัน ๆ เวลาผมยื้อ ตัวผมก็ยื้อด้วยความสุนกนั่นแหละครับ และบางครั้งก็ไม่ได้เรียกร้องให้เค้าพูดว่าขี่ ( แต่ตอนนี้น้องเริ่มพูด ขี่ ขี่ เวลาจะขี่หลังผมบ้างแต่ไม่ทุกครั้ง ) แต่น้องซูกัสไม่สนุกด้วย 5555 พยายามเกาะหลังผม เขย่า ๆ ๆๆๆๆ หรือ กรี๊ดบ้าง ร้องบ้าง ก็เลยสงสารลูกต้องยอมทุกครั้งไป ยังไงเรื่องยื้อ ตื้อ แกล้งงง คงต้องปรึกษาคุณน๊อตอีกเยอะครับ ...
ส่วนเรื่องยา วันที่ไปหาคุณหมอ ตอนที่พบคุณหมอตอนบ่าย 2 โมง น้องเข้าไปในห้องปีนเก้าอี้บ้าง จะดึงแฟ้มคุณหมอเอามาเล่นบ้าง และอยากจะวิ่งออกไปจากห้องบ้าง แต่ไม่ได้ทำอะไรที่ก้าวร้าวอย่างที่คุณน๊อตว่าหรอกครับ คุณหมอก็บอกว่าน้องไม่นิ่งดูจะมีปัญหาเรื่องสมาธิด้วย ก็เลยสั่งจ่ายยาตัวนี้ แต่ท่านก็บอกว่าไม่ต้องกังวลเพราะทานแค่ 0.2 Mg ซึ่งเด็กบางคนใช้ก็ไม่เห็นผลด้วยซ้ำ และไม่ต้องกลัวเรื่องตกค้างเพราะร่างกายจะขับออกทางปัสสาวะทุกวัน แต่ต้องทานทุกวันต่อเนื่อง ตัวผมก็ลองโทรไปปรึกษานักบำบัด ( ที่ใช้ floortime ) เค้าก็บอกว่าบางครั้งเด็กที่ hyper มาก ๆ ก็จำเป็นต้องใช้ยาตัวนี้และใช้โดสต่ำมากไม่น่าจะมีผลข้างเคียง ผมเข้าใจครับการบำบัดของนักบำบัดก็ต้องการเห็นผลเร็วเพื่อเด็กจะได้พัฒนาไประดับอื่น ๆ ต่อไป และถ้าเด็กไม่นิ่งนักบำบัดก็คงทำอะไรไม่ได้มาก แต่ผมว่ามันเป็นไปอย่างไม่เป็นธรรมชาติ ส่วนแฟนผมก็โทรไปปรึกษาเพื่อนที่เป็นหมอ จิตเวช เค้าก็บอกว่าทานปริมาณแค่นี้ก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัวเรื่องผลข้างเคียงเพราะโดสต่ำมาก แต่ถ้าไม่ทานได้ก็ดีอยู่แล้ว .... ตอนนี้ตัวผมก็กำลังชั่งใจอยู่ครับว่าจะเอายังไงฟังข้อมูล และหาข้อมูลจากหลาย ๆ ฝ่าย รวมถึงอยากจะปรึกษาคุณหมอกิ่งแก้วด้วยครับ ... ความเข้าใจของผมตอนนี้คือเล่นกับลูกให้สนุก ไม่ต้องสั่งต้องสอน .... แต่การทานยาเพื่อเวลาเข้าพบนักบำบัดน้องซูกัสจะได้นิ่งพอและฝึกกับนักบำบัดได้ ตามโปรแกรมที่ทางศูนย์ และโรงพยาบาลได้นัดหมายไว้นั้น มันก็เลยดูฝืนๆ กับหลักการของ floortime ( ตามความเข้าใจของผม ) ..... แฟนผมก็ไม่ได้ศึกษาและอ่านหนังสือคู่มือเพราะไม่มีเวลามากพอต้องดูแลลูกเล็กอีกคน ผมก็เลยต้องพยายามอธิบายให้เค้าเข้าใจซึ่งบางครั้งมันก็ยากเหมือนกันนะครับ ในการอธิบายอะไรที่ละเอียดอ่อนและมีรายละเอียดเยอะให้เค้าเข้าใจและยอมรับหลักการและวิธีการได้ ........
.....ส่วนน้องซูกัสตอนนี้ก็ดีขึ้นมากกกก เลยครับสบตาและหันมามองหน้ามากขึ้น รถที่เค้าชอบขึ้นไปขี่เล่นคนเดียวก็เข้าไปเล่นน้อยลง และชอบชวนทุก ๆ คนในบ้านเล่นตลอด ..แต่ยอมรับครับไม่นิ่งจริง ๆ เล่นอะไรได้ไม่นาน ก็เปลี่ยนไปทำอย่างอื่น เรื่องดีที่เห็นชัด ๆ เรื่องการนอน กลางคืนนอนกลับสนิทจากเมื่อก่อนที่ตื่นมาร้องกลางดึกเกือบทุกคืน กลางวันก็นอนต่อเนื่อง 2-3 ชม. แถมวันนี้มาแปลกผมกลับมาจากทำงานมีวิ่งเข้ามาหาผมด้วย และ เริ่มมีอารมณ์ประมาณอิจฉาน้อง รวมทั้งมีการออกเสียงเป็นภาษาต่างดาว และคำที่มีความหมายมากขึ้น ....ซึ่งผมถือว่าก็เป็นสัญญาณที่ดีครับ ...........พิมพ์มาซะยาวคงไม่ขี้เกียจอ่านนะครับ 5555 ตอนนี้น้องภูคงเป็นเด็กที่น่ารักสมวัยน่ะครับ ขอบคุณมากน่ะครับคุณน๊อต

[not510tp]

ผมไม่ใช่หมออะนะครับ เพราะฉนั้นผมคงไม่กล้าฟันธงว่ายาไม่จำเป็น

แต่โดยประสบการณ์ของผมกับลูกที่ผ่านมา บอกได้คำเดียวว่า ถ้าอาการแค่ที่คุณพ่อเล่ามา ยาไม่จำเป็นเลยครับ ให้สมองลูกของเรานั้นเป็นอิสระน่าจะดีกว่า

เราอาจจะเหนื่อยหน่อยที่เค้าไม่ค่อยนิ่ง แต่ถ้าเราเข้าใจ เราจะเปลี่ยนสิ่งต่างๆที่เค้าไม่ค่อยนิ่งเนี่ย ให้เป็นโอกาส

โอกาสที่จะได้ทำงานอารมณ์ โอกาสที่จะได้ตื้อยื้อ โอกาสที่จะได้สื่อสารกับเค้ากลับไปกลับมาเยอะๆ

ยาในปริมาณน้อย อาจจะไม่ตกค้างก็จริง แต่ยามันไปกด ยามันไปปิดกั้นการแสดงออกของเค้าหรือเปล่า ปิดกั้นโอกาสดีๆ ที่เราจะได้ทำงานไปด้วยหรือเปล่า

ถ้ากลัวเค้าไม่นิ่งเวลาไปพบนักบำบัด ก็ไม่ต้องพาไปหานักบำบัดสิครับ ในเมื่อแนวทางมันแตกต่างกัน และเวลาที่เราพาไปหานักบำบัดมันก็แค่สั้นๆนิดเดียว

มีลูกเป็นเด็กพิเศษ พ่อแม่ต้องพิเศษยิ่งกว่านะครับ (ยืมคำพูดมาอีกทีครับ จากอาจารย์หรือจากพ่อแม่ท่านใดนี่แหละ จำไม่ได้แระ) ^^'



ส่วนน้องภู ก็ดื้อมากครับ สมวัยหรือเปล่า โดยส่วนตัวผมก็ถือว่าพอได้ครับ ยังมีเรื่องที่ต้องตามเก็บกันไปเรื่อยๆ

แต่ที่แน่ๆก็คือ ในด้านของความรู้สึก อดีตกับปัจจุบันต่างกันราวฟ้ากับเหวครับ เพราะผมเลือกทางที่ถูก เพราะผมมีคนนำทางที่มีจิตกุศลอย่างอาจารย์กิ่งแก้วครับ ^^'

[nanthawat]

โดยส่วนตัวผมก็ไม่อยากใช้ยาเลยครับ ให้เค้าเล่นเค้าซน ให้เค้าเรียนรู้ตามที่เค้าอยากจะเรียนรู้ ถึงแม้ว่าเราจะต้องเหนื่อยหน่อยก็เป็นสิ่งที่ควรค่าที่จะแลกมันมา ..... แต่อย่างที่เล่าให้ฟังนั่นแหละครับ ภรรยาผมยังไม่มีความเชื่อมั่นว่าลำพังผมและภรรยาจะนำพาลูกออกมาจากจุดนั้นได้ ภรรยาก็มีความคิดว่า การที่จะต้องพบนักกิจกรรมบำบัด ก็เป็นสิ่งจำเป็น เพราะบางอย่างเค้ารู้เราไม่รู้ หรือเค้ามีกลวิธีบางอย่างที่เราไม่มี สามารถร่วมกันที่จะช่วยกันนำพาลูกออกมาจากจุดนั้นได้ ซึ่งผมก็เห็นด้วย แต่ผมเกรงว่าการไปพบนักกิจกรรมบำบัด หากลูกเราไม่นิ่ง ไม่มีสมาธิ จนไม่สามารถที่จะทำกิจกรรมเหล่านั้นได้ เค้าก็คงให้คุณหมอพิจารณาสั่งจ่ายยาอีก ( ก็วนเข้าอีหรอบเดิมอีก) ........ตอนนี้ผมยังไม่ได้ใช้ยาน่ะครับ ยังอยู่ในกล่องอยู่เลย ทุกวันก็เล่นกับลูกให้เค้าสนุก และมีเวลาเล่นกับเค้าให้มากที่สุด ส่วนเรื่องยื้อ ตอนนี้ผมเริ่มผ่อน ๆ ก่อนครับ ......

[กิ่งแก้ว]

ขออภัยค่ะ ดิฉันไม่มีประสบการณ์ในการใช้ยา และไม่ได้ติดตามศึกษาเรื่องนี้ค่ะ

ของดให้ความเห็นนะคะ

[nanthawat]

…ครับผม ...เคยอ่านในบทความ ของคุณหมอ(จาก web เก่า ) เรื่อง สมาธิและการเรียนรู้ ...เพียงแค่นี้ก็ได้แง่คิดและได้ประโยชน์เยอะครับ..ขอบคุณครับ

[nanthawat]

ตอนนี้น้องซูกัส 2ขวบ 3 เดิอนแล้ว หลังจากทำfloor time. แบบงูๆ ปลาๆ มาประมาณ1 เดือนน้องก็ดีขึ้นพอสมควรครับ. ตอนเย็นออกมาเล่นในหมู่บ้านไม่ค่อยวิ่งเตลิดมาก. ชอบให้อุ้มหรือทำท่าจะขี่หลังตลอด เจอเด็ก ๆในหมู่บ้านก็มีส่งยิ้มให้บ้างแล้ว แต่ถ้าพาไปห้างหรือที่สว่างๆ จะเดินหรือวิ่งไม่ค่อยยอมให้อุ้มครับ ส่วนเรื่องนิ่งก็ยังไม่นิ่งครับยังเล่นอะไรได้ไม่นานก็จะเบื่อหันไปสนใจอย่างอื่น แล้วก็สบตาได้ไม่นานเรียกก็หันบ้างไม่หันบ้างเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ชอบออกเสียงเป็นภาษาต่างดาวมากครับ ไม่ทราบว่าเป็นสัญญาณที่ดีหรือปล่าว แต่บางครั้งก็ออกเสียงที่มีความหมายเช่น ขี่ เก็บ เจ็บ แต่ออกเสียงไม่ค่อยมีตัวสะกด ตอนนี้ก็เริ่มยื้อบ้างแล้วครับแต่ยังยื้อไม่มากระวังก่อนที่จะวงแตกเสียก่อน

[กิ่งแก้ว]

http://www.youtube.com/watch?v=gEM-odAuuj8
ถ้าแบบนี้ เด็กอาจจะเล่นเสียง หรือพูดอะไรที่จำมา

http://www.youtube.com/watch?v=IQbYc7qL ... re=related
อันนี้เรียกสื่อสารด้วยภาษากาย

ของลูกคุณพ่อเป็นอันไหนล่ะ แต่ไม่ว่าเป็นอันไหน ถ้าเดิมทำไม่ได้ วันนี้ทำได้ ก็ดีทั้งนั้นค่ะ

[nanthawat]

ผมว่าเค้าน่าจะเล่นเสียงมากกว่าครับ. แต่บางครั้งเค้าก็มองหน้าเราแล้วพูดเป็นภาษาต่างดาวเหมือนเค้าอยากจะพูดอะไรแต่เราฟังไม่รู้เรื่อง. ตอนนี้ถ้าชวนเค้าเล่นขี่หลังเค้าจะวิ่งมาหาทันทีครับ . ผมถามว่ากัสขี่หลังป๊ามั้ย เค้าก็จะวิ่งมาหาและทำท่าทางอยากจะขี่หลัง และออกเสียง ขี่ๆ หรือชวนเล่นเป่าลูกโป่งเค้าก็มาครับแต่เล่นได้ไม่นาน ส่วนเรื่องที่เมื่อก่อนเค้าไม่ทำเดี๋ยวนี้ทำก็มีหลายเรื่องครับ เมื่อก่อนเค้าไม่ค่อยเคี้ยวจะกลืนตลอดจนบ้างครั้งติดคอแล้วอ๊วกออก
เดี๋ยวนี้ถ้าอะไรที่เค้าเคี้ยวไม่ออกหรือเค้าไม่ชอบก็จะคายทิ้ง. วันก่อนพาไปนักบำบัดให้ฝึกเป่านกหวีดตอนนี้ก็เป่าได้แล้ว มีพยายามตักข้าวหรือขนมเข้าปาก หยิบส้อมที่เสียบขนมไว้เอาเข้าปากทานเองได้ ซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องดีๆครับ

[nanthawat]

เมื่อวาน ได้ไปอบรมที่ศาลายา คุ้มค่ากับการเดินทางจริง ๆ ครับ ..เสียดายต้องออกมาก่อนเลยไม่ได้อยู่ฟังตอนถาม-ตอบให้จบ เพราะต้องรีบเดินทางกลับลำปาง flight 6 โมงเย็น .... ตอนนี้ทราบแล้วล่ะครับว่าเรื่อง
ระบบสมดุลการรับรู้
1. การมองเห็น ของน้องซูกัสคงเฉื่อยกว่าปกติ เพราะเค้าชอบมองพัดลมเพดาน ชอบนั่งรถจักรยยาน - มอร์ไซค์ ชอบมองออกไปนอกรถเวลารถแล่น ซึ่งเป็นการกระตุ้นระบบการรับรู้ของเค้า
2. การฟัง ของน้อง คงไวกว่าปกติ เพราะเค้า กลัวเสียงสว่าน ที่ตัดผม ไดร์เป่าผม อะไรที่เป้นเสียงมอร์เตอร์ มาก รวมถึงเสียงสตาร์ท มอเตอร์ไซค์ ( แต่ไม่กลัวเสียงมอเตอร์ไซค์ )
3. การรับรู้ความรู้สึกจากข้อต่อ ก็คงเฉื่อย เพราะชอบเล่นกระโดดบนที่นอน แต่ตั้งแต่ชวนเค้ากระโดดด้วยรู้สึกจะดีขึ้นตอนนี้เค้าไม่ค่อยชอบกระโดดเล่นบนที่นอนเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ

ส่วนวิธีการช่วยปรับสมดุลคงลองทำตามคู่มือดู ( เหมือนตัวอย่าง ที่ 2 ดญ. บี มาก ) ถ้าติดขัดยังไง จะขอเข้ามาปรึกษาอีกน่ะครับ ........ ตอนนี้น้องซูกัสดีขึ้นเยอะ แยกตัวออกไปทำอะไรคนเดียวน้อยลงมาก
แต่เวลาเล่นบริเวณบ้านเค้าก็ยังเดินไป-มา หาอะไรเล่นของเค้าไปเรื่อยไม่จดจ่อเท่าไหร่ครับ ..... และตอนเช้า - ตอนเย็น เวลาผมกลับบ้าน เค้าจะยิ้มกับผมทั้งสีหน้าและแววตาให้รู้ว่าเค้าดีใจ แต่ไม่ถึงกับโผเข้ามากอด
......ตอนนี้คงต้องพยายามสื่อสารให้เค้ารู้จักใช้ภาษากายมากขึ้น เพราะน้องยังไม่ส่ายหน้า หรือ พยักหน้า หรือชี้เพื่อสื่อสาร เค้าอยากได้อะไรก็จะใช้การมอง และเสียงร้อง ทำให้เวลาอยากได้อะไรมาก ๆ เค้าก็กรี๊ด
เพราะเป็นการสื่อสารช่องทางเดียวของเค้า ( ตามความเข้าใจของผม )

[กิ่งแก้ว]

การประเมินระบบรับรู้ไม่ได้ประเมินว่าไวหรือเฉื่อยโดยดูที่การกระทำของเด็กอย่างเดียว

คนกระโดด หรือสะบัดมือ เพราะตื่นเต้น จากระบบที่ไวเกินก็มี

เด็กที่มักจะดูของหมุน เพราะระบบของตัวเองไวเกินกว่าที่จะดูหน้าคนก็มี

ไม่ใช่ว่าอยากจะกระตุ้นระบบเฉย ๆ

ค่อย ๆ ดูไป

แนวทางมีแค่ว่า สังเกต เข้าร่วมรับรู้ จัดหา ถ้าเขาอยากได้

ดูแลความรู้สึก เมื่อเขาอยากหนีค่ะ

พอเขาสื่อสารได้ดี แสดงสีหน้าชัด ๆ ได้ เดี๋ยวก็รู้ค่ะ

หากดู DVD ชุด 3 แผ่น จบแล้วขอ feeback ด้วยค่ะ