www.floortimethailand.com

สวัสดีดีค่ะ อาจารย์กิ่งแก้ว คุณหมอแก้วตา ครูพบ

แม่น้องหยกไม่ได้เข้ามาโพสต์ในเวปมานานมากแล้วแต่แอบอ่านอยู่เรื่อย ๆ คอยสังเกตุว่ามีใครเป็นเหมือนน้องหยกบ้างก็เก็บไปใช้ชอบอ่านของ คุณน็อต เป็นพิเศษทึ่งที่คุณพ่อช่างสังเกตุและเขียนออกมาได้ละเอียดดีค่ะ

คาดว่าปิดเทอมนี้จะพาน้องหยกขึ้นกรุงเทพและพาไป Follow ที่ศาลายาเพื่อดูพัฒนาการน้องอีก รวมถึง น้องสุ่นถ้าคุณหมอจะจำได้ถึงเด็กชายที่ขี้โมโหมากเมื่อครั้งที่คุณหมอแก้วตามาจังหวัดระนองครั้งแรก ๆ ดู ๆไปแล้วน้องสุ่นจะมีปัญหาที่แก้ยากกว่าน้องหยกซะอีก นี่ถ้าที่ชุมพรมีจิตแพทย์ หนูคิดว่าจะไปหาหมอจิตแพทย์แทนลูกซะเลย ไม่รู้ว่าแม่พูดไม่รู้เรื่องหรือลูกพูดไม่รู้ฟังกันแน่ หาคุณหมอเด็กตอนน้องสุ่นไม่สบาย คุณหมอก็สงสัยว่าลูก Hyper

ตอนนี้น้องสุ่นเรียนชั้น ป. 3 แล้ว ทุกวันนี้ยังฉี่ใส่กางเกงในวันละมาก ๆ เคยถามตอนเค้าอารมณ์ดี เค้าบอกว่า ห้องน้ำไกล ห้องน้ำไม่สะอาด ( เวลาตัวเองเข้าที่บ้านแม่ก็ต้องคอยล้างห้องน้ำอยู่เรื่อย ) เวลาเค้าเล่นสนุกเตือนให้ไปเข้าห้องน้ำก็ไม่ไปบอกไม่ปวด แต่เดี๋ยวเดียวกางเกงสีเข้มขึ้นมาซะงั้น บางทีอาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ ฉี่ในห้องน้ำแล้ว ใส่เสื้อผ้าได้ไม่ถึง 15 นาที ก็ฉี่เลอะกางเกงอีกแล้ว พอเตือนในห้ไปเปลี่ยนกางเกงก็โมโหหาว่าเราจับผิด หนูคิดว่าเป็นปัญหาไม่ค่อยเล็กแล้ว

คุณหมอช่วยแนะนำวิธีรับมือให้หนูด้วยนะค่ะ..........ขอบคุณค่ะ

อยากจะตอบให้เหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจเรื่องนี้เลยค่ะ

รู้สึกว่าปัญหาการควบคุมการขับถ่ายในเด็กโตขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก

ปรึกษาจิตแพทย์เด็กเถอะนะคะ

จำน้องสุ่นได้ค่ะ ได้เรียนรุู้มากมายตอนเจอน้องในคร้งนั้น

เรื่องควบคุมปัสสาวะยังไม่ได้ เมื่อเป็นเด็กวัยเรียนแล้ว เป็นเร่ื่องซับซ้อน คุณแม่อาจพบกุมารแพทย์ เพื่อหาสาเหตุทางร่างกายเบื้องต้นก่อน กุมารแพทย์ด้านระบบทางเดินปัสสาวะ อาจช่วยตรวจและประเมินรายละเอียดได้มากกว่า

เด็กที่มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์ อารมณ์อ่่อนไหว อาจเจอได้ว่าควบคุมปัสสาวะได้ช้ากว่าเด็กทั่่วไปบ้างเล็กน้อย แต่ก็มักจะไม่เกินกว่าวัยอนุบาล

สิ่งที่คุณแม่สามารถทำได้ในตอนนี้ และอยากเน้นมากให้คุณแม่ทำอย่างยิ่ง คือ ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจลูก เข้าใจลูก และยอมรับ ว่าปัญหานี้มีสาเหตุ อาจเป็นด้านร่างกาย ด้านวุฒิภาวะของการควบคุมระบบของร่างกาย ด้านอารมณ์จิตใจ ด้านพฤติกรรม การเลี้ยงดู หรือทั้งหมดรวมกัน ซับซ้อนไปหมด

สิ่งที่่เกิดขึ้นกับน้องสุ่นในขณะนี้ คือ ความรุ้สึกเสียใจ ขาดความมั่นใจในตัวเอง อายเพื่อน (อย่างมาก) เวลาเหตุการณ์เกิดขึ้นที่โรงเรียน อาจจถูกเพื่อนล้อเลียน

หวีงว่าคุณแม่จะทำฟลอร์ไทม์กับลูก ทำงานอารมณ์ ด้วยความเห็นอกเห็นใจ สร้างสัมพันธภาพให้ลูกไว้วางใจ ยอมเล่าเรื่องที่เขาไม่อยากพูดถึง เรื่องที่เขาเองก็ไม่เข้าใจ

คุณแม่ลองดูนะค่ะ หาเวลาสบายๆ คุยเล่นกับน้องสุ่นบ่อยๆ คุยเรื่องทั่วๆไป คุยกันทุกวัน เมื่อลูกผ่อนคลาย สบายใจและไว้วางใจคุณแม่มากเพียงพอแล้ว น้องสุ่นอาจจะเริ่มเล่าเรื่องต่างๆให้คุณแม่ฟัง สิ่งสำคัญที่สุดที่คุณแม่จะได้รับ คือ ความเข้าใจลูกมากขึ้น สิงที่จะเกิดขึ้นกับน้องสุ่น คือ จะมีอารมณ์มั่นคงขึ้น มั่นใจขึ้น การควบคุมปัสสาวะอาจจะทำได้ดีขึ้น