www.floortimethailand.com

ลูกชายอายุ 4 ปี เป็นลูกคนเดียวที่บ้านไม่มีเด็กเล็กๆ ตอนนี้เพิ่งย้ายไปโรงเรียนใหม่ได้ 16 วัน
(ก่อนหน้านี้เคยเรียนเนอสเซอรี่มา 2 ปี) ครูแจ้งว่าลูกรอคอยไม่เป็น ไม่มีระเบียบ ไม่ค่อยเล่นกับเพื่อน
เนื้อตัวนุ่มนิ่ม ไม่ค่อยสนใจเรียน พูดค่อนข้างเร็ว อยากให้พาลูกไปหาหมอว่าเป็นออทิสติกหรือสมาธิสั้น
ในสายตาแม่ลูกชายเป็นเด็กที่ค่อนข้างจะไม่อยู่นิ่ง นั่งเฉยๆไม่ค่อยได้ ชอบเล่นต่อสู้
แต่ถ้าเวลาเขียนหนังสือ วาดรูประบายสี หรือนั่งเล่นของเล่น โดยเฉพาะเลโก้ เค้าจะนั่งได้นาน
เป็นเด็กที่ฉลาดพูด รู้ว่าเวลาไหนต้องพูดยังไง ถ้าแม่กับพ่อโกรธต้องอ้อนยังไง
ทำหน้าท่าทางยังไงพ่อกับแม่ถึงหายโกรธ เวลาอยากได้อะไรก็รู้จักหาเหตุผลมาอ้าง ขี้อ้อนมาก
เป็นเด็กที่มีจิตนาการ ชอบเล่นต่อสู้ ชอบเล่นสมมุติว่าตัวเองเป็นฮีโร่ เป็นสัตว์ เป็นพ่อ
เลียนแบบท่าทางได้ทุกอย่าง
ชอบฟังนิทาน เล่านิทาน เล่าเรื่องราวที่พบเจอในแต่ละวันได้ถึงจะไม่ต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบแต่ก็พอรู้เรื่อง
ชอบต่อเลโก้มาก สามารถต่อเป็นรูปทรงต่างๆได้ เป็นสัตว์ เป็นหุ่นยนต์ รถ เค้าต่อเองได้หมด
บางอย่างเค้าต่อมาแม่เองยังอึ้งว่าเค้าคิดได้ไง
รู้จักดัดแปลงของเล่น นำของเล่นหลายอย่างมาสร้างเป็นของเล่นชิ้นใหม่ได้
อยากรบกวนถามว่าลูกมีแนวโน้มจะเป็นเด็กออทิสติกหรือสมาธิสั้นหรือป่าวคะ

เท่าที่เล่ามา ดูเหมือนไม่คล้ายออทิสติก

แต่น่าจะมีความบกพร่องเรื่องการรับความรู้สึกและการสั่งการกล้ามเนื้อ

เรื่องง่าย ๆ ว่ามีปัญหา SI

แต่ถ้าถามว่าเป้นยังไง คงอธิบายไม่ไหว

เอาเป็นว่า มีคำแนะนำให้คุณแม่ศึกษาเพิ่มเติม

จากหนังสือ "อย่างไรเรียกว่าเรียน แบบไหนเรียกว่าเก่ง" และ "ช่วยให้ลูกอยู่ได้และอยู่ดีด้วยฟลอร์ไทม์" ซึ่งสั่งซื้อได้จากเว็ปนี้

รวมทั้งปรึกษาแพทย์พัฒนาการเด็ก และนักกิจกรรมบำบัด เพื่อประเมินและรับคำแนะนำ

หากไม่แก้ไขอะไร ไม่นานนักก็มีคนเอ่ยคำว่า "สมาธิสั้น" ให้คุณแม่ได้ยินบ่อยขึ้น ๆ ค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ตอนนี้เครียดมาก สงสัยว่าทำไมครูถึงบอกว่าลูกเราไม่เหมือนคนอื่น
ทั้งที่ในสายตาคนในครอบครัว เค้าเป็นเด็กที่ฉลาด เป็นคนที่คอยสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้
กับทุกคนในบ้าน ไม่เคยคิดหรือสงสัยมาก่อนเลยว่าเค้าผิดปรกติอะไร
อยากรบกวนสอบถามเพิ่มเติมว่า ภาวะบกพร่องทางการรับรู้คืออะไรคะ
แล้วอาการที่เด็กแสดงออกเป็นยังไง

ก็อย่างที่ตอบไปแล้วนะคะ ว่าอธิบายตรงนี้ไม่ไหวหรอกค่ะ

จะลองสรุปให้คร่าว ๆ แล้วกัน แต่รายละเอียดต้องไปอ่านเพิ่มเอาค่ะ

ชื่อภาษาอังกฤษของภาวะนี้ เรียกว่า sensory integration disorder หรือ sensory processing disorder

บัญญัติขึ้นโดยนักกิจกรรมบำบัด ชื่อ Dr. Jean Ayres

ในทางการแพทย์ ยังไม่มีคำวินิจฉัยภาวะนี้ในระบบ

ดังนั้น หากนำไปถามแพทย์ แพทย์ส่วนใหญ่จึงยังไม่รู้จัก

ความบกพร่องดังกล่าว มักจะทำให้เด็กมักมีปัญหาในการจดจ่อต่อการทำกิจกรรมบางอย่าง เช่น การนั่งนาน ๆ การฟังให้จบประโยค ชอบพูดแทรก การใช้มือทำกิจกรรมต่าง ๆ การต่อเลโก้ได้ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีปัญหา

เด็กบางคนมีปัญหาในการกิน การอยู่ และการควบคุมอารมณ์ เด็กหลายคนดูเหมือนซุ่มซ่าม หลายคนดูไม่มีมารยาท

พ่อแม่ที่ตาไม่ไวจริง ๆ ไม่รู้หรอกค่ะ

พ่อแม่หลายคนภูมิใจในความฉลาดของเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉลาดอ้อน เด็กเขาใช้ทักษะบางอย่างชดเชยสิ่งที่เขาทำไม่ได้ ได้แก่ การวางแผนสั่งการกล้ามเนื้อ

พ่อแม่บางคนภูมิเรื่องการจำเก่งของเด็ก

พ่อแม่ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจเรื่องจินตนาการว่าเด็กทั่วไปนั้นเขามีกันมากแค่ไหน

หากอยากรู้ ลองสังเกตเขากับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน

มองดี ๆ เดี๋ยวเดียว ก็เห็นความแตกต่าง

หากพาไปพบแพทย์ หลายคนจะถูกระบุว่า สมาธิสั้น

คร่าว ๆ แค่นี้นะคะ หากยังมีข้อสงสัย ให้อ่านคำตอบแรกของดิฉันซ้ำอีกครั้งค่ะ