แม่น้องปุยเมฆ รบกวนขอคำแนะนำค่ะ
เมื่อ: พฤหัสฯ. 02 ส.ค. 2018 1:15 pmสวัสดีค่ะอาจารย์กิ่งแก้วและผู้ปกครองทุกท่าน
ลูกชายอายุ 2ขวบ6เดือนค่ะ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น autistic spectrum เมื่ออายุ2ขวบ1เดือน
เริ่มรู้จัก floortime และเล่นกับลูกเมื่ออายุประมาณ 2ขวบ2เดือน
กลางเดือนมิย.(2ขวบ4เดือน) ได้พาลูกไปพบ อ. กิ่งแก้วครั้งแรก ลูกสนใจเล่นก๊อกน้ำตลอด หาจังหวะเข้าแทรกไม่ได้เลย อ. แนะนำให้เล่นสนุกและปลอบลูกมากขึ้น และปรับท่าทีแม่ให้เค้ามาพึ่งพาไม่ใช่ให้ลูกเป็นจ่าฝูง หลังจากพบอาจารย์ก็ได้ให้ลูกออกจากรร. และเล่นกับลูกมากขึ้น
ตอนนี้คิดว่าลูกมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแม่และพ่อมากขึ้นแล้วค่ะ เริ่มพึ่งพาแม่ เช่น เวลาหกล้มเจ็บก็ร้องไห้เรียกหาแม่
เมื่อวานมีเพื่อนแม่มาที่บ้าน ตอนเข้ามาปุยเมฆมองเพื่อนแม่(น้าแตง)อยู่ห่างๆ แม่ว่าเค้ามองแบบระแวงๆค่ะ จากนั้นแม่ก็มานั่งคุยกับน้าแตง ปล่อยเค้าเล่นกับพี่เลี้ยงอยู่ห่างๆ (ห้องติดกัน เค้ามองเห็นแม่ได้ตลอด) เค้ามีวิ่งมาชวนแม่เล่นบ้างเป็นครั้งคราว กลับไปหาพี่เลี้ยงบ้าง แต่ตอนมาหาแม่ต้องผ่านน้าแตงก่อน สังเกตว่าเค้าจะมองน้าแตงและเดินออกห่าง พอมาถึงตรงที่แม่นั่งค่อยเลี้ยวเข้ามาหาค่ะ จริงๆน้าแตงเป็นคนรักเด็ก พยายามส่งเสียง ชวนเค้าเล่นแต่เค้าไม่เอาค่ะ ประมาณ1ชั่วโมงต่อมา พี่เลี้ยงเอา bubble มาเป่า แม่กับน้าแตงเข้าไปแย่งจิ้ม แย่งเป่าฟองสบู่ที่ลอยมา พร้อมกับส่งเสียงว้าว สนุกๆกับเค้า จากนั้นเค้าก็เริ่มชวนน้าแตงเล่นแล้วค่ะ มองน้าแตง แกล้งเป่าลมใส่ น้าแตงก็เล่นด้วยแบบรักษาระยะห่างหน่อยๆค่ะ น้าแตงชมว่าเค้าengage ง่ายค่ะ แม่รู้สึกดีใจที่เค้ารู้จักระวังคนแปลกหน้า และสามารถเริ่มเล่นสนใจกับคนอื่นๆได้บ้างค่ะ
ตอนเย็นมีเพื่อนพ่อมาบ้านอีก จริงๆคนนี้มาบ่อยแต่ไม่ใช่คนที่ชอบเล่นกับเด็กค่ะ พ่อ แม่ เพื่อนนั่งคุยกันอยู่ ปุยเมฆเล่นอยู่ใกล้ๆ
ปุยเมฆ "หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว.."
เพื่อนพ่อ "ลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว"
ปุยเมฆมองหน้าเพื่อนพ่อ
เพื่อนพ่อเสียงดุๆ " ทำไม ร้องบ้างไม่ได้รึไง "
ปุยเมฆ ถอยหนี ร้องไห้ ร้องเรียกแม่ แม่รีบเข้าไปอุ้มปลอบค่ะ
แม่ "โอ๋ๆๆๆ ปุยเมฆกลัวๆ ออกไปเลยนะ ไปๆๆไปเลย " ไล่เพื่อนพ่อออกไปค่ะ (กำลังจะกลับพอดีค่ะ)
ตอนนี้พ่อกับแม่พยายามจะเริ่มใช้วิธีตื๊อยื้อ แต่ยังทำไม่ค่อยเป็นค่ะ ทำได้น้อยมาก
ปุยเมฆ " เอา" ชี้ไปที่ตู้เก็บขนม
แม่ "เอาอะไร"
ปุยเมฆ "เอา เอาบล็อคโคลี"
ปุยเมฆหยิบขนมบล็อคโคลีกรอบออกมาเองแล้วยื่นให้แม่ มองหน้าแม่
แม่ " ให้แม่ทำไม ให้ทำอะไร"
ปุยเมฆ"แกะ แกะให้"
แม่ " ใครแกะ ปุยเมฆแกะ หรือแม่แกะ"
ปุยเมฆ "แม่แกะ"
แม่ "อ๋อ ให้แม่แกะให้"
แล้วแกะขนมให้เค้ากินค่ะ รู้สึกคิดไม่ออกว่าจะตื๊ออะไรดี เพราะเค้าพูดชื่อขนมและหยิบมาแล้วค่ะ บางครั้งพอตื๊อมากเข้า เค้าจะเริ่มหงุดหงิดโวยวายค่ะ แม่ก็จะเลิกค่ะ ไม่เคยได้เกิน 10รอบเลยค่ะ
ตอนนี้ปุยเมฆบอกความต้องการได้บ้างค่ะ ยังมีพูดคนเดียวจากเรื่องในนิทานที่เคยได้ยินบ้าง(น้อยกว่าเมื่อก่อน) บางทีพูดแล้วมองหน้าแม่เหมือนจะสื่อสารแต่พูดประโยคในนิทาน แม่ก็"อ๋อออ" ทำหน้าเหมือนฟังรู้เรื่องไปน่ะค่ะ
แต่ยังไม่นิ่งเลยค่ะ วิ่งๆๆได้ตลอด ยังมีมีหมุนรอบตัวเองหรือวิ่งวนอยู่ค่ะ พยายามวิ่งตามเหมือนไม่ค่อยได้ผลค่ะ แต่ถ้าส่งเสียง "วิ่งๆๆๆๆ" ตบมือเคาะพื้นให้จังหวะ จะมีหันมามองบ้างค่ะ รู้สึกว่าเวลาที่เค้าหมุนตัวน่าจะเป็นช่วงที่เค้าเบื่อค่ะ เคยอ่านกระทู้คนอื่นๆเห็นว่าถ้าความสัมพันธ์กับพ่อแม่ดีจะสงบนิ่งได้ แม่เลยไม่ค่อยมั่นใจค่ะว่าตกลงดีขึ้นแล้วรึยัง แต่ในความรู้สึกคือ เค้าน่าจะดีขึ้น เพราะมองแม่มากขึ้น มาชวนเล่น พอไม่เห็นก็ร้องเรียกหาค่ะ
ยังไงรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบค่ะ
ลูกชายอายุ 2ขวบ6เดือนค่ะ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น autistic spectrum เมื่ออายุ2ขวบ1เดือน
เริ่มรู้จัก floortime และเล่นกับลูกเมื่ออายุประมาณ 2ขวบ2เดือน
กลางเดือนมิย.(2ขวบ4เดือน) ได้พาลูกไปพบ อ. กิ่งแก้วครั้งแรก ลูกสนใจเล่นก๊อกน้ำตลอด หาจังหวะเข้าแทรกไม่ได้เลย อ. แนะนำให้เล่นสนุกและปลอบลูกมากขึ้น และปรับท่าทีแม่ให้เค้ามาพึ่งพาไม่ใช่ให้ลูกเป็นจ่าฝูง หลังจากพบอาจารย์ก็ได้ให้ลูกออกจากรร. และเล่นกับลูกมากขึ้น
ตอนนี้คิดว่าลูกมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแม่และพ่อมากขึ้นแล้วค่ะ เริ่มพึ่งพาแม่ เช่น เวลาหกล้มเจ็บก็ร้องไห้เรียกหาแม่
เมื่อวานมีเพื่อนแม่มาที่บ้าน ตอนเข้ามาปุยเมฆมองเพื่อนแม่(น้าแตง)อยู่ห่างๆ แม่ว่าเค้ามองแบบระแวงๆค่ะ จากนั้นแม่ก็มานั่งคุยกับน้าแตง ปล่อยเค้าเล่นกับพี่เลี้ยงอยู่ห่างๆ (ห้องติดกัน เค้ามองเห็นแม่ได้ตลอด) เค้ามีวิ่งมาชวนแม่เล่นบ้างเป็นครั้งคราว กลับไปหาพี่เลี้ยงบ้าง แต่ตอนมาหาแม่ต้องผ่านน้าแตงก่อน สังเกตว่าเค้าจะมองน้าแตงและเดินออกห่าง พอมาถึงตรงที่แม่นั่งค่อยเลี้ยวเข้ามาหาค่ะ จริงๆน้าแตงเป็นคนรักเด็ก พยายามส่งเสียง ชวนเค้าเล่นแต่เค้าไม่เอาค่ะ ประมาณ1ชั่วโมงต่อมา พี่เลี้ยงเอา bubble มาเป่า แม่กับน้าแตงเข้าไปแย่งจิ้ม แย่งเป่าฟองสบู่ที่ลอยมา พร้อมกับส่งเสียงว้าว สนุกๆกับเค้า จากนั้นเค้าก็เริ่มชวนน้าแตงเล่นแล้วค่ะ มองน้าแตง แกล้งเป่าลมใส่ น้าแตงก็เล่นด้วยแบบรักษาระยะห่างหน่อยๆค่ะ น้าแตงชมว่าเค้าengage ง่ายค่ะ แม่รู้สึกดีใจที่เค้ารู้จักระวังคนแปลกหน้า และสามารถเริ่มเล่นสนใจกับคนอื่นๆได้บ้างค่ะ
ตอนเย็นมีเพื่อนพ่อมาบ้านอีก จริงๆคนนี้มาบ่อยแต่ไม่ใช่คนที่ชอบเล่นกับเด็กค่ะ พ่อ แม่ เพื่อนนั่งคุยกันอยู่ ปุยเมฆเล่นอยู่ใกล้ๆ
ปุยเมฆ "หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว.."
เพื่อนพ่อ "ลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว"
ปุยเมฆมองหน้าเพื่อนพ่อ
เพื่อนพ่อเสียงดุๆ " ทำไม ร้องบ้างไม่ได้รึไง "
ปุยเมฆ ถอยหนี ร้องไห้ ร้องเรียกแม่ แม่รีบเข้าไปอุ้มปลอบค่ะ
แม่ "โอ๋ๆๆๆ ปุยเมฆกลัวๆ ออกไปเลยนะ ไปๆๆไปเลย " ไล่เพื่อนพ่อออกไปค่ะ (กำลังจะกลับพอดีค่ะ)
ตอนนี้พ่อกับแม่พยายามจะเริ่มใช้วิธีตื๊อยื้อ แต่ยังทำไม่ค่อยเป็นค่ะ ทำได้น้อยมาก
ปุยเมฆ " เอา" ชี้ไปที่ตู้เก็บขนม
แม่ "เอาอะไร"
ปุยเมฆ "เอา เอาบล็อคโคลี"
ปุยเมฆหยิบขนมบล็อคโคลีกรอบออกมาเองแล้วยื่นให้แม่ มองหน้าแม่
แม่ " ให้แม่ทำไม ให้ทำอะไร"
ปุยเมฆ"แกะ แกะให้"
แม่ " ใครแกะ ปุยเมฆแกะ หรือแม่แกะ"
ปุยเมฆ "แม่แกะ"
แม่ "อ๋อ ให้แม่แกะให้"
แล้วแกะขนมให้เค้ากินค่ะ รู้สึกคิดไม่ออกว่าจะตื๊ออะไรดี เพราะเค้าพูดชื่อขนมและหยิบมาแล้วค่ะ บางครั้งพอตื๊อมากเข้า เค้าจะเริ่มหงุดหงิดโวยวายค่ะ แม่ก็จะเลิกค่ะ ไม่เคยได้เกิน 10รอบเลยค่ะ
ตอนนี้ปุยเมฆบอกความต้องการได้บ้างค่ะ ยังมีพูดคนเดียวจากเรื่องในนิทานที่เคยได้ยินบ้าง(น้อยกว่าเมื่อก่อน) บางทีพูดแล้วมองหน้าแม่เหมือนจะสื่อสารแต่พูดประโยคในนิทาน แม่ก็"อ๋อออ" ทำหน้าเหมือนฟังรู้เรื่องไปน่ะค่ะ
แต่ยังไม่นิ่งเลยค่ะ วิ่งๆๆได้ตลอด ยังมีมีหมุนรอบตัวเองหรือวิ่งวนอยู่ค่ะ พยายามวิ่งตามเหมือนไม่ค่อยได้ผลค่ะ แต่ถ้าส่งเสียง "วิ่งๆๆๆๆ" ตบมือเคาะพื้นให้จังหวะ จะมีหันมามองบ้างค่ะ รู้สึกว่าเวลาที่เค้าหมุนตัวน่าจะเป็นช่วงที่เค้าเบื่อค่ะ เคยอ่านกระทู้คนอื่นๆเห็นว่าถ้าความสัมพันธ์กับพ่อแม่ดีจะสงบนิ่งได้ แม่เลยไม่ค่อยมั่นใจค่ะว่าตกลงดีขึ้นแล้วรึยัง แต่ในความรู้สึกคือ เค้าน่าจะดีขึ้น เพราะมองแม่มากขึ้น มาชวนเล่น พอไม่เห็นก็ร้องเรียกหาค่ะ
ยังไงรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบค่ะ
