www.floortimethailand.com

สวัสดีครับ
ผมเป็นสมาชิกใหม่. อยากมาระบายบางอย่างพร้อมทั้งรับฟังคำแนะนำด้วยครับ.
ลูกผมอายุ 6 ขวบ. เพิ่งถูกวินิจฉัยว่าเป็น asperger ในด้านสติปัญญา มีความจำดี
ภรรยาผมบอกว่าเป็นกรรมพันธ์ มาจากผม ผมก็เริ่มรู้สึกว่าจะจริง. ยังไม่ได้ให้คุณหมอตรวจจริง ๆ
แต่ลักษณะนิสัยหลายอย่างที่ผมก็เป็น ผมเอาตัวรอดไ้ด้แล้ว. แต่ก็ไม่อยากให้ลูกมีข้อจำกัด
ผมเล่นกับลูกทุกวัน แต่ยังไม่เป็น floortime. อยากได้ตัวอย่างที่ตรง ๆ
ขอบคุณครับ

ถ้าอยู่ในกรุงเทพ พาไปให้นักบำบัดในทำเนียบของเรา "เล่น" ให้ดูสักครั้งสองครั้งดีมั๊ยคะ
จะได้ช่วยประเมินด้วยว่ามีอย่างอื่นต้องเสริมด้วยหรือเปล่า

เล่าผ่านตัวหนังสือลำบาก ระหว่างนี้ก็ศึกษาหลักการไปก่อน ใน DVD ชุด 3 แผ่น ก็มีตัวอย่างให้คุณพ่อเยอะ แต่จะให้ตรงเลยคงลำบาก ต้องหัดเทียบเคียงเอาค่ะ

ขอบคุณครับ อาจารย์
ผมจะเริ่มดู dvd แล้วครับ.

เรียนถามคุณหมออีก นะครับ. ตอนนี้. ลูกถูกทดสอบวัดผลด้านต่าง ๆ. ผลออกมาว่ามีไอคิว 135. แต่มีความต่างกันของ verbal และ performance มากถึง 20

เข้าข่ายเด็ก gifted แต่พ่อแม่ก็ไม่รู้ว่าเก่งด้านใด. รู้สึกเพียงว่าลูกมีสติปัญญาดี. ผลการเรียนเกรดเฉลี่ย 3.9. มีคนแนะนำให้พยายามให้มีประสบการณ์ชีวิตมาก ๆ

. ช่วงนี้ปิดเทอมก็พาลูกไปเที่ยวต่างจังหวัดในวันหยุด. ส่วนที่เป็นปัญหาเช่น เขามีปัญหาด้านกล้ามเนื้อมือ ก็พยายามเล่นที่ได้ใช้มือ. มีคนแนะนำว่าให้ใช้ผูเชี่ยวชาญ

ในแต่ละด้าน. ก็คิดว่าจะทำคู่กันไป. ไม่รู้ว่าข้อมูลเพิ่มเติมนี้จะช่วยให้ได้แนวทางในการเล่นกับลูกดีขึ้นไหมครับ

สำหรับดิฉัน ตัวเลข IQ 135 นี้สร้างปัญหา

ไม่ใช่ปัญหาที่เกิดจากเด็ก แต่ปัญหาจะเกิดจากผู้ใหญ่ ...

ดิฉันบรรยายที่ไหน จะพูดเหมือนกันทุกครั้งว่า เป็นห่วงเด็ก Asperger มากกว่าเด็กออทิสติก

เพราะทักษะบางอย่างของเขาที่หลอกตาผู้ใหญ่ มักจะทำให้ความช่วยเหลือที่เขาควรจะรับนั้น เนิ่นนานและไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย

ดิฉันเคยทักเด็กบางคนตั้งแต่ 7 ขวบ แต่ความที่เด็กเรียนเก่งมาก จำแม่นมาก กว่าพ่อแม่จะขยับตัวเพื่อช่วยเหลือเขาปาเข้าไป 10 ขวบ เมื่อมีปัญหาทางพฤติกรรมมากมายอันเนื่องมาจากรากฐานพัฒนาการที่ขาดไป

ตอนนี้ดิฉันเริ่มรู้สึกว่า ตัวเลข 135 น่าจะทำให้คุณพ่อเริ่มรู้สึกว่าขนาดปัญหาของลูกไม่มากเท่าเดิมแล้ว และเริ่มมองทางส่งเสริมด้านเด่นของเขา ลองอ่านบทความนี้ก็แล้วกันนะคะ เป็นเรื่องราวของเด็กที่เก่งขนาดได้ออกโทรทัศน์โชว์ความเป็นอัจฉริยะ

(ถ้า link ไปไม่ได้ คลิกที่หน้าเว็ป เรื่อง รวมบทความที่น่าสนใจ หัวข้อ เรื่องของ Asperger หัวข้อย่อย เมื่อลูกเปลี่ยนชีวิตพ่อ)

http://www.floortimethailand.com/images ... and%20dad..[1].pdf

ส่วนคำตอบของดิฉันเหมือนเดิมค่ะ แนะนำให้หานักบำบัดที่ประเมิน "พัฒนาการที่ใช้การได้"

ถ้าส่งเสริมไม่ถูกทาง ทักษะที่เด็กมีก็จะเต็มไปด้วย "ทักษะที่ใช้การไม่ได้" เข้าทำนอง "ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด" ค่ะ

ขอบคุณครับคุณหมอ. ผมเปิดดูบทความในเวปไซท์ เก่าครับ.
มีเรื่องรบกวนอีกเรื่อง. ผมอยากทราบว่ามีชมรมเด็ก asperger ในประเทศไทยไหมครับ
เผื่อเป็นแนวทางในการดูแล.
ขอบคุณ

ดิฉันไม่ทราบเรื่องชมรมค่ะ ถ้ามี ก็คิดว่าน่าจะใช้คนละแนวทางกัน ลองค้นคว้าใน internet ก็แล้วกันนะคะ

ขอบคุณครับ เท่าที่อ่านเจอก็ยังไม่พบเลยครับ ที่สนใจเพราะอยากแชร์ประสบการณ์และฟังของคนอื่นที่คล้ายกัน อย่างเช่นเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียน ในช่วงอนุบาลลูกเคยเรียนในแนวบูรณาการ แต่เข้าใจว่าครูก็ไม่ได้คุณภาพอย่างที่หวังไว้ ตอนหลังก็มาเรียนในโรงเรียนที่เน้นวิชาการ โชคดีที่สามารถเลือกครูได้ ก็เลือกครูที่ใจดี ไม่เน้นวิชาการ ปรากฎว่าลูกพัฒนาได้ดีมาก เหตุที่เลือกเพราะลูกเรียนเร็วกว่าเกณฑ์ ไม่ได้กลัวว่าเรียนไม่ทัน กลัว จะปรับตัวไม่ได้มากกกว่า ตอนนี้อยู่ชั้น ป 1 ในโรงเรียนที่เน้นวิชาการมาก ก็ต้องนับว่าโชคดีมากเพราะครูใส่ใจและคอยกระตุ้นเด็กได้ดีมาก โรงเรียนนี้เรียน คูณ หารตั้งแต่ป 1 ปรากฎว่าลูกสอบวิชา Math ได้ 100% เขาเองก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไร ให้ท่องสูตรคูณยังไม่ค่อยยอม ดูจากผล IQ พ่อเองคิดว่าการเร่งเรียนของโรงเรียน น่าจะเป็นผลดีกับเด็ก เพราะเด็กรับได้ นอกจากนี้ยังได้เรียนกับเพื่อนวัยเดียวกัน แต่ขึ้น ป 2 ไม่รู้ว่าจะโชคดีเหมือนป 1 หรือเปล่า เพราะเลือกไม่ได้ ส่วนปัญหาที่โรงเรียนยังไม่เด่นชัด แค่ดูเป็นเด็กไป ปลอบใจตัวเองว่าเขาก็เด็กจริง ๆ เดี่ยวก็พัฒนาได้ แต่ก็มีหลายกระแสว่าควรย้ายโรงเรียน
ผมจึงอยากรบกวนถามความเห็นคุณหมอครับ

ช่วงแรก ๆ นี้ดิฉันไม่ห่วงเด็กเรื่องเรียน แต่ห่วงเรื่องเพื่อน เพราะว่าอีกไม่นาน เรื่องเพื่อนจะกระทบเรื่องเรียน

คุณพ่อบอกว่าลูกเหมาะกับโรงเรียนที่เร่งเรียน เพราะลูกรับได้ และยังได้เรียนกับเด็กวัยเดียวกัน

สำหรับดิฉัน ประโยคสุดท้ายมีปัญหาค่ะ

นอกจากคำวินิจฉัยของคุณหมอคนแรกจะผิด คือจริง ๆ แล้วลูกของคุณไม่ได้เป็น Asperger แต่เป็นเด็กอัจฉริยะ

อย่างไรก็ตาม ถึงตรงนี้ดิฉันก็ไม่ยังไม่อยากคิดว่าคุณหมอจะวินิจฉัยผิด ในฐานะแพทย์ไม่มีใครอยากวินิจฉัยว่าเด็กคนไหนเป็นออทิสติก ถ้าไม่มีหลักฐานบ่งบอกจริง ๆ

เอาเป็นว่าดิฉันจะให้คำปรึกษาในกรณีที่ลูกของคุณเป็น Asperger ก็แล้วกัน ถ้าไม่ใช่ ก็แล้วกันไปก็แล้วกันค่ะ

จะขอพยายามครั้งสุดท้ายที่ช่วยให้คุณพ่อตระหนักถึงขนาดของปัญหา

เพื่อไม่ให้ชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งคุณและลูกกลายเป็นฝันร้าย ในอีก 2-3 ปีข้างหน้านี้เป็นต้นไป เมื่อความจริงในด้านที่บกพร่องของเขาเริ่มเปิดเผยออกมา

ประโยคที่ว่าได้เรียนกับเด็กวัยเดียวกัน....นั้นดี

ดีจริงไหม....ถ้าเด็กเล่นด้วยกันไม่ได้

ดีจริงไหม ถ้าอ่านภาษากายเด็กในห้อง (ดิฉันไม่ใช้คำว่าเพื่อน) ไม่ออก ว่าเค้าอำเล่น หรือว่าเขาขู่จริง

ดีจริงไหม ที่เด็กอื่นอ่านตัวเองไม่ออก ว่าโกรธหรือยัง จะโกรธเมื่อไร โกรธแค่ไหน ชอบหรือไม่ชอบ

หรือว่าตลกไม่เป็น ขำในเรื่องที่คนอื่นเขาไม่ขำ

ดีจริงไหม หาอึกอัดคับข้องใจเรื่องนักเรียนในห้องเดียวกันแล้วทำได้แค่ฟ้องครู แน่นอนไม่ฟ้อง หรือฟ้องไม่เป็นนั้นมีปัญหา แต่ฟ้องทั้งวัน ก็มีปัญหา และการแก้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การสอนให้จำว่าเมื่อไรสมควรฟ้อง เด็กทั่วไปเค้าอ่านสถานการณ์ได้ว่าเมื่อไรควรฟ้อง

สังคมเพื่อนแทบจะไม่เกี่ยวกับ IQ หากแต่เป็นเรื่องของ EQ ล้วนๆ

และถ้าเขาไม่มีเพื่อนเลยล่ะ ไม่มีใครเล่นด้วย มีแต่ถูกแกล้ง ถูกรังแก ถูกทำให้เป็นตัวตลก

ลูกของคุณพ่อรับมือกับปัญหาพวกนี้ได้หรือยัง ครูใจดีอย่างเดียวพอหรือเปล่า และถ้าปีหน้าครูไม่ใจดีอย่างนี้ จะทำอย่างไร

ดิฉันไม่ทราบว่าจริง ๆเด็กมีปัญหาอะไรนอกจากเรื่องกล้ามเนื้อมือ เพราะคุณพ่อไม่ได้เล่า และที่ไม่ได้เล่า ก็ไม่ทราบว่าจริง ๆ แล้ว ไม่มีปัญหา หรือมีปัญหา แต่คุณพ่อคิดว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ หรือมีปัญหา แต่คุณพ่อไม่ทราบ

เล่าแต่ว่าถ้าครูดี ลูกก็จะดี

รวมทั้งเล่าแต่เรื่องการเรียน เรื่องคะแนน ก็พอเข้าใจได้ เพราะว่า IQ และคะแนนเป็นมาตรวัดของคนทั่วไป

สิทธิในการเลือกแนวทางการเลี้ยงดูและการศึกษาเป็นของพ่อแม่ และพ่อแม่ต้องรับผิดชอบผลของการตัดสินใจเลือกตัวเอง

ดิฉันของเป็นจิ้กจกตัวโต ๆ ที่ทักสุดเสียงก็แล้วกันนะคะ

ไหน ๆ แวะเวียนเข้ามาในเว็ปนี้แล้ว ก็ขอทำหน้าที่อย่างเต็มที่

และยืนยันคำแนะนำแรกอีกครั้ง เป็นรอบที่ 3 เพื่อให้คุณพ่อรู้จักตัวจริงของลูก ระดับพัฒนาการที่ใช้การได้ของเขา และความบกพร่องที่ต้องการความช่วยเหลือ

จะขอไม่ตอบปัญหาและไม่ให้ความเห็นเรื่องการเรียนและโรงเรียนแล้วนะคะ

ขอบคุณครับคุณหมอ. ผมใช้เวลาคิดทบทวนหลายวัน. ในกรณีลูกจะเป็นตัวตลก และเข้ากับเพื่อนไม่ได้. ซึ่งคงหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่. ถ้าตราบใดยังเรียนกับเด็กปกติแล้วไม่พัฒนาทักษะให้เพียงพอ. ในส่วนตัวเองก็คิดว่าผมเองก็มีปัญหาด้านการสื่อสาร. เพราะไม่เข้าใจคำตอบของคุณหมอ. จนภรรยามาอธิบายว่า คุณหมอให้เน้นการ แก้ปัญหาข้อบกพร่องของลูกก่อน. แต่คณหมอไม่ได้ฟันธงว่าควรเปลี่ยนโรงเรียน. นี่เป็นประเด็นที่หนึ่ง
ส่วนตัวผมโดนแฟนบอกว่าเป็นเหมือนลูก. คือมีปัญหาด้านทักษะสังคมและการสื่อสาร. ผมว่าการใกล้ชิดและเล่นกับลูกของผมคงได้แค่การสร้างสัมพันธภาพกับลูความอบอุ่น. แต่คงสอนอ่านบริบทของสังคมให้ออกไม่ได้. คงต้องยกหน้าที่นี้ให้แฟน ผมหาเรื่องอู้งาน. คิดว่าเขาควรใกล้ชิดแม่มากกว่า นี่เป็นประเด็นที่สอง
ขอเพิ่มนิดหนึ่ง. ผมเองก็มีเพื่อนน้อย. แต่รู้จักคนเยอะ. ชอบสันโดษ ไม่เดือดร้อนที่ไม่มีเพื่อน. ไม่ชอบเข้าสังคม. (ไม่ได้หมายความงานสังคมใหญ่โต) หรือพยามเลี่ยง. ต่อไปนี้จะเข้าให้มากขึ้น. กลัวว่าจะเป็นต้นแบบไม่ดี
ขอบคุณครับ