สมาชิกใหม่ รบกวนขอคำปรึกษาด้วยค่ะ

[กิ่งแก้ว]

เวลาโมโห ก็ต้องช่องทางระบายอารมณ์

ในเมื่อช่องทางนี้ ไม่ได้รบกวนใคร ไม่ได้ทุบตี ไม่ได้ทำลายข้าวของ ก็ปล่อยให้เขาระบายอารมณ์ไป

แค่คอยรับรู้อารมณ์ และจัดสภาพแวดล้อมให้ปลอดภัยก็พอ พอเขาสงบลงระดับหนึ่งค่อยชวนคุย แต่ต้องชวนคุยในอารมณ์คล้ายคลึงกับเขา

ที่สำคัญ....อย่าเรียกการกระทำว่าการกระตุ้นตัวเอง เพราะถ้าเรียกจะใจเสีย กังวล กลัว "อาการ" กำเริบค่ะ

และไม่ต้องพยายามจับหยุดหรอกค่ะ

ลองคิดดู ผู้ใหญ่ที่โมโห งุ่นง่าน เดินไป เดินมา ก็ไม่ชอบให้คนมาสัมผัส จับหยุุดเหมือนกัน

ดิฉันจะจัดกิจกรรมเรื่องนี้ ปลายเดือนตุลาคม ค่ะ

[nui6621]

ขอบพระคุณมากค่ะ อ.กิ่งแก้ว

จริงอย่างอ.กิ่งแก้วแนะนำเลยค่ะ เพราะที่บ้านมองว่าเป็นการกระตุ้นตัวเอง
ทุกคนเลยพยายามห้าม พยายามหยุด และไม่อยากให้ทำ เลยพากันเครียดและกังวลไปใหญ่ว่ามีอาการเพิ่มมากขึ้นทั้งที่น้องไม่เคยเป็น

คุณแม่จะปรับตามที่อ.กิ่งแก้วแนะนำค่ะ

[nui6621]

สวัสดีค่ะ อ.กิ่งแก้ว

ตอนนี้น้องไม่หมุนตัวเองแล้วค่ะ แต่หันมาเขย่งเท้า
คุณแม่ก็พยายามรับรู้เรื่องอารมณ์ ปัจจุบันน้องก็เขย่งเท้าน้อยลงค่ะ

แต่ปัญหาของคุณแม่คือ คุณแม่ยังทำงานเรื่องอารมณ์กลัว
อารมณ์กังวลของน้องไม่ค่อยได้ ถ้าเป็นอารมณ์นี้น้องค่อนข้างอ่านยากค่ะ
ตั้งใจจะไปเข้าอบรมวันที่ 26 กย ค่ะ

แต่ช่วงก่อนไปอบรม คุณแม่ควรทำอย่างไรค่ะ เพราะเวลาน้องกลัว หรือกังวล
เค้าก็จะพูดซ้ำๆ ถามซ้ำๆ ซึ่งทำให้แม่กังวลใจด้วยเช่นกัน แม่เลยไม่รู้จะช่วยเค้ายังไงค่ะ รบกวนอ.กิ่งแก้ว แนะนำด้วยค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

[กิ่งแก้ว]

เมื่อก่อนนี้กลัว...สงบตัวเองไม่ได้

ไม่มีสัมพันธภาพ ไม่สื่อสาร

ตอนนี้กลัว กังวล มีสัมพันธภาพ สื่อสาร แต่สื่อด้วยภาษากาย เพราะยังไม่มีภาษาที่จะใช้ตรง ๆ

ลูกดีขึ้นมากมาย

ถ้าไม่เห็นว่าลูกดีขึ้น ทำงานยากค่ะ

ถ้าไม่รู้ตัวเองว่ากำลังคาดหวังมากขึ้นไปอีกขั้น

.....อยากให้เขาไม่กังวล อยากให้เขาถามแบบไม่ซ้ำ

ไม่ได้อยู่ที่เทคนิคค่ะ อยู่ที่ใจอยากช่วย อยากรับฟัง แล้วเทคนิคจะตามมาเอง

[nui6621]

ขอบพระคุณอ.กิ่งแก้วมากค่ะ
คุณแม่เริ่มเห็นตัวเองแล้ว
เพราะมัวแต่คาดหวัง เลยไม่เข้าใจลูก
ไม่ได้รับฟังลูกอย่างเข้าใจเลย
จะปรับตัวเองใหม่ค่ะ