น้องภูจะครบ 5 ขวบแล้วครับ ^^

[กิ่งแก้ว]

ถ้าพอจะลงมากรุงเทพได้ เดือนเมษาเข้าร่วมกิจกรรมเก็บตกรายละเอียด โดยส่งคลิบการเล่นให้ดูหน่อยเถอะค่ะ

สมัครเนิ่น ๆ นะคะ รับแค่ 8 คลิบค่ะ เข้าใจว่าตอนนี้มีคนจองหลายคนแล้ว

[not510tp]

ไปไหนไม่ได้เลยครับอาจารย์ ว่าจะพาน้องภูไปหาหมอเรื่องตา ยังไม่ได้ไปเลยครับ ปีกว่าแล้ว ^^'

[krongkan]

สู้ สู้ สู้ สู้ค่ะคุณน็อต

[not510tp]

ขอบคุณครับผม ยังสู้อยู่ตลอดครับ ^^

[not510tp]

สวัสดีครับอาจารย์กิ่งแก้ว,ครูพบ,อาจารย์แก้วตา และคุณพ่อคุณแม่ทุกๆท่าน ^^

เมื่อวานน้องภูอายุครบ 6 ขวบพอดีครับ และกำลังจะขึ้น ป.1 เลยอยากมาเปิดกระทู้อีกครั้ง เพื่อบอกเล่าสถานการณ์และปัญหาที่ผ่านมาของน้องภู

และสถานการณ์ในอนาคตอันใกล้ที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ (ซึ่งเชื่อว่าต้องเจอะเจอสถานการณ์ใหม่ ๆเพิ่มขึ้นอีกอย่างแน่นอน)

4ปี กับฟลอร์ไทม์ที่ผ่านมานั้น คุ้มค่าอย่างไม่อาจประเมินค่าได้เลยครับ เมื่อมานั่งนึกย้อนไปเมื่อสี่ปีก่อน

ขอบคุณอาจารย์กิ่งแก้ว ครูพบ อาจารย์แก้วตา และพ่อแม่ในที่นี้ทุกๆท่าน ที่ได้ร่วมกันลงมือลงแรง และร่วมกันแลกเปลี่ยนประสบการณ์อันมีค่า ของพ่อแม่ที่มีลูกที่พิเศษอย่างเรา ^^

[not510tp]

พรุ่งนี้น้องภูไปเรียนซัมเมอร์ ป.1 วันแรก ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง ครูใหม่ สถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ ^^'

[กิ่งแก้ว]

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าลืมเครื่องมือ "ฟลอร์ไทม์" ที่มีอยู่นะคะ

ระวังจะตื่นเต้นกว่าลูก

[สายป่าน]

แวะมาให้กำลังใจค่ะ
ตอนนี้เด็กน้อยไป summer ที่โรงเรียนใหม่ (ป.1 เหมือนกัน)
ผ่านมา 8 วันทำการแล้ว ถามว่าตอนนี้รู้จักเพื่อนกี่คนแล้วอ่ะ
เธอตอบคำตอบเดียวว่า 0 คน ตั้งกะวันแรกถึงวันนี้
พอวันนี้ชวนคุยต่อว่าอ้าว ไม่รู้จักใครเลย แล้วคุยกับเพื่อนบ้างไหมอ่ะ
เธอตอบว่า คุย แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนชื่อไรเท่านั้นเอง
เลยซักต่อว่า แล้วคุยกันยังไงล่ะ เธอว่าก็แทนตัวว่าเราไง (ประมาณว่าต่างคนก็แทนตัวเองว่าเรา)
เมื่อวันศุกร์ไปรับที่โรงเรียนเร็ว เห็นตอนกำลังทานข้าว
รู้สึกว่ารักษาสิทธิตัวเองได้ดีขึ้น ฮ่า ฮ่า วัดจากอะไรน่ะหรือค่ะ
เธอเอาจานข้าวไปเก็บ ช่วงนั้นครูแจกไอสครีมเพื่อนคนอื่นที่อยู่ที่โต๊ะ
เธอเดินกลับมา แล้วไปขอไอสครีมคุณครู ประมาณว่าผมยังไม่ได้ครับ
อืม ดีใจจริงๆ เพราะถ้าเป็นก่อนนี้สักปี คงอดไอสครีมไปแล้ว
ประมาณหยิ่งอ่ะ ไม่ให้กับมือก็ไม่เอา (แอบแซวลูกตัวเองค่ะ)
ดังนั้น สู้ๆค่ะ คุณน้อต

[not510tp]

วันนี้เป็นวันแรกที่น้องภูไปเรียนซัมเมอร์ ตั้งแต่เช้า ผมพาไปส่ง แต่ไปส่งผิดห้อง ผิดตึก

ถามครูว่าเด็ก ป.1 เรียนซัมเมอร์ตึกไหนครับ ครูคนนั้นตอบว่า ที่นี่แหละคะ เข้าไปในห้องเลย

ผมเลยพาน้องภูเข้าไปนั่งในห้อง และได้พูดคุยกับครูคนนั้นพักใหญ่ ครูคุยง่าย เข้าใจ และบอกว่าคงไม่มีอะไร ค่อยๆปรับตัวไป

พอสายๆหน่อยผมก็กลับร้าน แล้วให้แฟนไปดูที่โรงเรียนอีกทีตอนประมาณสิบโมงเช้า บอกให้แฟนไปขอเบอรครูและฝากเบอร์ให้กับครูไว้หน่อย

แต่สรุป ผมไปส่งผิดห้อง ต้องพาย้ายไปห้องที่ถูก ซึ่งครูได้เริ่มพานักเรียนลากเส้นจับคู่และระบายสีไปบ้างแล้ว

แต่แฟนผมบอกว่าเหมือนครูจะไม่ค่อยพอใจ ทั้งๆที่แฟนผมบอกครูไปแล้วว่าตอนเช้าพ่อมาส่งแต่เช้า แต่ผิดห้อง และครูที่ตึกนั้นก็ไม่ได้ถามชื่อหรือบอกอะไรเลย

นั่นคือความผิดพลาดอย่างแรงของผมในวันนี้เลยครับ ทั้งๆที่ได้คุยกับครูที่คุมห้องนั้นจนรู้สึกสบายใจไปขุมนึงแล้ว

[not510tp]

หลังจากที่แฟนอธิบายให้ผมฟัง ผมก็ขอให้แฟนเฝ้าร้านแทน และขอไปดูน้องภูที่โรงเรียนอีก เพราะคิดว่าฟังจากที่แฟนผมเล่าแล้ว

ถ้าน้องภูมีสถานการณ์อะไรกับเพื่อนหรือครู ครูอาจจะไม่ทันตั้งตัว หรือไม่เข้าใจ

แต่ก็ถือว่าสายไปหน่อย เพราะเมื่อผมไปถึง สายตาที่ได้รับจากครูที่คุมห้องสองถึงสามคน แสดงออกได้ถึงความ(ไม่พอใจ)

ครูบอกว่าเค้าดื้อมาก ไม่ค่อยเชื่อฟังเลย แถมไม่ยอมกินข้าวด้วย

(ความผิดพลาดของผมที่ไปส่งเค้าผิดห้องผิดตึก และคุยกับครูผิดคน สร้างความเสียหายมากกว่าที่จะอธิบายได้)

ผมจึงอยู่ที่โรงเรียนตั้งแต่ตอนเกือบเที่ยง จนถึงบ่ายสาม จนเลิกเรียนเลยครับ และได้คุยกับครูไปนิดหน่อย แต่ครูไม่เต็จใจจะฟังเท่าไหร่

และครูคนนึงพูดขึ้นมาว่า ปกติถ้าเด็กเป็นสมาธิสั้น อาจสร้างปัญหาให้ครูหรือเพื่อนได้ และอาจเกิดอันตรายกับตัวเด็กเองได้

ถ้าไม่เชื่อฟังหรือไม่ยอมอยู่ในห้องเรียนกับเด็กคนอื่นๆ ปกติเด็กแบบนี้ต้องเรียนโรงเรียนเฉพาะ เพราะที่นี่ไม่มีครูที่จะดูแลไหว

ครูตัดสินจากการที่บังคับให้เค้าไปกินข้าวแต่เค้าไม่ยอมกิน และบอกให้เขียนชื่อนามสกุลลงบนแบบฝึกหัดที่ครูได้แจกให้ แต่น้องภูไม่ยอมเขียน

ผมพูดว่า เข้าใจครับครู ผมรู้ว่าครูคงเคยเจอประสบการณ์กับเด็กแบบนี้ แต่น้องภูเค้าเข้าใจ ไม่สร้างปัญหา และเชื่อฟังครูได้ เพียงแค่ครูใช้เวลาพูดคุย

ให้เหตุผล และอธิบายถึงสิ่งที่คุณครูสั่งนิดนึง เค้าจะเข้าใจและทำตามได้ แต่เค้ากินข้าวยากเป็นประจำอยู่แล้ว ไม่อยากให้ครูซีเรียสกับเรื่องกินมากนัก


ครูคนนึงพูดขึ้นทันที คุณพ่อค่ะ ตอนเปิดเรียนจริง ครูคนเดียวคุมเด็กหนึ่งห้อง ไม่มีเวลาที่จะมานั่งคุยกับเด็กคนเดียวนานๆได้นะค่ะ

ใจของครูปิดกั้นเหลือเกินครับ วันแรก สถานที่ใหม่ ครูใหม่ โต๊ะใหม่ เพื่อนหน้าใหม่ ครูทั้งสามคน ไม่มีใครลองพูดคุยกับน้องภูแบบจริงๆจังๆสักคนเลยครับ

ครูพูดต่ออีกว่า พรุ่งนี้คุณพ่อพาเค้ามา แล้วพาเค้าเข้าไปคุยกับครูที่ห้องข้างล่างสักหน่อยนะค่ะ ตอนนี้พาเค้ากลับไปเลยก็ได้ (จะให้น้องภูไปอยู่ที่อื่นป่าวเนี่ย) ^^'