สมาชิกใหม่ ค่ะ แต่ยังไม่ได้ข้อสรุปของหมอ รบกวนแนะนำหน่อยคะ

[Waraporn.2556]

พัฒนาการน้อง
• น้องเป็นเด็กอารมณ์ดี ชอบหัวเราะ เริ่มคลานเมื่อ 8 เดือน และเริ่มเกาะยืนและเดินเมื่อ 1 ขวบ 6 เดือน (อันนี้ต้องซื้อ Play pain ช่วยค่ะ เนื่องจากน้องน้ำหนักเยอะ คุณหมอแนะนำว่าต้องหาอะไรที่ต้องใช้ในการเหนี่ยวเกาะ อันนี้ได้ผลค่ะ 2-3 เดือน น้องก็เริ่มเดินได้ค่ะ) เคยพูดครั้งแรกว่าหม่ำ เมื่ออายุประมาณ 8 เดือน และขวบกว่า พูดคำว่าอั้ม เมื่อจะทาน แต่หลังจากนั้นก็ไม่พูดค่ะ คุณยายให้ดูการ์ตูนซีดี และทีวี ตั้งแต่เล็ก ประมาณ 8 เดือน ก็ให้ดู น้องชอบหัวเราะ และร้องไห้ เช่นถ้าตัวการ์ตูนนั่งเครื่องบิน แล้วเครื่องบินตก หรือ เวลาตื่นเต้นหรือสนุกมาก ๆ ชอบกรี๊ดและจะร้องไห้ และ ชอบทำตัวเกร็งทั้งตัว (ตั้งใจทำ) และคุณแม่ให้น้องเล่น Iphone และ ipad น้องจะรู้ว่าโปรแกรมไหนที่ตัวเองชอบเล่น (เสียใจจังที่ทำร้ายลูกแบบนั้น ) ในช่วงของประมาณ 1 ขวบ 8-9 เดือน น้องชอบหันมามองปาก แต่เราไม่รู้ว่าเค้าอยากจะพูดตาม เลยไม่ได้สอนเค้าไป (เสียดายเวลาจริงๆ) ก่อน 1 ขวบ ถ้าร้องเพลง Little star เค้าจะร้องลงท้ายได้แค่คำว่า star แต่ปัจจุบัน ถ้าร้องให้ฟังเค้าก็สนใจค่ะ แต่ไม่ร้องตาม
• ปัจจุบันน้อง 2 ขวบ 4 เดือน ไม่ชี้บอกสิ่งของ , ไม่พูดตาม เมื่อชี้ให้มองมักจะไม่มองตาม เรียกไม่ค่อยหัน (อันนี้ไม่แน่ใจเพราะที่บ้านเรียกหลายชื่อเกินไปหรือเปล่า ยายคนเลี้ยงเรียกลูกหมู , หมูอ้วน คุณแม่เรียกชื่อของเค้าจริง ๆ ส่วนคุณพ่อเรียกชื่ออีกชื่อหนึ่ง ตอนนี้ปรับเปลี่ยนใหม่ให้เรียกชื่อเค้าเหมือนกันค่ะ) และลองให้เข้า เนอสเซอรี่ดูว่าเข้ากับสังคมได้มั้ย น้องไปมา 2 วันแล้ว ตอนไปส่งก็กอดไม่ยอมลงเหมือนกันค่ะ แต่เมื่อครูมารับไปดูของเล่นก็ไม่ร้อง อยู่ทั้งวันก็ไม่ร้องค่ะ ไปส่งประมาณ 8 โมงเช้า และรับกลับ 14.30 น.
• เมื่อเวลาอยากได้อะไรจะดึงเสื้อผ้าของเราให้ไปเอาให้ค่ะ ในส่วนของกิน ถ้าอยากกินข้าว หรือกินนม ถ้าเราถือจานหรือขวดนมมาให้น้องจะส่งเสียง แฮะ ๆ ค่ะ ในส่วนเวลาปกติชอบพูดเป็นภาษาต่างดาว
• น้องชอบนั่งบนพรม ถ้าไม่ปูพรมที่พื้นจะนั่งอยู่บนโซฟา ถึงแม้จะปูกันกระแทกให้ก็ไม่ชอบค่ะ
• น้องพึ่งหัดทานข้าวได้เมื่อ 30 พ.ค.56 (ไม่เคยให้น้องทานเอง เพราะน้องชอบทานอาหารที่เป็นซุป และกลัวเลอะ) แต่เมื่อลองให้ทานเอง น้องทำได้แต่ยังเลอะเทอะ นั่งทานที่โต๊ะได้จนเสร็จค่ะ
• น้องทานขนมได้เอง หยิบและเอาเข้าปากได้เอง เช่น เอาขนมที่น้องชอบมาให้ จะแกะกล่องกระดาษได้เอง (ขนมหมีไส้ช๊อคโกแลต)
• น้องชอบดูดน้ำจากขวด ทานกับแก้วไม่เป็น (ไม่เคยหัด เคยหัดให้ก็ไม่ยอมทำ) เปิดปิดฝาขวดได้เองค่ะ (เป็นแบบสไลท์เปิด)
• น้องชอบแปรงฟัน เอาแปรงสีฟันไปกัด ปกติจะอาบน้ำกับคุณแม่ และชอบดูคุณแม่แปรงฟัน และเมื่อเราแปรงฟันให้น้อง น้องจะมาจับแปรงช่วยแปรงให้เรา
• น้องชอบอาบน้ำค่ะ แต่บางครั้งยังอยากเล่นน้ำอยู่ก็จะทิ้งตัวลงนั่งกับพื้น ต้องหลอกล่อให้ไปเล่นอย่างอื่นในห้องแทนค่ะ (ใช้วิธีการคุยบอกว่าไปเล่นของเล่นในห้องกันดีกว่า)
• น้องขี้กลัว กลัวเสียงมอเตอร์ไซด์ (เสียงบิดหรือเร่งเครื่อง) แต่ถ้าเป็นเสียงรถไฟเสียงดังก็ไม่กลัวค่ะ บางทีได้ยินเสียงอะไรนิดเดียวก็กลัว วิ่งหน้าตาตื่นขึ้นมาอยู่บนโซฟา (ทำตาตกใจค่ะ)
• เวลาเล่นอะไรสนุกมาก ๆ เช่นเล่นไล่จับ จั๊กจี๋ ตาจะเป็นประกาย แต่เวลาเล่นของเล่น จะชอบเล่นของเล่นมีเสียง ไม่ชอบต่อบล็อก เคยให้เล่นใส่สิ่งของตามช่องรูปทรง น้องสามารถทำได้ค่ะ
** กลัวว่าน้องจะเป็นออทิสติก จึงไปปรึกษาคุณหมอพัฒนาการที่โรงพยาบาล เมื่อวันที่ 27 เม.ย.56 นี้ค่ะ คุณหมอยังไม่ได้สรุป เนื่องจากขอดูพัฒนาการอีก 2 เดือน ที่คุณหมอแจ้ง คือว่าน้องจะไม่ค่อยสบตา มีภาษาของตัวเอง ชอบทำเสียงในลำคอ แต่คุณหมอพูดเหมือนว่าคุณหมอบางคนอาจสรุปว่าเป็น คุณหมอบอกวิธีการสอนพูด เราก็เริ่มลองมาใช้
วันที่ 29 เม.ย.56 น้องพูดตามที่เราชี้ว่าปาก เมื่อเราตบมือให้เค้าเขิน และไม่พูดตามอีก (สงสัยตกใจแม่รึเปล่า)
วันที่ 30 เม.ย.56 คุณยายสอนชี้ภาพและพูดว่าแมว เค้าพูดตามว่าแม และลองให้หัดทานข้าวเองดู (คุณหมอแนะนำ) เอาจานไปตั้งพร้อมช้อนให้ ในครั้งแรกไม่ตักรอเราป้อน ส่งเสียง แฮะ ๆๆๆ รอไม่เิกิน 5 นาที จับช้อนกินเองได้ค่ะ (ดีใจจัง ไม่เคยให้ลองทำ แล้วคิดว่าลูกทำไม่ได้)
วันที่ 01 พ.ค.56 คุณแม่พาไปฝึกพัฒนาการ (ลูกไม่ชอบเพราะโดนล๊อกอยู่ในเก้าอี้ คุณแม่นั่งอยู่ข้าง ๆ คุณแม่บอกว่า ลูกยังชี้ไม่เป็น ไม่ควรฝึกพูดให้ไปฝึกให้ทำตามคำสั่ง) สงสารลูกจังร้องตลอด แบบว่าไม่อยากทำ กลับมาซื้อของแบบหมอสอนมาลอง แต่ลูกอยากเล่นเองมากกว่า ไม่อยากทำตามคำสั่ง ลองทำตามหมอดูได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
วันที่ 02 พ.ค.56 ส่งไปเนอสเซอรี่ ไม่ร้อง ไม่สนใจแม่เลย เห็นของเล่นปั๊ป ไปเล่นของเล่นเลย แม่บอกว่ากลับบ้านแล้วนะ ก็ไม่สนใจค่ะ ตอนมารับกลับ ก็ไม่อยากกลับ แต่ตอนเข้าไปรับหันมามองและยิ้มดีใจนิิดนึง (ก็ดีใจที่ยังจำแม่ได้) วันนี้ลุงมาหา น้องสนใจหันไปมองหน้าด้วย แต่ยังไม่วิ่งเข้าหาหรือเล่นด้วย แต่ลุงเล่นด้วยก็ชอบค่ะ

อยากรบกวนแนะนำให้แนะนำให้หน่อยค่ะ กลุ่มใจมาก ลูกยังสื่อสารไม่ได้ อ่านหลายข้อความเริ่มลังเลใจในการไปส่งเนอสเซอรี่

แม่น้ำ............................

[กิ่งแก้ว]

เชิญอ่านบทความ ชื่อ "เมื่อสงสัยในพัฒนาการของลูก" ในหัวข้อบทความสำหรับผู้เริ่มต้นใหม่ กับกระทู้ viewtopic.php?f=6&t=556 เลยค่ะ

[Waraporn.2556]

ขอบคุณค่ะคุณหมอ จริงๆ แล้ว อ่านหลายรอบ แต่ยังไม่ค่อยกล้ายอมรับ ร้องไห้ไปกลายรอบเลยค่ะ แต่ตอนนี้พยายามทำใจเข้มแข็งผลสรุปเป็นแบบไหนก็คงไม่รอคำตอบตอนนี้เลยเล่นกับลูกมากขึ้น พอดีคุณแม่ทำงานบริษัท มีช่วงก่อนหน้านี้ที่เหนื่อยและไม่ได้เล่นกับลูก ลูกเลยห่างๆปและไม่ค่อยสบตา แต่หลังจากไปหาหมอมา ก็ดริ่มเล่นอย่างจริงจัง รู้สึกว่าเค้าจะกลับมาสนใจเรามากขึ้นค่ะ ดีใจขึ้นมานิดนึง ที่ความพยายามของเรายังมีผลตอบกลับบ้าง ตอนนี้ลองเข้าไปอ่านบทความต่างๆ และพยายามจะนำไปใช้อยู่ค่ะ วันนี้เอาจิ๊กซอร์สัตว์มาเล่น เค้าให้ความร่วมมือดีขึ้น ใช้หลักสูกตนการโยนการ์ดบิน ใช้ได้จริงๆ ค่ะ ลูกหันมามองว่าเราทำอะไร และเค้าทำด้วย ค่ะ แม่ดีใจจัง

[Waraporn.2556]

คุณหมอคะ รบกวนถาม บางครั้งน้องมีอาการกลัวแบบไม่สาเหตุ และวิ่งไปนั่งที่มุมโซฟาประจำ ที่เค้าชอบ ถึงแม้เราเข้าไปอุ้มเค้าก็ไม่ให้อุ้มค่ะ หรือว่าถ้าเราเค้าไปเอาตัวเค้ามากอดก็ไม่ยอม จะกลับไปนั่งที่โซฟาจุดเดิมค่ะ ถ้าเราอยากเค้าไปช่วยให้เค้าหายกลัว เราควรทำอย่างไรคะ น้องยังพูดไม่ได้ค่ะ แต่ทำสีหน้าท่าทางกลัวค่ะ

[พ่อน้องเฌอแตม]

สวัสดีครับ ขออนุญาติแชร์นะครับ


ผมมองแบบนี้ครับ ก็เริ่มจาก "ปรับความคิด" นิดนึงนะครับ เรื่องความกลัวของลูก ในความคิดผมความกลัวคง "มีสาเหตุ"ครับ แต่จะเป็นสาเหตุอะไรนั้น

บางทีก็หาพบเดี๋ยวนั้น หรือ บางทีก็ไม่พบเดี๋ยวนั้นครับ (ต้องอาศัยการ "สังเกต" ครับ)


ลองมองมุมนี้บ้างดีไหมครับ บางครั้งตัวเราก็มีความกลัวที่ยังไงๆ ก็กลัวถึงแม้จะมีคนบอกว่าไม่เห็นจะน่ากลัวเลย เช่น กลัวผี, กลัวความมืด, กลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว

สำหรับเราถ้ามีใครมาพูดแบบนี้ ก็คงรู้สึกว่า เอ๊ะคนๆนี้เนี่ย ไม่เข้าใจเรา ก็ไม่ต้องมาพูดแบบนี้เลย ใช่ไหมครับ ...


แต่สำหรับลูกแล้ว "ไม่ว่าความกลัวนั้นจะเกิดจากอะไร" จะสมเหตุสมผลหรือไม่ เราก็พร้อมจะอยู่กับลูก แค่เพียงเป็น "หลักยึด" พร้อมที่จะ "เข้าใจ" ทุกๆอย่าง

ที่ลูกเป็นครับ


เมื่อ "ความคิดเราเปลี่ยน" ท่าทีเราก็เปลี่ยน แล้วทุกๆอย่างก็จะง่ายขึ้นครับ ลูกไม่ให้กอด ก็ไม่เป็นไรครับ เข้าไปใกล้ๆ เท่าที่ลูกจะอนุญาติ แล้วส่งเสียงก็ยังดีครับ

แม่เข้าใจนะ หนูกลัว, กลัวมากเลย, กลัวจริงๆเลย (เลือกใช้ด้วยถ้อยความสั้นๆ เพราะภาษายาวๆน้องอาจยังไม่เข้าใจ) ...


เมื่อความคิดของคุณแม่เปลี่ยน น้ำเสียงก็จะเปลี่ยนไปครับ จะ "อ่อนโยนขึ้น" ครับ (ถึงภาษาน้องจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ) แต่่น้ำเสียงอ่อนโยนที่ใช้ ก็อาจช่วยให้น้อง "สงบ"

จากความกลัวได้ง่ายขึ้นครับ



ก็ประมาณนี้ครับ

แล้วหมั่นกลับไปทบทวนที่อาจารย์แชร์ให้อ่านด้วยนะครับ

[Waraporn.2556]

ขอบคุณมากค่ะ พ่อน้องเฌอแตม ปกติน้องชอบนั่งเล่นบนพรมที่พื้นนะคะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นยางกันกระแทกแทน ทำให้น้องนั่งอยู่แต่บนโซฟา หรือควรเปลี่ยนเป็นปูพรมเหมือนเดิมดีคะ
ตามแบบที่น้องชอบ

[กิ่งแก้ว]

ลองอ่านที่คุณพ่อน้องเฌอแตมเขียนอีกครั้งนะคะ ข้อมูลที่เขียนคือหัวใจของการแก้ปัญหาค่ะ

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่พรมหรือไม่พรม

อยู่ที่ทัศนคติและท่าทีของผู้ดูแลใกล้ชิดเด็กค่ะ

[Waraporn.2556]

ขอบคุณค่ะ จะพยายามให้มากขึ้นค่ะ คุณแม่ยังจิตใจไม่เข้มแข็ง เพราะความกังวล แต่เมื่อวานพาน้องไปวิ่งรอบอ่างเก็บน้ำ น้องชอบมากเงยหน้ามองต้นไม้ ท้องฟ้า และจับมือวิ่งกับแม่ รู้สึกว่าน้องมีความสุขมาก ค่ะ จับมือแม่เอง จับแน่นด้วยค่ะ แบบนี้เรียกว่าความสัมพันธ์ดีขึ้นใช่มั้ยคะ

[กิ่งแก้ว]

ใช้ความรู้สึกของคนเป็นแม่วัดเอานะคะ ว่ารู้สึก "มีกันและกัน" มากขึ้นมั้ย รู้จักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้นมั้ย ถ้าใช่ ....ไปต่อเลยค่ะ

[Waraporn.2556]

วันนี้เวลาน้องได้ยินเสียงที่ไม่ชอบจะวิ่งเข้ามาหาค่ะ และยอมให้อุ้ม เมื่ออุ้มแล้วมีงอแงบ้างแต่เค้ากอดและซบค่ะ ไม่วิ่งไปนั่งที่โซฟาอย่างเดียวแล้ว แต่คุณแม่ยังไม่ค่อยมีมุขเล่นกับน้อง ส่วนใหญ่น้องชอบนั่งรถไปเที่ยวข้างนอก หรือไม่อาจยังติดชีวิตประจำวันเดิม ๆ ที่นั่งบนโซฟาแล้วดูทีวี และน้องชอบเล่นพวกหลอดที่เป็นหลอดโลชั่น หรือโฟมล้างหน้ามากเลยค่ะ มานั่งบีบ ๆ ได้นานพอควร แต่ชอบเวลาจั๊กจี๋มากค่ะ แต่ถ้าเล่นไปได้สักพัก น้องจะเหมือนกลั้นตัวเองไม่ให้หัวเราะค่ะ