ลูกติดเกมส์จะทำอย่างไรดีคะ?

[sodamaam]

สวัสดีคะคุณหมอและเพื่อนๆ สมาชิกทุกท่าน ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ของ floortime คะ
อยู่ที่ จ.ขอนแก่น มีลูกชาย 1 คน ตอนนี้อายุ 6 ขวบ 2 เดือน แล้ว ซนมากคะ
ลูกมีโรคประจำตัวคือหอบ และรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลขอนแก่น
คุณหมอที่รพ.บอกว่าลูกสมาธิสั้น และให้ไปฝึกสมาธิ คุณหมอที่ลูกไปฝึกด้วยครั้งแรก
ประมาณต้นเดือน ธันวาคม คะ หมอก็บอกว่า ลูกเป็นสมาธิสั้นเทียม เดี๋ยวก็หาย
เพราะลูกทำตามที่คุณหมอบอกได้หมดทุกอย่างและ เคยได้ไปฝึกกับ ครูติ๋งและครูแทน
ที่โรงพยาบาลขอนแก่น ครั้งหนึ่งคะ และ ครูก็ได้แนะนำ Web นี้ให้คะ
และบอกให้โทรนัดไปฝึกอีก แต่ดิฉันไม่ได้พาลูกไปอีก เพราะไม่มีเวลาเลยคะ จำเป็นต้องไปฝึกเรื่อยๆ ไหมคะ?
แต่คำถามที่จะถามคือ ลูกติดเกมส์มาก กลับมาจากโรงเรียนต้องได้เล่น ถ้าไม่ได้เล่นเขาจะงอแง งานการไม่ได้ทำเลยคะ
(ดิฉันไปรับลูกเองที่โรงเรียนรับมาอยู่ด้วยที่ทำงาน) จะทำอย่างไรดีคะ? หาอย่างอื่นให้เล่น ก็ไม่เล่น รบกวนตอบด้วยนะคะ

ขอบคุณมากคะ

[กิ่งแก้ว]

การมีลูกซึ่งมีระบบสมองขัดข้อง และส่งผลต่อชีวิตของเขาทั้งชีวิต

สิ่งที่พ่อแม่ต้องทำคือศึกษาหาความรู้หรือปรึกษาผู้มีความรู้

ถึงปรึกษาแล้ว ก็ต้องใช้ความพยายามกันอีกเยอะ

สรุปแล้วคือต้องลงแรงกันมากกว่า..เมื่อเจอปัญหา...ขอวิธีแก้

ดิฉันไม่ทราบจะช่วยคุณแม่ยังไง เมื่อเรื่องราวมากมายที่คุณแม่ต้องเรียนรู้ และต้องมีเวลามากพอ

คือดิฉันไม่มีสูตรสำเร็จให้เด็กเลิกเล่นเกมส์

ดิฉันมีแต่วิธีการแก้ความบกพร่องของรระบบประสาทสมองและวิธีส่งเสริมพัฒนาการเพื่อให้เด็กทำสิ่งอื่น ๆ ได้นอกจากการเล่นเกมส์

เมื่อไรคุณแม่พร้อมจะใช้วิธีที่ดิฉันมี...ก็เริ่มเรียนรู้ได้เลยค่ะ

เริ่มด้วย DVD สำหรับผู้ปกครองเด็กอนุบาลก็ได้ค่ะ

[สายป่าน]

ลูกดิฉันก็ติดเกมส์เช่นกัน
และดิฉันก็เคยมีคำถามว่าจะทำอย่างไร หาอย่างอื่นให้เล่นก็ไม่ค่อยอยากเล่น
แต่ดิฉันได้คำตอบจากเจ้าตัวเขา แต่ไม่ทราบว่าจะเป็นคำตอบเดียวกันหรือเปล่านะคะ
คำตอบของเขาคือ ก็อย่างอื่นไม่สนุกเท่าเกมส์นี่
จึงแอบมีความหวังว่า ถ้าเขาสามารถสนุกกับสิ่งอื่นๆ ได้มากกว่าเกมส์ เขาก็คงจะลดลงเอง
แต่เขาจะสนุกกับอย่างอื่นได้ อย่างน้อยสุดต้องมีเพื่อนเล่นที่สนุก
ถ้าเขาไม่มีคนอื่นเป็นเพื่อนเล่น ต้องถามตัวเราแล้วล่ะค่ะ ว่าเป็นเพื่อนที่สนุกของเขาหรือเปล่า
และถ้าเขาควบคุมร่างกายได้ดีพอที่จะทำกิจกรรมอื่นนอกจากเกมได้อย่างสนุก
เขาก็คงทำกิจกรรมอื่นได้นานขึ้นเอง
และกิจกรรมที่เขาทำ ต้องไม่ยากเกินกว่าที่เขาชนะ หรือง่ายเกินไป
ต้องท้าทายพอควร ที่สำคัญคือเขาต้องอยากทำด้วย ไม่ใช่เราอยากให้ทำน่ะค่ะ
ตอนนี้เขาก็เล่นเกมส์น้อยลงค่ะ แต่ยังไม่ถึงกับงดได้ขาดเลย
และก็ยังดูเหมือนว่า เกมส์ให้ความสนุกกับเขาได้ง่ายกว่ากิจกรรมอื่น
ไม่ต้องเคลื่อนไหวให้เหนื่อย มีให้เลือกเยอะ เบื่ออันนี้ก็ไปอันนั้น
ดิฉันก็มีหน้าที่ต้องนำเสนอ และพยายามบิวท์ให้สนุก
เผื่อกระแสความสนุกจะดึงดูดเขาน่ะค่ะ

[not510tp]

เหมือนกับคุณสายป่านเลยครับ เรื่องติดเกมส์ เพราะอยู่ร้านเน็ตตลอดเวลา

จริงๆมีอะไรที่เค้าสามารถสนุกและชอบได้พอๆกับเกมส์อยู่อีกเยอะแยะ แต่ผมไม่มีเวลาให้เค้าอย่างที่อยากจะมีเท่าไหร่

ก็หาเวลาเท่าที่จะพอมี พาเค้าไปทำกิจกรรมนอกสถานที่บ้าง

และถ้าอยู่ที่ร้านตลอด ก็มีคุยกันให้เข้าใจก่อน ว่าเล่นได้ขนาดไหน และเมื่อไหร่ควรจะพัก และพยายามไม่ให้เค้าเล่นคนเดียวอยู่กับจอคอม

สำคัญตรงเรื่องเวลาที่เราควรจะมีให้เค้านี่แหละครับ เพราะเวลาที่ร้านยุ่ง ก็เป็นเวลาที่เค้ากลับมาอยู่กับเราเช่นกัน

เฝ้าร้านไป คุยกับลูกไป ทำทุกอย่างไปพร้อมๆกันตลอดเวลา ไม่มีผู้ช่วย ไม่มีคนเปลี่ยน ทุกๆอย่างๆทำเองตลอด (ลูกค้าบอกว่าพ่อกับลูกพูดเก่งทั้งคู่ พูดได้ทั้งวันไม่เหนื่อยเลย)

จริงๆเค้าคงอยากจะบอกว่า พูดอะไรกันมากมายนักหนา ไม่เหนื่อยไม่รำคาญกันมั่งหรือยังไง (ประมาณว่าคนได้ยินยังรำคาญเลย คุยกันตลอดเวลา 5555

เหนื่อย แต่ก็มีคนที่ยังเหนื่อยกว่าเรา ที่สำคัญ เห็นลูกปัญหาลดลงไปเรื่อยๆ ก็ช่วยทำให้ความอดทน และความมานะ ยังคงมีอยู่ในสมองตลอดเวลา

[กิ่งแก้ว]

ยังได้ตีแบดอยู่หรือเปล่า ..

[not510tp]

ตีครับอาจารย์ เดี๋ยวนี้กลับมาตีเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ

[กิ่งแก้ว]

ดี ๆ พาลูกชายไปตีด้วยนะ

[kroopob]

การเสพติดทุกอย่าง เพื่อสร้างความสุขให้กับสมอง เมื่อสมองไม่อาจหาสุข (หรือพ้นจากทุกข์) โดยวิธีอื่นได้
จึงยึดสิ่งนั้น ว่าเป็นสิ่งเดียวในการสร้างสุข (หรือคลายทุกข์)
จึงใช้สิ่งนั้น เป็นสิ่งเดียวในการชดเชย ทดแทน สิ่งอื่นที่ขาดหายไปจากชีวิต
เพราะทำอย่างอื่นเพื่อให้ได้มา หรือเพื่อลดเลี่ยงมัน ไม่เป็น


ก็ต้องหาสาเหตุก่อนครับ
ว่าสิ่งเสพติดนั้นทดแทนอะไร
อาจเป็นความสนุก อาจเป็นความรัก อาจเป็นความเหงา อาจเป็นความเบื่อ ฯลฯ

แล้ว.. ดูต่อว่า ลูกขาดความสามารถอะไร ที่จะทำกิจกรรมอื่นเพื่อทดแทน
แล้ว.. จึงเติมความสามารถนั้นๆ ให้ลูก


ลูกจะยังไม่เล่นหรอกครับ
ถ้ายังเล่นอย่างอื่นไม่เป็น
ถ้ายังเล่นกับเด็กอื่นไม่เป็น
ถ้ายังไม่เข้าใจสิ่งที่คนอื่นเล่น
ถ้ายัง"อ่าน"ภาษาที่คนอื่นส่งมาให้ ไม่ได้
ถ้ายังรับมือกับอารมณ์ระหว่างคน ที่เกิดขึ้นในขณะเล่น ไม่ได้
ถ้ายังใช้งานกล้ามเนื้อและร่างกายที่ต้องใช้ในการเล่น ไม่ได้
ถ้ายังทนความยากไม่ได้
ถ้ายังทนความเหนื่อยไม่ได้
ถ้ายังติดความสบาย
ถ้ายังนึกสร้างเรื่องราว (Idea) ด้วยตัวเองไม่ได้
ถ้ายังติดตามเรื่องราว (Idea) ที่คนอื่นสร้างขึ้นไม่ได้
ถ้า.. ฯลฯ

และ ในสิ่งที่บอกมาข้างต้น..
ถ้าเราเองยังไม่มีความเข้าใจพอ
ถ้าเราเองยังไม่เห็นความสำคัญมากพอ
ถ้าเราเองยังไม่ให้เวลาเพียงพอ
ถ้าเราเองยังไม่เอาจริงพอ
ถ้าเราเองยังไม่ต่อเนื่องพอ
..ก็ยังช่วยไม่ได้หรอกครับ

[สายป่าน]

ถ้าเราเองยังไม่เห็นความสำคัญมากพอ
ถ้าเราเองยังไม่ให้เวลาเพียงพอ
ถ้าเราเองยังไม่เอาจริงพอ
ถ้าเราเองยังไม่ต่อเนื่องพอ
..ก็ยังช่วยไม่ได้หรอกครับ
โดนค่ะ
อยากให้คนรอบข้างรู้สึกโดนด้วยจังเลย
เสียงเดียว แรงเดียว แผ่วเมื่อไร
กลับไปที่ศูนย์หรือติดลบทุกที

[krongkan]

จะว่าไป การอยากให้คนรอบข้างเป็นอย่างที่เราหวัง ก็เป็นการสูญเสียพลังงานในการทุ่มเทให้ลูกของเราไปโดยใช่เหตุเหมือนกันนะคะคุณสายป่าน แหะ แหะ แหะ