สวัสดีครับคุณหมอ
สรุปพัฒนาการของน้องอินเตอร์ตอนนี้ครับ
เรื่องร่างกาย น้องอินเตอร์มีความแข็งแรง ทนทานมากขึ้น และสั่งการกล้ามเนื้อได้ดีขึ้น โดยคุณพ่อเล่นจับเดินไถนา แข่งเดินแมงมุมกับลูก
แรกๆ ทำไปน้องก็บ่นไป ตอนนี้อยากทำโชว์ความแข็งแรง เพราะเราชมไว้มาก
พากระโดดเชือก แรกๆ มีติดขัดเรื่องจังหวะและพาให้อารมณ์เสียเพราะอยากทำให้ได้ แต่ก็เป็นโอกาศที่ใช้การเข้าอกเข้าใจ และ
การให้กำลังใจ … และ ช่วยเขาย่อยขั้นตอน เช่น แกว่งเชือกเบาๆ แล้วโดดข้าม จนตอนนี้ แกว่งเชือกข้ามหัวได้แล้ว
พาหัดเตะฟุตบอล เพราะ แข่งกับเพื่อนแล้วแพ้ เลยไม่ยอม ร้องไห้ เจ็บใจ มาซ้อม …
ต้องย่อยขั้นตอนเป็น ซอยเท้า หัดขยับขาสไลด์ตัวไปด้านข้าง เตะบอลให้เอียง ซ้ายขวา ตอนนี้ก็มั่นใจขึ้น เพราะเริ่มควบคุมลูกบอลได้
พาเล่นกับเพื่อนๆ แถวบ้านตอนเย็นๆ ตอนนี้น้องมีความอยากออกไปเข้ากลุ่ม แม้ว่าเวลาเข้ากลุ่มจะดูตลกๆ อยู่บ้าง
และกลุ่มที่ไปเล่นด้วยนั้น เป็นเด็กซน (ขนาดผู้ใหญ่แถวนั้นตะโกนเรียกยังไม่หยุดฟัง) และ ภาษากายแรง ชัด กิจกรรมที่เล่น ก็มี ขี่จักรยานตามๆ กัน
ที่คุณพ่อพาเล่นก็มี เล่นแปะแข็ง จระเข้ขวางคลอง โยนบอล เตะบอล กระโดดยาง
ระหว่างการเล่น ก็มีเด็กคนนึงในกลุ่ม ชอบแหย่ทุกคน เช่น มาทำท่าเงื้อมือจะตี เพื่อนๆ แต่ทำหน้าตาก็ยิ้มๆ
ก็โดนเพื่อนคนอื่นๆว่าไปมั่ง พอมาทำใส่อินเตอร์ … อินเตอร์จะบอกว่า เฮ้ย อย่าตีและกลัวจริงๆ ก็จะมาวิ่งรอบคุณพ่อ
(ทำให้เพื่อนชอบแกล้ง เพราะตอบสนองด้วยการกลัวจริง)
คุณพ่อก็จะดูพักนึง ถ้าเห็นว่าเริ่มกลัวจัดๆ กังวล แก้ปัญหายังไม่ได้ ก็จะแกล้งเรียกเด็กคนนี้มาเล่นอย่างอื่นกัน
เร็วๆนี้ เด็กกลุ่มนี้ก็ซื้อ กระเทียมดอกไม้ไฟ ที่ปาลงพื้นแล้วดังมาเล่น น้องออกไปเล่นด้วย พอเจอก็กลัวๆ กล้าๆ ปิดหู แต่ก็ยังไม่วิ่งเข้าบ้าน
ยังดูๆ อยู่ หน้าตาก็ออกกลัวๆ … เพื่อนเห็นก็มาแหย่ ว่าจะเอามาปาใส่เท้ามั่ง ก็วิ่งหนีไปๆ มาๆ สองสามรอบ มาจูงมือคุณพ่อไปอยู่ใกล้ด้วยๆ
คุณพ่อก็ถาม กลัวไช่ไหม จะเข้าบ้านก่อนก็ได้นะ
น้อง … กลัวแต่ก็อยากดู (ก็อยู่แอบดูเพื่อนๆ แล้วก็วิ่งหนีไปมั่ง กลับมาดูมั่ง)
ท้ายสุด ก็มีเพื่อนเอามาให้กล่องนึง สักพักก็เริ่มตัดสินใจเอามาปา ก็รู้สึกว่าลูกกลัวน้อยลง