น้องเอ็มระดับ1..4 ไม่เต็ม

[M's Dad]

ขอสอบถามต่อนะครับ ตอนนี้น้องเอ็ม มีการพัฒนาเิพิ่ม สบตากับคนอื่น เด็ก ทั่ว ๆ ไป เพิ่มมากขึ้น เริ่ม มี การ ออกเสียงมากขึ้น น่าจะเป็นภาษาต่างดาวแบบที่เรารู้ เริ่มจะพูดมาก แต่ยังไม่ชัด แต่สามารถออกเสียงได้ บางคำ เช่น หม่ำ ๆ (อันนี้หายไปนาน) ปัง (ขนมปัง) หล่ง (ลง) อึ้น (ขึ้น) อ้าว (เอา แต่เสียงแหลม ๆ มาก คล้ายคนร้องตอนเจ็บ) แด้ด (พ่อ อันนี้ชัดมาก และไม่เคยหายไป) บางที ก็ ได้ อ้าวหม่ำ ๆ แต่ต้องเป็นตามสถานการณ์ที่เรากำหนด ไม่สามารถบอกเราเอง เมื่อต้องการได้ กับผู้ใหญ่ สบตา ให้ความสนใจประมาณ 70-80 เปอร์เซ็นท์ ของเวลาอยู่ด้วยกัน เริ่มติดการดูหนังสือ แต่ยังกลัวบางอย่างอยู่ น่าจะเป็นเสียงแปลก ๆ ตกใจกับเสียงมากกว่า

ที่โรงเรียน เรียนครึ่งวัน เท่าที่สังเกตุดู ยังไม่ค่อยเข้าไปร่วมกับเด็กอื่นมาก แต่คุณครูพยายามพาเข้าร่วม โชคดีที่โรงเรียน เด็กไม่ค่อยเยอะ แต่ละวัน มีเด็กประมาณไม่เกิน 7-8 คน ครู 2 ท่าน ครูผู้ช่วยหนึ่ง จากการสังเกตุ ถึงแม้ว่าช่วงเวลาฟรีของเด็ก น้องเอ็มจะไม่ค่อยได้ไปเล่นกับเด็กอื่น แต่ น้องเอ็ม จะชำเลืองดู ไม่ก็ แอบดูเด็กอื่น เล่น ไม่ก็ ไปนั่งข้าง ๆ นาน ๆ ถึงจะปลีกตัวเองไปนั่้งเล่นของเล่นคนเดียว คุณครูบอกว่า มีการพัฒนาดีขึ้น (ไม่รู้่ว่าให้กำลังใจผู้ปกครองหรือเปล่า) แต่ครูก็เข้าใจ ทางโรงเรียน มีประสพการณ์รับเด็ก พิเศษเรียนร่วม เลยทำให้การสือสารกับทางโรงเรียน ค่อนข้างง่ายครับ

ผมอยากจะสอบถามว่า
1. ตอนนี้ ก็ ยังเล่นกับลูกอยู่ แต่ผมสามารถ เล่นได้ สองช่วง ช่วงละ 20-30 นาที เช้าเย็น ถ้าออกไปข้างนอก ก็ ทั้งวัน อยู่ด้วยกัน เล่นไป บอกไป (ไม่กล้าพูดว่าทำฟลอร์ไทม์ เพราะ ไม่รู้ว่าทำถูกหรือเปล่า) เลยอยากจะสอบถามว่า ตอนนี้ เมื่อน้องเค้าเริ่ม ติด เริ่ม ออกเสียงได้แล้ว ควรจะทำอย่างไรต่อไปครับ จะเริ่มตื่อยื้อ ได้ไหมครัีบ แตุ่ถ้าน้องยังมีอาการกระตุ้นตัวเองอยู่ เดิ่นเขย่ง กับ กระโดดสะบัดมือเวลาตื่นเต้น กับดีใจ แสดงว่า ขั้น 1-2 ยังไม่เต็ม ผมจะตื้อ ยื้อ เพื่อให้ออกเสียงได้ไหมครับ?

2. ตอนนี้ ก็ กะว่าจะใ้ห้น้องเรียนซัมเมอร์ แบบเล่น ๆ แต่อาจจะเริ่มให้ไปเต็มวันบางวันนะครับ เพื่อจะดูว่าน้องเค้าพร้อมหรือไม่ คุณครูก็อยากให้เต็มวัน เลยไม่แน่ใจนะครับ และ เทอมหน้า ก็ กะว่าจะให้ เรียน เตรียมอีกซักปี เพราะน้องเค้าแค่ 2 ขวบ 8-9 เดือนเองแต่ตัวใหญ่กว่าเพื่อนในห้องมาก เพื่อเตรียมความพร้อมเพิ่ม

3. ตอนนี้เวลาตกใจน้องเค้ายัง วิ่งเข้าไปที่มุมอยู่ ไม่ได้เค้ามาหาผม หรือ พี่เลี้ยง แปลว่า ขั้น 2 ยังไม่เต็มใช่ไหมครับ ยังไม่ผูกพัน กับ วางใจเราใช่ไหมครับ

4. ตอนนี้ ควรจะทำอย่างไรต่อครับ ควรจะยังคงเล่นอย่างเดียว ต่อ หรือ ลองทำตามขั้นอื่น ๆ ได้ หรือไม่ครับ

[ta-mom]

ขออนุญาตแสดงความเห็นค่ะพ่อน้องเอ็ม เรื่องพูดเนี่ย เป็นความคาดหวังของแม่น้องตา (แรกๆ) เหมือนกัน พอเค้าเริ่มมีออกเสียงก็อยากให้พูดได้ แต่เวลากลัวกลับไม่เข้าหาพ่อหรือแม่ วิ่งเตลิดไปซะอย่างนั้น เลยมาคิดใหม่ทำใหม่หมด (หลังจากเริ่มฟลอร์ไทม์ไปประมาณห้าเดือน ) คือย้อนกลับมาเล่นอย่างเดียวเลย ใส่อารมณ์สุดๆ แอ็คชั่นมันๆ เนื่องจากลูกระบบเฉื่อย พักเรื่องพูดได้หรือไม่ได้ไว้ก่อน ขอให้เค้ารับเราเข้าไปในหัวใจก่อนก็พอ คุณพ่อเชื่อมั้ยคะว่า ลูกไว้ใจเรามากขึ้นจริงๆ เค้าเริ่มเห็นเราเป็นที่พึ่งแล้ว พอเค้ามีเราเป็นที่พึ่ง เวลาไปไหนเค้ากลัวก็หาเรา ค่อยสงบขึ้น พอเค้าสงบพอเค้าก็จะอยู่ข้างนอกได้ไม่ลำบากมากนัก สเต็ปต่อไปมาเองค่ะ อย่ากังวลเรื่องพูดเลยค่ะ เด็กปกติบางคนพูดช้าก็มี แต่ขอให้เค้ามีเราก่อนนะคะ

ปล. น้องตาก็ยังพูดไม่ได้ค่ะตอนนี้ (เรียกป่ะป๊า เรียกแม่ได้ กับพูดชื่อของชอบได้บางอย่างละ) แต่สัมพันธภาพกับพ่อแม่ดีขึ้นมากค่ะ ไปข้างนอกบ้านได้ไม่ลำบากเท่าตอนแรกๆแล้ว คุณพ่อสู้ๆค่ะ

[กิ่งแก้ว]

"คุณครูบอกว่า มีการพัฒนาดีขึ้น (ไม่รู้่ว่าให้กำลังใจผู้ปกครองหรือเปล่า) แต่ครูก็เข้าใจ ทางโรงเรียน มีประสพการณ์รับเด็ก พิเศษเรียนร่วม เลยทำให้การสือสารกับทางโรงเรียน ค่อนข้างง่ายครับ"

ครูบอกว่าดีขึ้น คงจะจริง ในสายตาของครู

แต่ในสายตาของคนที่ทำฟลอร์ไทม์.... ไม่แน่....

หลายครั้งที่เด็กของเราดีขึ้น....แต่ครูบอกว่า...แย่ลง

ขึ้นอยู่กับว่าใช้อะไรวัด....

ทำตามสั่งมากขึ้น แปลว่าดีขึ้น จริงหรือ ?

ยอมอยู่ในห้องนานขึ้น แปลว่าดีขึ้น จริงหรือ ?

ยอมอยู่นิ่ง ๆ แปลว่าดีเสมอไปหรือเปล่า

การมีประสบการณ์ดูแลเด็กพิเศษนาน ๆ แปลว่า จะดูแลเด็กพิเศษได้เก่ง จริงไหม

ครูที่สื่อสารกับผู้ปกครองได้ดี แปลว่าจะพัฒนาเด็กได้ดี จริงหรือเปล่า

แหม ถ้าอะไร ๆ มันแปลกันง่าย ๆ วันนี้ทีมงานของเราคงไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยกับเด็กโตที่พัฒนาการกระพร่องกระแพร่ง

เพิ่งแสดงความเป็นทารก ตอนร่างกายสูงใหญ่แล้วกระมัง

ก็แค่ชวนให้คิดนะคะ

ฝึกอย่างไร ได้อย่างนั้น จริง ๆ ค่ะ

[กิ่งแก้ว]

ในวันนี้ คุณพ่ออาจจะไม่เห็นด้วยและไม่เข้าใจคำตอบของดิฉันทั้งหมด

แต่ดิฉันมั่นใจว่า อีกไม่เกิน 3 ปี คุณพ่อจะเข้าใจและซาบซึ้งในคำตอบของดิฉัน ว่าดิฉันตั้งใจจะบอกคุณพ่อว่าอะไร

คำตอบของดิฉัน เกิดเนื่องจากการมองเห็นและรับรู้ปัญหาของเด็กและผู้ปกครองอันเนื่องจากความไขว้เขว ไม่รู้ทิศทาง

ปัญหามันหนักจริง ๆ นะคะ

ศรัทธา ต้องมีปัญญาเกื้อหนุน ไม่อย่างนั้นผิดทิศผิดทางไปหมดคะ

ก็ได้แต่เอาใจช่วยค่ะ

[krongkan]

คำตอบของคุณหมอนี่ตรงใจที่สุดเลยค่ะ ทุกอย่างต้องใช้เวลาจริงๆ ที่คิดว่ารู้แล้ว เข้าใจแล้ว ทำได้แล้ว จริงๆ แล้วยังต้องรู้อีก ต้องทำอีกตั้งเยอะตั้งมากมาย
มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ค่ะ กด like ได้ไหมคะเนี่ย

[M's Dad]

ขอบคุณคุณหมอ และ เพื่อน ๆ ด้วยนะครับ สำหรับคำแนะนำ และข้อเตือนสติครับ
ตอนนี้ขอรายงานความคืบหน้าครับ วันนี้ เป็นวันครบรอบ 4 เดือน เต็ม จากการไปพบคุณหมอ ให้ความเห็นเกี่ยวกับอาการของน้องเอ็มว่า มีอาการของ ออทิสติก พร้อม อีก 3 เดือนกว่า ๆ สำหรับ การทำฟลอร์ไทม์แบบมือใหม่
พัฒนาการของน้องเอ็ม ณ ตอนนี้

- ยังมีอาการกระตุ้นตัวเองเหลือ เฉพาะ ตอนดีใจ และตื่นเต้น ที่ยังมีการกระโดด และ กระพือมืออยู่ แต่ผมไม่ค่อยกังวล พยายาม จะเข้าไปโดดด้วย พอไปโดดด้วยปุ๊บ หยุดปั๊บ เลย หรือไม่ก็ไปบอกด้วยการลูบ ว่า โอ้ ดีใจ ดีใจม๊าก ตื่นเต้นมาก อย่างนี้เป็นต้น

- สบตาพ่อแม่ พี่เลี้ยง ดีขี้นมาก ประมาณ 80-90 เปอร์เซ้นต์ ของการใช้เวลาร่วมกัน

- เริ่ม ออกเสียงตาม ได้เกือบทุกคำ หนึ่ง ถึงสองพยางค์ แต่ไม่ค่อยชัด และ ไม่ ค่อย ดัง ได้ จ จาน อ อ่าง แม่กน อย่างอื่นยังไม่ชัด แต่ไม่ค่อยออกเสียงโดยเจตนารมย์ของตัวเอง มีแค่ เอา ลง เท่านั้น ที่ได้ยิน บ่อย ๆ

- ไปโรงเรียน ครึ่งวันอยู่ เริ่มไปเต็มวัน เฉพาะ ซัมเมอร์ ไปรับ สองโมง เล่นตอนเลิกเรียน ประมาณ 20-30 นาที

- เริ่มเล่นกับเพืือนที่โรงเรียน แต่เป็นในแนวการ ก่อกวน คือ คงอยากเล่นด้วย แต่ไม่รู้วิธีเริ่มขอเล่นด้วย เพราะยังพูดไม่ได้ ไม่ก็วิ่งตามคนอื่นเวลาเล่นที่เครื่องเล่น แต่ยังไม่กล้าขึ้นไปเล่นเอง และยังคงเล่นกับเพื่อนที่โตกว่า หรือ พี่ อ1-2 แต่เพื่่อนในห้อง เตรียม (ตัวเล็กกว่า) ไม่ค่อยไปเล่นด้วย ตอนนี้ ตัวใหญ่ที่สุดในห้อง 2 ขวบ 9 เดือน แต่อยู่ห้องเตรียมอนุบาล เทอมหน้า กะว่าน่าจะให้อยู่ เตรียม อีกซักเทอม ก่อน มีคนให้ความเห็นสองอย่าง คือ ให้เรียนซ้ำก่อน หรือ ไม่ก็ ให้ข้ามไป อ 1 เลย เพราะจะได้ เลียนแบบ เพือน อ1 ตอนนี้ ครอบครัวกำลังตัดสินใจอยู่ ว่า จะ อ 1 หรือ เตรียม กะว่า จะดูช่วงซัมเมอร์ อีกสักพักก่อน

- ทุกวันนี้ จะเล่น กับลูกตอนเช้า สัก 20 นาที และ หลังกินข้าวเย็น อีก 10-20 นาที แต่กลางวันถ้าอยู่บ้าน แล้วผมว่าง จะแวบมาเล่นด้วย 10-20 นาที ประมาณ 1-2 ครั้ง เสาร์อาทิตย์ ก็ ให้เกือบทั้งวัน ที่เหลือ ก็ พี่เลี้ยง คุณแม่ตอนนี้ช่วยมากไม่ได้ เพราะตอนนี้ ท้องใหญ่มากแล้ว ได้ แต่ดูห่าง ๆ

- วันนี้ ที่โรงเรียน เห็นลูกเราเข้าไปเล่นใกล้ ๆ เพือน แต่อยากที่บอก คือ ออกแนวก่อกวน ยังไม่รู้่วิธีเล่นกับเพือน เลยกะว่า ต่อไป จะไปโรงเรียน ก่อนเลิกเรียน แล้่วให้เวลา ดู พร้อม แนะนำชักชวนเด็กอื่นเล่นกับลูกเรา แต่ไม่รู้วิธีเริ่มเหมือนกัน เด็ก ๆ สมัยนี้รู้เยอะจัง กล่อมมาเล่นด้วย ไม่ง่ายเลย อิอิ

- เริ่มมีอาการเสียใจแบบค่อนข้างแรง เหมือนกับว่า มีคนที่วางใจ หรือ ชอบ ทำให้เสียใจ ไม่เหมือนเมื่อก่อน ที่จะเสียใจ แบบ ร้องขอของ หรือไม่ลองใจเรา

- วันก่อนไป ฉีดยา ตอนโดนปักเข็ม ร้องออกมาว่า เจ็บ (แบบ พ่อ แม่ ไม่ถามนำ) ดีใจมาก ว่าลูก พูดออกมาถูก สถานะการณ์ เมื่อก่อน ได้ แต่ร้อง แต่ไม่บอกว่าเจ็บ เอง

- ยังไม่จดจ่อมากตอนทำกิจกรรม ทำได้ ไม่ค่อยนาน แต่สบตาเกือบ ตลอดเวลา มีมองตาม ผมไม่ค่อยบังคับ พยายามเข้าไปเล่นในกิจกรรมที่น้องอยากเล่น แต่ จะพยายามให้น้องเค้าเล่นให้นาน ๆ และ เล่นให้เสร็จ แต่ถ้าไม่อยากเล่น จะใช้วิธีล่อหลอก ให้ทำกิจกรรมต่อ โดยใช้เสียงและ อาการเว่อร์ ๆ

สิ่งที่อยากจะสอบถามครับ

1. ถ้าผมจะนำพัฒนาการทางภาษาและสังคมของน้องตอนนี้ ไปเปรียบเทียบกับพัฒนาการของเด็กทั่วไป ว่าอยู่ในระดับไหน แล้วตรวจเช็คว่ายังขาดอะไร แล้วขั้นต่อไปเป็นอะไร แล้วพยายามกระตุ้นหรือ ชักนำ โดยอาศัยการหลอกล่อ ตื้อยื้อ คล้าย ๆ เป็น การกระตุ้นพัฒนาการเป็นอย่าง ๆ ไป ได้หรือไม่ครับ เช่น ตอนนี้ ยังขาดการอวดของ หวงของ ก็ จะพยายาม แกล้ง แย่งให้รู้สึก หวงของ หรือ การออกเสียงว่าขั้นต่อไป ควรจะทำอะไรได้ ให้คล้าย ๆ กับการพัฒนาของเด็กทั่วไป แต่ ช้ากว่าในด้านอายุ จะได้ หรือไม่ครับ แต่จะพยายามอยู่บนพื้นฐานให้เด็กอยากมีส่วนร่วมนะครับ

2. ตอนนี้น้องไม่ค่อยมีอาการเดินเขย่งให้เห็นแล้วครับ หายไป มาก จะเป็นเฉพาะ พื้น ลามิเนตที่บ้าน แต่ ก็ไม่บ่อย พื้นกระเบื้องเย็น พรม ซีเมนต์ ไม้กระดาน ไม่เห็นแล้่ว ไม่ทราบว่า มีวิธีอื่นอีกไหมครับ เพื่อให้น้องเค้าชิน แต่สนามหญ้า ยังไม่ให้ลองอีก กะว่า จะซื้อหญ้า ใส่ กระบะ ให้น้องเค้าเดินเล่นที่บ้านครับ ที่บ้าน เป็นโกดัง กับ ตึกแถว ไม่มีสนามหญ้า อีกอย่างคือ พื้นทรายให้เดินเล่นด้วยครับ จะเตรียมให้น้องเค้าเดินให้ชิน ไม่ทราบว่า จะเป็นการบังคับไปหรือไม่ครับ

3. ตอนนี้เสียใจ งอแงมาก พี่้เลี้ยงเริ่มอ่้อนใจ (กลัวเหมือนกันว่าจะออก เพราะ ไม่ไหว พี่เลี้ยงมีอายุแล้ว แต่ใจเย็น และรักเด็ก) มีคำแนะนำอย่างไร เวลางอแง และเสียใจครับ เพราะดูว่าคราวนี้ เสียใจ จริง ๆ เสียใจนานนนนน ไม่น่าจะใช่ เสียใจแบบลองใจเรา เวลาไม่ให้ของ

4. มีคนแนะนำให้ทำฝึกกับครูฝีึักพูด ผมเลยอยากถามว่า มีครูฝึกพูดที่อยู่บนพื้นฐาน ของฟลอร์ไทม์ไหมครับ พอจะแนะนำได้ไหมครับ สักครั้งหรือสองครั้ง ที่เหลือ พ่อจัดการต่อเองที่บ้าน เพราะตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำอย่างไร หรือ ควรจะฝึกหรือยัง

5. ขั้นตอนต่อไปของน้องจากสถานะของพัฒนาการ คือ ผมต้องทำอย่างไรอีกครับ เล่นต่อให้สนุก อันนี้ทำต่อแน่นอน เพียงอยากทราบว่า ควรจะมีอะไรพิเศษหรือไม่ครับ หรือ เล่นต่ออย่างเดีียว ที่เหลือ ก็ คือ กิจวัตร ประจำวันของเด็ก ทั่ว ๆ ไป แต่ให้สอดแทรกความสนุกทุกครั้งครับ?

ขอบคุณสำหรับความเห็นและคำตอบล่วงหน้านะครับ

[กิ่งแก้ว]

1. แน่นอนเราใช้พัฒนาการของเด็กเป็นเกณฑ์ในการเทียบเคียง แต่ต้องแน่ใจว่าไม่ใช่เพียงแค่ "การทำท่าและพูดออกมา" แบบเด็กปกติ

แต่เป็นการคิดแบบเด็กปกติค่ะ และ "ต้อง" เป็นไปตามขั้นตอนพัฒนาการ ข้ามขั้นไม่ได้ หากใช้วิธีคิดขั้นพัฒนาการเอาเอง โดยไม่ตรวจสอบ

กับทฤษฏี มีโอกาสพลาดสูงค่ะ

2. วิธีการฝึกให้เด็กชินกับสิ่งที่ไม่ชอบ ต้องอาศัยความสนุกเข้าหล่อล่อ เราเรียก "การแก้ปัญหากึ่งเป็นระบบ" ต้องแยกเวลาออกจากเวลา

ฟลอร์ไทม์ มิฉนั้น จะสับสน นึกว่าทำฟลอร์ไทม์แล้ว เราจะเริ่มในเด็กระดับ 3-4 ค่ะ

3. ก็ทำงานอารมณ์ไป ตรงนี้ ถ้าได้ดูตัวอย่างสักครั้ง จะทำได้ดีขึ้นค่ะ

4. ดูรายชื่อจากทำเนียบนักบำบัดหน้า web ค่ะ

5. ต้องขออภัยค่ะ คงแนะนำขั้นตอนการปฏิบัติทางหน้าเว็ปได้ลำบาก เพราะอยากให้แน่ใจว่าเข้าใจระดับพัฒนาการได้ถูกต้อง เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา เวลาผู้ปกครองเล่ามาในเว้ปมักจะเป็นอย่างหนึ่ง พอเจอตัวจริง บางทีเหมือนเด็กคนละคนเลยค่ะ หาโอกาสพบคนที่ทำเป็นสักครั้งเถอะค่ะ

อีกนิดค่ะ ตัวเลือกและวิธีคิดแบบ "ให้ข้ามไป อ 1 เลย เพราะจะได้ เลียนแบบ เพือน อ1" น่ากลัวมากค่ะ

เรื่องมันไม่ง่ายแบบนี้หรอกค่ะ ลองคิดถึงข้อเสียดูนะคะ

ถ้าคิดไม่ออก รบกวนผู้ปกครองที่ลูกมีพัฒนาการช้ากว่าเด็กอื่นในห้อง เล่าเรื่องราวที่เจอมา ให้อ่านกันตรงนี้บ้างก็จะเป็นประโยชน์ค่ะ

ถ้ออทิสติกพัฒนาได้ เพราะเข้าโรงเรียนและได้เลียนแบบเด็กอื่น ปานนี้คงไม่เหลือปัญหาเต็มเมืองนะคะ

[สายป่าน]

มาเล่าเรื่องพัฒนาการที่ไม่ทันเพื่อนค่ะ
ร่างกาย กล้ามเนื้อมัดเล็ก เช่นมือ พัฒนาช้ากว่า
ก็ทำกิจกรรมในห้องได้ไม่ทันเพื่อน เช่น ลากเส้นตรง เส้นโค้ง ระบายสี ฉีกกระดาษ ตัดกระดาษ
ผลที่กระทบ คือ ถ้าโรงเรียนมีมาตรฐานอยู่ ก็อาจจะมีการพยายามให้เด็กทำให้ได้ตามมาตรฐาน
แต่พอจะนึกออกไหมคะ ว่า กล้ามเนื้อไม่ได้ จะเคี่ยวเข็ญอย่างไร ก็ไม่ได้
เด็กเอง ก็รู้สึกได้นะคะ ถึงความกดดัน ที่เขาทำไม่ได้เหมือนเพื่อน ซึ่งอาจจะมาในรูปของการเตือน
เช่น ลากเส้นให้ตรงๆ นะ ระบายสีอย่าให้ออกนอกกรอบนะ หนูรู้สึกว่าหนูไม่เก่งเลย
กับเพื่อน
บางคนยังไม่สามารถอยู่ร่วมกับเพื่อนได้อย่างมีความสุขนัก ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้
อาจจะถูกแกล้งจากเพื่อนหลายคนหรือเมื่อถูกแย่งของเล่น ซึ่งจะพบได้เสมอ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ
แต่ปัญหาคือเขาก็ไม่รู้จะจัดการกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้อย่างไร
ทำให้มีอาการหลบมุม ไม่อยากอยู่ร่วมกับเพื่อนๆ หลบเข้าโลกส่วนตัว แยกออกจากกลุ่ม
บางทีก็ดูท่าทีเพื่อนไม่ออก เล่นไม่เป็น ไม่ทันเพื่อน
เพื่อนก็รู้สึกว่าคนนี้เล่นแล้วไม่สนุก ก็ไม่อยากเล่นด้วย
กับครู
ยังสร้างสัมพันธ์กับครูได้ไม่ดี ไม่เข้าหา เลี่ยง ซึ่งจะเห็นได้ว่าต่างกับเด็กอื่นที่พร้อมจะมีสัมพันธ์กับครู
ต่อให้เป็นเด็กที่เฮี้ยวของห้อง โดนครูดุบ่อย แต่ก็ยังสร้างสัมพันธ์กับครูได้ ซึ่งจะเป็นความต่างที่ชัด
เมื่อไม่กล้ามีสัมพันธ์กับครู เมื่อมีเรื่องกระทบกระทั่งตามประสาเด็ก ก็จะไม่บอก เล่า
ทำให้บางครั้งกลายเป็นเป้าให้แกล้ง เพราะแกล้งคนนี้ได้ไม่เคยฟ้องครูเลย
ไม่แน่ใจนะคะ ว่าจะตรงประเด็นหรือไม่

[M's Dad]

สวัสดีครับ หลังจากโรงเรียนเปิด น้องเอ็ม ก็ ได้เริ่มไปเรียนชั้นเตรียมอนุบาลอีกที และย้งคงเป็นครึ่งวันอยู่ เพราะ ผมได้สอบถามทางโรงเรียนเกี่ยวกับ ตารางเรียนว่า เช้า มีเข้าห้องทำกิจกรรม การเรียน 10 โมงไปเล่นที่ห้องเล่น กับ เพื่อนในห้อง 11 โมงกินข้าว 12 อาบน้ำเตรียมตัวนอน ปลุก เด็ก บ่าย สอง บ่าย สองครึ่งกลับบ้าน ทางครอบครัวเลยตัดสินใจว่า เหมือนเดิม คือ ตอน บ่ายไปรับ เพราะน้องเอ็ม ไม่ยอมนอน เลยคิดว่าพามาบ้านดีกว่า ได้ นอน และ เล่นกับเราต่อ แต่ก็เสียดายว่า น้องเค้าจะไม่ได้มีโอกาสเล่น กับเพื่อน รุ่นเดียวกัน หรือ รุ่นโตกว่า เพราะสิ่งที่เห็น ตอนไปโรงเรียนคือ

วันแรก ลงจากรถ มีอาการตื่นเต้น บ้าง กลัว ไม่เข้าไปในโรงเรียน แต่ ก็ วิ่งไปดูใกล้ ๆ สัก สิบนาที ระหว่างยังดูเด็กคนอื่นอยู่ มีเด็ก มาเล่นไม้ลื่นด้านหน้า ก็ วิ่งเข่าไปดู ไปมอง ใกล้ ๆ อยากเล่นด่้วย ผมก็ชวนน้องเค้าเล่นด่วย แต่น้องเอ๋็มไม่ยอมเล่นไม้ลื่น (สงสัยกลั้ว หรือ ไม่รู่วิธีเล่น) แต่ก็ไม่เดินหนีไปไหน ดูอยู่ตรงนั่นสัก 10 นาที (เดินตามน้องคนนั้นตลอด) จึงยอมเดินเข้าไปที่กลุ่มนักเรียนเตรียมอนุบาลเอง ปรากฎว่า ตัวใหญ่สุด ในห้อง แต่ก็มีน้องผู้หญิ่ง อีก 2-3 คน ตัว พอ ๆ กัน เมื่อเข้าห้อง ก็ยังมีอาการ วิ่ง ทั่วห้อง ไปดูของเล่น แต่มีเด็ก อื่น มาเล่นด้วย ก็ เล่นด้วยสัก 5-10 นาที สังเกตุดูน้องเค้าก็ เงยหน้า ดูคนที่เล่นด้วยตลอด น่าจะยังสนใจ ตลอดเวลาที่เล่นด้วย แต่เวลาทำกิจกรรม ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ นอกจากอันนั้นน่าสนใจจริง ๆ หรือไม่ก็ น้องเอ็มน่าจะเคยทำกิจกรรมนั้นมาแล้ว เพราะ เรียนเครียมรอบสองแล้ว (แต่รอบแรกเรียนแค่เดือนกว่า ๆ) ตอนไปรับ ก็ ยังไม่ยอมนอน ระหว่างคุยกับคุณครู น้องเอ็ม ก็ วิ่งไปเล่นที่ห้องเด็กเล่น เล่นกับ พี่่ อ 2 (น่าจะโตกว่าสัก 1-2 ปี) ประกฎว่า เข้าไปเล่นด้วยกัน (ชอบเล่นบ่อบอล) ปาบอลไปที่บ่อ หรือ ไม่ ก็ ที่ พี่ ๆ เล่นรวมกับพี่ ๆ เค้า แต่ผมดูอยู่ข้างนอก เลยไม่เห็นว่า เป็นการเล่นเองคนเดียว หรือ มี การสัมพันธ กับ พี่ อ 2 ด้วย แต่น้องเด็มก็ไม่ได้ หลบ หรือ หนี ปลีกตัว แถมยังโดดลงไปเล่นด้วยกัน หลายคน เยอะ มาก เด็กในห้องเยอะมาก ตอนกุมภา หรือ มีนาคม คุณครูยังบอกว่า ไม่ยอมเข่้าห้องเล่น ตอนนั้นผมคิดว่าน้องไม่ชอบคนเยอะ แต่ เห็นตอนนี ผมเลยงงนิดหน่อย

สถานการณ์ ข้างนอก และ ในบ้าน มีการ สบตาบ่อยขึ้น กับ พ่อ แม่ พี่เลี้ยง และ คนใกล้ตัว (หัวหน้าคนงาน กับ แฟน) ก้ เป็นไปด้วยดี กับพ่อ ก็ ถือว่า ติด ก็ได้ ถ้าอยู่ด้วยกัน และ จะแยกไปทำงาน ทำได้ยากมาก บางครั้ง ก็ จะแวบ แต่ น้องเอ็ม จะร้องหา ถ้าบอก ก็ไม่ให้ไป เลยไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไร ข้างนอก เวลาเจอคนแปลกหน้า ก็ มองหน้าเค้าด้วย แต่ เป็นการมองสัก 3-4 วินาที แล้วก็ ไม่มองหรือ ไม่สนใจ แต่ถ้าเจอ เด็ก ๆ จะชอบมองมากกว่า แถมจะเดินไปอยู่ใกล้ ๆ ด้วย แต่ต้องเป็นเด็ก รุ่นเดียว เล็กว่า ไม่เกินปี หรือ ไม่ ก็ โตกว่า 1-2 ปีเนียะ จะชอบมาก

ส่วนอาการโดยทั่วไป ยังมีอาการกระพือมือ เวลา ตื่นเต้น หรือ ดีใจ ยังมีอยู่ ส่วนอาการเขย่งเท้า หายไป เกือบ 90เปอร์เซ็นท์ จะเป็นเฉพาะเข้าไปในสถานที่ใหม่ หรือ สถานะการณ์ตื่นเต้น แต่เป็นสัก 2-3 วินาที หรือ สามสี่ก้าว ก็หาย อาการอื่น ไม่เห็นแล้ว ส่วนหมุนของหมุนได้ หมุนสัก 1 ที 2 ที ก็ไม่เอาแล้ว

ด้านความสัมพันธ์กับคนรอบข้างใกล้ตัวดีขี้น แต่คนแปลกหน้ายังไม่ค่อยสบตา แต่ดูตอนแรก สัก สองสามที ส่วนกับพ่อจะดูหน้าพ่อตลอดเวลา ที่อยู่ด้วยกัน เหมือนจะดูการตอบสนองของเรา สัมพันธ์กับเด็กอืน ก็ คือ ถ้ามีกลุ่มเด็กเล่นกันเสียงดัง จะวิ่งเข่้าไปใกล้ ๆ อยู่ด้วย แต่ถ้า คนเดี่ยว ก็ มีบ้างถ้าเด็กคนนั้น กำลังทำกิจกรรมที่น้องเค้าสนใจ

ภาษา ออกเสียงตามเราได้ 2-3 พยางค์ ออกเสียงได้เยอะขึ้น และ ดังขึ้น แต่ไม่มาก ออกเสียงด้วยความตั้งใจเอง โดยเราไม่พูดนำ หรือ ถามนำ ได้หลายคำขึ้น เช่น เจ็บ เข้า ไป ลง เอา หม่ำหม่ำ แด็ดดี้ (ชัดมาก และ ยังไม่ลืม) ออกเสียงดีขึ้นนิดหน่อย แต่ ยังไม่พูดด้วยความตั้งใจของตัวเอง ความเข้าใจในการบอกให้ทำอะไร ก็ ค่อนข้างเข้าใจ แต่ แล่้วแต่อารมณ์ด้วย

กิจกรรมกับพ่อ คือ เล่นด้วยกัน แบบ ถึงเนื้อถึงตัว น้องจะชอบมาก ตอนเย็นทุกวัน 20-40 นาที ตอนเช้า ก็ นอนคุยกัน นอน ใกล้ๆ กัน เล่นโยนหมอนใส่กัน บ่าย ๆ ก็ ถ้าน้องเข้ามาเจอเรา ก็จะชวนเล่นสัก 10-20 นาที ช่วงนี้ จะมีมาซูกใซ้ หรือ กระโดดทับเราเอง โดยเราไม่ต้องชวน ถ้าผมนอนคว่ำ ก็ จะ ทำทับบนตัว กอดเราเหมือนหมอนข้าง เลย ไม่รู้่ว่าเพราะอะไร ติดเรา หรือ ต้องการตอบสนองสัมผัสของตัวเอง

อยากจะขอความเห็นเรื่องต่อไปนี้ครับ

1. เวลาอยู่ด้วยกัน ถ้าผมต้องแยกตัวออกไป หลังจากเล่นด้วยกัน สัก 20-30 นาที จะทำอย่างไรดีครับ แวบหาย ไป ก็กลัวร้อง แต่ถ้าบอก ก็ไม่ยอมให้ไป

2. ส่วนเรื่องโรงเรียน ก็ กะว่า ถ้าไม่มีอะไร จะตามแผนนี้ไปก่อน ยังไม่เต็มวัน และไม่ได้ เน้น มาก อาจจะ อาทิตย์ละ 3-4 วัน

3. ตอนนี้คุณแม่ใกล้คลอด หมดสิทธิ์ช่วยทุกอย่าง ก็ เหลือพี่เลี้ยง กับ ผม ผม ก็เน้น เรื่อง เล่น แบบถึงเนื้อถึงตัว พี่เลี่้ยง ก็ เล่น แบบ มีของเล่นช่วย แต่พี่เลี้ยงก็ ออกเสียงตลอดนะครับ ผมควรจะทำอะไรต่อดีครับ ตอนนี้ เรื่องยื้อ ก็เริ่มแล้ว แต่ ได้ ประมาณแค่ 5-7 รอบการสื่อสารเอง ครับ ส่วนพีเลี่ยง ก็ ทำแค่ 1-2 รอบ ก็ ทำให้น้องเค้าแล้ว

4. มีคำแนะนำเรื่อง การให้ลูกบอกเราโดย ภาษาพูด หรือ ภาษากาย เรื่องอยากปัสสาวะ หรือ อุจจาระไหมครับ แนะนำ เทคนิคหน่อย ตอนนี้ ยังออกเสียงไม่ได้ และ ยังใช้ แพมเพอสอยู่ครับ

5. ตอนนี้ อารมณ์ เริ่มมาอีกแล้วครับ ค่อนข้างจะแรง ยังไม่ค่อยเข้าใจการทำงานอารมณ์ครับ เวลาร้องไม่ถูกใจ ทำอย่างไรดีครับ ให้ร้องจนเย็นลงแล้วค่อย ๆ ไป บอกอารมณ์ เข้าไปแสดงความเห็นใจ เข้าใจได้ไหมครับ แต่ตอนนี้ เริ่ม มีการนอนลงที่พื่น มาอีกแล้วครับ โดยเฉพาะ ที่ ห้างสรรพสินค้า แต่ตอนนี้ผมทำก็คือ ถ้า ไม่ค่อยสกปรกและอันตราย ก็ จะ ประครองหัวให้นอนแล่้วก็ ร้องจน น้องเค้าเย็นลงแล้วค่อย ๆ เข้าไปคุย ไปปลอบครับ แต่ถ้านานมาก ก็อาจจะต้องอุ้มออกมาครับ (อันนี้ไม่ค่อยทำ) ตอนนี้ โกรธจริง ๆ ยังไม่เห็นนะครับ มีแต่ ดีใจ หัวเราะ ร้องไห้ (ขัดใจเอาของ) กับ ร้องไห้เสียใจ จริง ๆ (มีมาบ้างแต่ไม่ค่อยบ่อย) หงุดหงิด มีบ้าง (อันนี้ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ดูจากสถานะการณ์ และอาการน้อง)

6. เวลาน้องเค้าเข้าไปหากลุ่มเด็ก ผมควรจะเป็นคนชวนเด็กให้น้องดู หรือ ให้น้องเค้าลองทำดู แล้วผมสังเกตูก่อน ถ้าไม่ได้ ค่อยเป็นทูตชวนเด็ก ๆ มาเล่นด้วย เพราะตอนนี้ ถ้าเด็ก โตกว่าสัก 1 ปี น้องเอ็มจะชอบมากเลยครับ สังเกตุดู น่าจะขอบอะไรที่เร็ว ๆ ไว ๆ นะครับ

7. คุณแม่ใกล้คลอดมาก ๆ ถ้ามีน้องแล้ว มีคำแนะนำอย่างไรดีครับ กลัวน้องเอ็มจะไม่เข้าใจ เพราะยังพูดไม่ได้ และถ้าอธิบาย กลัวจะไม่เข้าใจ

ขอบคุณทุกความเห็นและคำแนะนำมากครับ

[กิ่งแก้ว]

ดิฉันรู้สึกชื่นชมคุณพ่อที่ดูแลลูกใกล้ชิด จึงสามารถมองเห็นรายละเอียดของลูกได้เยอะ

แต่ในขณะเดียวกัน ก็ยังมีข้อกังวลใจ เกี่ยวกับความเข้าใจหลักการเรื่องฟลอร์ไทม์

เอาอย่างนี้ ก็แล้วกัน ดิฉันจะสรุปพัฒนาการจากข้อมูลที่คุณพ่อเล่ามาค่ะ

เด็กที่ติดพ่อแล้ว เริ่มสื่อสารด้วยภาษากาย (ตอบสนองเมื่อถูกยื๊อ) 5-7 วงรอบการสื่อสาร

โดยรวมอายุพัฒนาการของเขาจะเท่ากับเด็ก 9-10 เดือน

เมื่อเข้าใจดังนี้ คุณพ่อจะได้เข้าใจเรื่องความสนใจและการเข้าไปกวนการเล่นของเด็กในห้องเป็นระยะ ๆ ของเขา

ซึ่งในกรณีนี้ ไม่ว่าอย่างไร ก็จะถือว่าเด็กอื่นเป็น "เพื่อน" คงจะไม่ได้

รวมทั้งการตั้งความหวังที่เป็นจริงของการส่งเด็กอายุขวบเดียวเข้าโรงเรียน

การทำความเข้าใจดังกล่าว จะทำให้คุณพ่อเข้าใจด้วยว่า "ยังไง เขาก็จะยังไม่เข้าใจคำอธิบาย" ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร
้
การสื่อสารในตอนนี้ คงเน้นที่ภาษากาย กับคำสั้น ๆ

การสรุปเช่นนี้ อาจจะทำให้เจ็บปวด

แต่การมองเห็นความจริงเท่านั้น จะนำพาไปสู่ "การตั้งความหวังที่เป็นจริงและยุติธรรม" สำหรับน้องเอ็ม และความช่วยเหลือที่เหมาะสมในทุกเรื่องข้อคำถาม

กล่าวคือ เราปลอบเด็กหนึ่งขวบที่ติดพ่ออย่างไร เราก็ทำกับเขาอย่างนั้น

รวมทั้งเรื่องการฝึกขับถ่ายด้วย ที่ว่า หากเราไม่ฝึกเด็กหนึ่งขวบให้บอกอึ ฉี่ เราก็ยังไม่ต้องคาดว่าน้องเอ็มจะทำได้

ออทิสติกเป็นเช่นนี้เอง การอ่านพัฒนาการนั้นยาก มีเรื่องชวนสับสนมาก

เป็นเรื่องพัฒนาการแต่ละด้านที่ไม่เท่าเทียมกัน

เด็กเดินได้ วิ่งได้ ใกล้เคียงอายุจริง

แต่พัฒนาการด้านอื่น ยังไม่ถึงขวบ

ที่สำคัญ พัฒนาที่ยังไม่ถึงขวบ คือ "รากฐานที่แท้จริงของการเรียนรู้" ในวันข้างหน้า

ไม่ใช่เรื่องการเดินได้ วิ่งได้

ดิฉันไม่ได้ตอบคำถามยาว ๆ อย่างนี้มานาน

ก็ได้แต่หวังว่า คำตอบคงมีส่วนช่วยสะกิดใจคุณพ่อได้บ้างค่ะ