เก็บตกรายละเอียด

[กิ่งแก้ว]

มีควันหลงกิจกรรมเก็บตกรายละเอียด 15 ตค 2554 ค่ะ

ดิฉันเพิ่งดูคลิบสุดท้ายจบ คลิบที่คุณพ่อเล่นเกมส์ซึ่งมีแพ้มีชนะกับลูก ที่เมื่อวานนี้เราไม่ได้ดูจนจบค่ะ

ช่วงที่คุณพ่อพยายามตื้อขอ "ตัวเด็ด" ที่จะช่วยให้คุณพ่อมีโอกาสชนะ แล้วลูกไม่ยอมให้ นั้น คุณพ่อตื๊อได้ดีมากเลยค่ะ ตอดไปเรื่อย ๆ ค่ะ

ส่วนตอนใกล้จบ ที่คุณพ่อทำท่าจะชนะ แล้วลูกทำท่าไม่ดี คุณพ่อถามความรู้สึกแล้วเขาตอบว่า "ไม่รู้สึก" ตรงนี้น่าจะลองถามต่อ ว่า "อ้าว...ไม่รู้สึก แล้วเมื่อกี๋ ทำไมต้องปืดตา หรือทำไมไม่ยอมให้ตัวนั้น ตัวนี้" หรือ "ไม่รู้สึกเลยเหรอ นิดเดียวก็ไม่มีเหรอ"

และตอนที่เขาบอกว่า รู้สึกเจ็บปวด" ตรงนี้น่าจะตามไปเลยค่ะ "เจ็บตรงไหนเหรอ ที่หัวใจ หรือที่มือ" "หัวใจมันเป็นยัังไงล่ะ" แล้วทำไงจะหาย" "แค่ทำท่าจะแพ้ รู้สึกหรือยัง" "ถ้าแพ้บ้างชนะบ้าง ดีขึ้นไหม" "แพ้หนึ่ง ชนะสองล่ะ"

เพื่อให้เขาได้มีโอกาสไคร่ครวญถึงความรู้สึก และบอกออกมาเป็นคำพูดค่ะ"

ส่วนท่าทาง น้ำเสียงที่ถาม ดิฉันเชื่อว่าคุณพ่อจะทำได้ดีอยู่แล้วค่ะ

[กิ่งแก้ว]

อีกนิด คือ ช่วงปลายคลิบ ดิฉันไม่ค่อยแน่ใจว่า ตอนที่คุณพ่อทำท่าชนะหลายครั้งติดกัน แล้วเขาลุกขึ้นมาดูที่กองของคุณพ่อแล้วถามว่า "ดูสิ ของพ่อมีตัวอะไรบ้าง" นั้น คือการแฉลบหนีสถานการณ์ที่ไม่พึงใจ หรืออยากรู้จริง ๆ ว่ากองของพ่อมีอะไรบ้าง ค่ะ

ส่วนคลิบเก่าที่คุณพ่อเคยให้ดู ตอนที่เข้าไปเล่นยิงปีนฉีดน้ำกันในสวน เป็นลักษณะของหัวหน้าและลูกน้อง ลูกเป็นหัวหน้า แต่พอเจอสิ่งที่น่ากลัว แล้ว "หัวหน้า" คือลูก วิ่งมาหลบหลัง "ลูกน้อง" คือคุณพ่อ แล้วลูกน้องถามว่า "ทำไมลูกน้องต้องนำหน้าตลอดเลยล่ะ" ตรงนี้คุณพ่อยังไม่ได้รอคำตอบเหมือนกันค่ะ

[กิ่งแก้ว]

สำหรับคุณแม่น้องพราวด์ ที่ปรึกษาเรื่องโรงเรียน และดิฉันแนะนำให้เข้าตามเกณฑ์ปีหน้า ด้วยเหตุผลว่าอยากให้ไล่เก็บเรื่องภาษาและอารมณ์อีกนิดแล้ว

เหตุผลสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือ อยากให้เขาเข้าโรงเรียนในฐานะของเด็กปกติ

หากเข้าไปตอนนี้ ปัญหาด้านพัฒนาการที่ยังไม่เท่าเทียมเด็กวัยเดียวกัน อาจจะเป็นภาพที่ติดตัว ซึ่งยากที่ครูหรือใคร ๆ จะลืม

วันหลังเวลาน้องพราวด์ทำอะไรที่เด็กปกติก็ทำกัน ผู้คนที่มีอคติมักจะสรุปว่า "นี่ไง..."

คำแนะนำนี้ไม่ใช่ข้อสรุปสำหรับทุก ๆ คนนะคะ เฉพาะสำหรับน้องพราวด์ ซึ่งอายุแค่ 3 ขวบ และกำลังไล่กวดพัฒนาการให้ทันเด็กวัยเดียวกันค่ะ

[กิ่งแก้ว]

สำหรับน้อง inter ดิฉันไม่ค่อยแน่ใจว่า แนะนำให้เขาเผชิญสิ่งแวดล้อมภายนอกที่หลากหลาย หรือยัง เช่น ทะเล น้ำตก ภูเขา ถ้ำ เครื่องเล่นที่ค่อนข้างตื่นเต้น (ตามรีสอร์ทต่างจังหวัด) ก็ค่อย ๆ พาเผชิญ โดยหวังผลด้าน SI หลากหลาย ควบคู่กับการทำงานอารมณ์และความคิดค่ะ

[กิ่งแก้ว]

เย็นวันเสาร์ รู้สึกเป็นห่วงผู้ปกครองที่มาจากสุพรรณบุรี และสระบุรีจังค่ะ

กลับถึงบ้านกันกี่โมงกันคะ

[krongkan]

จากสระบุรีปลอดภัยดีค่ะ ไม่ได้กลับบ้านเลยวันนั้นเพราะไปค้างกันต่อที่บ้านย่า
แต่ตื่นเต้นที่บ้านย่าจะท่วมแทน 555 รุ่งขึ้นกลับบ้านตอนเย็นก็ปกติดีค่ะ สบายๆ
ใช้เวลาเพิ่มขึ้นนิดหน่อยเท่านั้น ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง
ปล อยากให้มีกิจกรรมเก็บตกแบบนี้บ่อยๆ จังค่ะ ตอบโจทย์ได้เต็มๆ เลยค่ะ

[กิ่งแก้ว]

คราวหน้าลองส่งคลิบน้องปุณบ้างนะคะ

ท่านใดต้องการส่งคลิบ ต้องรีบจองค่ะ รับได้เต็มที่ครั้งละ 8 คลิบ แต่ละคลิบยาว 5-10 นาทีค่ะ

[krongkan]

ลงทะเบียนและจองส่งคลิบตั้งแต่เย็นวันเสาร์นั้นแล้วค่ะ จากนี้ไปกะว่าจะเก็บคลิบไปเรื่อยๆ ค่ะ

เห็นประโยชน์เรื่องทบทวนการเล่นกับลูกได้เป็นอย่างดี และกะว่าจะให้คุณครูช่วยถ่าย

ช่วงที่เล่นกับเพื่อนที่โรงเรียนด้วย เพื่อดูเป็นคู่ขนานกันไปค่ะ จริงๆ ช่วงใกล้สัมมนาก็ขอให้ครู

ถ่ายให้ค่ะ แต่เป็นแค่ช่วงสั้นๆ ประมาณ 2 นาที ได้มา 9 คลิบ ได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง ซึ่งถ้า

ดูรวมๆ แล้วรู้สึกว่าเขาเป็นเด็กที่ไม่มั่นใจตัวเอง แต่สนใจทำกิจกรรมกับเพื่อนได้ มีลักษณะเฉยๆ

ไม่เข้าไปเจาะแจะกับเพื่อน แต่ถ้าเพื่อนเข้ามาก็จะเล่นแต่เป็นลักษณะเล่นเลียนแบบ กลัวๆ กล้าๆ อยู่ค่ะ

เวลาคุณครูเล่านิทานก็สนใจอยู่กับเรื่องได้ แต่พอครูถามว่ามีสัตว์กี่ตัว ดูเขาพยายามจะตอบแต่เสียง

ไม่ดังและไม่ทันเพื่อน ครูต้องเปิดทางว่าให้น้องปุนตอบ เขาถึงจะนับและตอบครูใหม่ได้

แต่ก็ได้เห็นค่ะว่ามีเด็กแย่งกันตอบอีก ซึ่งเป็นลักษณะปกติของเด็กอนุบาล ก็ได้รู้ว่ายังมีงาน

อีกเยอะทีเดียวที่ต้องทำ

มีคลิบหนึ่งเล่นสมมติกับเพื่อน แล้วเพื่อนพูดประมาณว่าจะทำเขาอย่างโน้น อย่างนี้ เขากลัวก็นั่งทุบพื้น

และเอามือปิดหน้าจะร้องไห้ เพื่อนต้องบอกว่าล้อเล่น ล้อเล่น ไม่ทำจริงหรอก เขาก็สีหน้าดีขึ้น แต่ดูยัง

ไม่มั่นใจและถามเพื่อนย้ำบ่อยๆ ว่าเล่นสมมติจริงนะ แม่ดูแล้วชอบค่ะ ดูภาษากายชัดดี แต่รู้ว่ายังต้องช่วย

เรื่องความมั่นใจอีกมากเลย

เมื่อคืนคุยกันเรื่องเปิดเทอม พ่อเจ้าประคุณร้องโวยวายใหญ่โตไม่อยากไป รร และโวยวายอยู่นานมาก

ซึ่งไม่เคยมีบรรยากาศแบบนี้มาก่อน ชอบมากค่ะ แต่โอกาสไม่อำนวยให้ต่อยอดเท่าไหร่ ได้แค่นิดๆ หน่อยๆ

เลยกะเก็บไว้ต่อยอดกันอีก ซึ่งคิดว่าประเด็นนี้น่าจะจุดติดให้ได้คุยกันอีกนานๆ เพราะดูท่าแล้ว

ไม่อยากไปจริงๆ ค่ะ เมื่อก่อนก็จะอิดออดนิดหน่อยแต่ไม่ค่อยเป็นประเด็น สงสัยตัวตนคงชัดเจนขึ้นค่ะ

[กิ่งแก้ว]

คลิบที่จะส่ง ขอเป็นคลิบที่ update ในเืดือนนั้น หรือถ้าได้คลิบราวสองอาทิตย์ก่อนหน้านั้น ก็ยิ่งดีค่ะ จะได้เป็นปัจจุบัน คำแนะนำจะได้ประโยชน์สูงสุด

[nong_inter]

สวัสดีครับ

คุณหมอเคยถามเรื่องนี้และแนะนำมาแล้วในกระทู้เก่าๆ ของน้องอินเตอร์ ได้พาไปลองเจอสถาณการณ์นอกบ้านบ่อยครับ

แต่ก่อนถ้าพาไปงานเลี้ยงตามโรงแรมจะกลัวไฟระย้า กับ เสียงดนตรี ... ตอนนี้ไปได้แล้ว นั่งทานอาหารได้ปกติพาไปหมดแบบคอกเทล โต๊ะจีน บุฟเฟต์
ไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ Siam Ocean World, พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง (บอกกลัวแต่พอได้รอบสองก็เข้าได้), ลงเรือดำน้ำที่พัทยาได้
ไปดำนา ปลูกข้าว ขี่ควาย ขี่ม้า นั่งเกวียน ซ้อนมอร์เตอร์ไซด์ ที่บ้านคุณย่าที่ต่างจังหวัดได้
ไปตลาดน้ำคลองลัดมะยม นั่งเรือหางยาวลัดเลาะไปตามคลองได้ ยังคุยถามได้อยู่ เคยนั่งเรือยนตร์ เรือพาย ซ้อนรถ ATV ที่ป่าสักฮิลไซด์ ก็ได้
ไปเข้าถ้ำเขาหลวงที่เพชรบุรี ไปเที่ยวทะเลเกาะปอดะลงไปในน้ำแล้วให้อาหารปลากับมือได้
นั่งเครื่องบินไปเชียงใหม่ได้ ตอนเครื่องขึ้น และ ลงไม่กลัว (มีคำถามตลอดทาง) และ นั่งรถไฟไปนครปฐมได้
ไปน้ำตกวังตะไคร้ เล่นน้ำตกกับพ่อแม่ ล่องแก่งจากเขื่อนขุนด่านไปตามแม่น้ำได้
เข้าเมืองหิมะ ที่สวนสัตว์เชียใหม่ได้ นั่งสไลเดอร์ในเมืองหิมะด้วย
นั่งเรือชมหิ่งห้อยตอนกลางคืนที่อัมพวาได้ สนใจสิ่งรอบข้าง
ขับเรือยางของเด็ก ขับรถตามทางปฏิบัติตามกฎจราจร เล่นบ้านลม (ที่เป็นการอัดลมเข้าไปเยอะแล้วให้เด็กเข้าไปเดินไปกระโดด ไปสไลเดอร์) ที่ The Greenery resort เขาใหญ่ได้
ขี่ช้างชมป่า ที่สวนสัตว์เขาเขียวเอสตาเต้ นั่งรถไปดูสัตว์ตอนกลางคืน (Night safari) ดูการโชว์การแสดงสัตว์ตอนกลางวันได้ (แต่จะบอกว่าเสียงดนตรีประกอบดังเกินไป เอามือปิดหู ตอนนั้นเกือบสี่ขวบ)
ประมาณสี่ขวบกว่าเคยชักจูงให้เล่นเรือบินประจันบานที่ Dream World (อันที่เราเข้าไปนั่งแล้วบังคับขึ้นลงให้ลอยหรือลงได้) ยังไม่กล้าเล่นบอกว่ากลัว เวลาเดินผ่านจะหลบไปข้างๆ ว่าจะพาไปลองใหม่ปลายปีนี้ครับ
ดูคอนเสิร์ตที่บริษัทคุณพ่อจัดที่โรงเบียร์ แต่จะขอนั่งหลังสุดใกล้กับทางออก เราก็โอเคไม่มีปัญหาอยู่ได้สองชั่วโมง ร้องเพลงตามด้วย
ไปพิพิธภัณฑ์ธรณีวิทยา ก็กลัวหุ่นไดโนเสาร์ แต่ใช้เวลาสังเกตุสัก 5-10 นาทีก็เดินผ่านไปกับพ่อแม่ได้ (เด็กทั่วๆไป ก็กลัว เพราะเสียงประกอบการเคลื่อนไหวของไดโนเสาร์ดังมาก บางคนไม่เข้าเลย ต้องมารอบสองเห็นเพื่อนพูดถึงลูกตัวเองให้ฟัง)
ไปดูบ้านที่กำลังก่อสร้าง บอกได้ว่ากลัวเสียงเครื่องตัดเหล็ก หาทางออกได้
ไปวัดจีน วัดไทย วัดแขกได้ จะมีคำถามว่าทำไมเป็นอย่างนั่นอย่างนี้
เล่นสนามเด็กเล่นกับเด็กอื่นๆ ได้ ม้าหมุน ปีนสไลด์เดอร์ ชิงช้า ไม้กระดก จับเชือกแล้วดึงตัวเองขึ้นพื้นเอียง เล่นเครื่องเล่นได้ทุกชนิด
แข่งขี่จักรยานlสองล้อกับเพื่อนๆ ได้ ตอนนี้ พยายามขี่ปล่อยมือเนื่องจากเห็นพี่ๆ ทำ อยากทำตาม
สรุปการไปสถานที่ต่างๆ ไม่ค่อยมีปัญหาครับ แต่จะไม่ค่อยชอบสถานที่ที่มีเสียงดังๆ ก็จะบอกเราแล้วก็ช่วยกันทำงานความคิด อารมณ์ ก็แก้ไป ก็ผ่านได้ทุกสถานการณ์ครับ

อันที่จริงผมกับแฟนก็ชอบเที่ยวกันอยู่แล้ว ตอนน้องอินเตอร์ขวบกว่าก็ออกเที่ยวแล้ว ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าตอนนั้นทำไมวงแตกประจำ นั่งรถก็อาเจียนตลอด ไปไหนก็ร้องไห้อย่างเดียว รู้สึกยากไปหมด เป็นเพราะเราไม่เข้าใจระบบของลูก ตอนนี้ครอบครัวไปเที่ยวได้ทุกที่ตั้งแต่น้องอินเตอร์ประมาณสี่ขวบแล้ว เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนโรงแรม เปลี่ยนเวลา ยืนหยุ่นได้ทุกเกือบทุกสถานการณ์ครับ รู้สึกเลี้ยงลูกง่ายขึ้นเยอะ แต่ปัญหาตอนเข้าเรียนชั้นประถมนี้ยังไม่ทราบนะครับ ต้องดูต่อไป