สมาชิกใหม่ รบกวนขอคำปรึกษาด้วยค่ะ

[nui6621]

ช่วง 1-2 สัปดาห์มานี่ เริ่มเห็นการเปลี่ยนไปของลูกที่มีอาการชัดเจนหลายด้าน จากการสังเกตก็คิดว่าใช่ จึงตัดสินใจพบคุณหมอด้านพัฒนาการ และพบว่าสิ่งที่กังวลเป็นจริง แต่ในความเป็นเด็กพิเศษยังคงมีความโชคดีที่ลูกไม่มีปัญหาด้าน IQ คุณหมอประเมินว่าต้องฝึกพูด+สื่อสาร+อารมณ์ร่วมค่ะ ปกติน้องพูดได้ตั้งแต่ยังไม่ 1 ขวบ ปัจจุบันน้อง 2 ขวบแล้วค่ะจึงไม่เคยสงสัย แต่หลังๆ มานี่พูดเก่งมาก มาจากบท หรือเมมโมรี่ที่เราใส่ไว้ พูดเรื่อยๆ พูดคนเดียว เล่นคนเดียว ไม่ตอบคำถาม ชอบเล่นล้อรถ พัดลม ตอนนี้คุณแม่ยังมืดอยู่ค่ะ ไม่ทราบว่าจะเริ่มจากทางไหนดีค่ะ ปกติคุณยาย คุณตา และพี่สาวจะช่วยเลี้ยงให้ เพราะคุณแม่เป็นแรงงานหลักในการหารายได้ค่ะ ทีนี้จะลำบากตรงเราต้องสอนคนอื่นๆ ในบ้านด้วยค่ะ รวมถึงคุณพ่อที่ค่อนข้างดื้อ ยังคิดไม่ออกว่าจะก้าวผ่านเรื่องพวกนี้ได้อย่างไร รบกวนขอคำปรึกษาด้วยค่ะ ว่าควรเริ่มจากตรงไหนดีค่ะ อยากได้คำแนะนำว่าควรฝึกลูกเพิ่มอย่างไร ด้วยวิธีไหน เพราะคิวพบคุณครูค่อนข้างยาว และมีเวลาจำกัด ดังนั้นจึงอยากฝึกลูกเองอีกทางหนึ่งค่ะ กำลังจะสั่งซื้อหนังสือมาอ่านค่ะ แต่การรอคอยเวลาที่มันผ่านไปช่างทรมานมากค่ะ เลยอยากได้คำแนะนำ จะได้ทำก่อนในเบื้องต้นค่ะ

[กิ่งแก้ว]

แนวทางปฏิบัติสำหรับผู้เริ่มต้นใหม่ค่ะ

http://www.floortimethailand.com/images ... wonder.pdf

เริ่มตั้งแต่ข้อ 4 ไปเลยค่ะ

การอบรมผู้เริ่มต้นใหม่คือปลายเดือนกพ.

เนื้อหาเรื่องสัมพันธภาพปลายเดือนนี้ก็มีประโยชน์สำหรับผู้เริ่มต้นใหม่เหมือนกัน

เพียงแต่ดิฉันไม่แน่ใจว่าใจของคุณแม่สงบพอที่จะเรียนรู้หรือยังนะคะ

อย่าเพิ่งคิดว่าจะเอาเทคนิคไปสอนใครเลย หรือจะโน้มน้าวใครเลยค่ะ คุณแม่จะเหนื่อยเกินไป และจะไม่ได้ผล

คนเรารับมือกับความเจ็บปวดไม่เหมือนกัน หลายคนเลือกที่จะดื้อ ยิ่งเครียด ยิ่งดื้อ ยิ่งเครียด ยิ่งไม่สนใจ ตรงกันข้ามกับบางคนที่เครียด ยิ่งคิด ยิ่งวกวน จับต้นชนปลายไม่ถูก

ส่วนเรื่องสอนคนอื่นในบ้าน

คนสอนจะต้อง "ทำเป็น" ก่อนนะคะ

ฟลอร์ไทม์ไม่ใช่การเรียนรู้ผ่านการมองและการอ่าน การดูและการอ่านจะช่วยให้เข้าใจหลักการและเห็นแนวทาง แต่จะรู้และเข้าใจจริง ต้องลงมือค่ะ

จะมาเรียนรู้เอง หรือจะส่งคนที่จะดูแลมาเรียนรู้ก็ได้ค่ะ ในทางปฏิบัติทีมของเราแทบจะไม่ประสบความสำเร็จในการสอนปู่ย่าตายาย

คนที่สามารถเรียนฟลอร์ไทม์ได้อย่างน้อยต้องมี แรงและมีใจ นะคะ

เด็กต้นทุนดี ๆ อายุน้อย ๆ ทุ่มแรงกันเต็มที่สัก 1 ปี หลังจากนั้นก็มักจะเบาแรงลงอีกสักปี ก็น่าจะเนียน ถ้าทำได้ดีพอและมากพอนะคะ

[nui6621]

ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์
เมื่อวานคุยกันจริงจัง คุณคนในครอบครัวยอมรับที่จะปรับในแนวทางเดียวกัน
เพียงแต่แนวทางปฎิบัติจะทำ และเข้าใจหรือป่าว อาจต้องรอดูค่ะ
ส่วนตัวคุณแม่รับได้ค่ะ เพราะหลังจากที่คุณหมอบอก ก็รู้สึกคลายเครียดลงมา
เพราะก่อนหน้านี้เครียดว่าลูกเป็นหรือไม่เป็น ตอนนี้รู้ว่าเป็นก็รู้ว่าต้องหาทางรักษาให้ดีขึ้นค่ะ หนูลงทะเบียนคอร์สเริ่มต้นแล้ว และจะได้คิวคุณครูฝึกพูด(ครูก้อย) อาทิตย์หน้าค่ะ แต่หนูจะศึกษาเรื่อง floortime และพยายามนำมาใช้ หนูค่อนข้างมีความหวังที่จะเห็นลูกเข้าอนุบาลได้ตอน 3 ขวบ เพราะปัจจุบันน้องพูดได้ สบตา แต่น้องมีปัญหาที่เป็น fixed idea ทำอะไรเป็น pattern พูดได้ประโยคยาวๆ แต่เป็นเรื่องในเมมโมรี่ค่ะ 2 วันมานี่หนูพยายามเลี่ยงของหมุนๆ ไป ก็ยังดูเค้าโอเคอยู่ ก่อนหน้านี้ไม่ทราบ ดันไปสนับสนุนให้เล่น ให้หมุนเลยกลายเป็นส่งเสริมไปค่ะ
จากนี้พร้อมจะสู้ๆ แล้วค่ะ

[nui6621]

ผ่านมา 3-4 วันที่ทราบว่าลูกเป็นอะไร พยายามทำใจยอมรับ แต่ดูเหมือนเริ่มต้นไม่ค่อยถูกเลยค่ะ ตอนนี้กำลังสั่งซื้อ หนังสือและซีดีอยู่ค่ะ คงต้องรออาทิตย์หน้ากว่าจะได้ คุณแม่ก็เลยเข้ามาเริ่มอ่านเรื่องของน้องภูตามที่แนะนำค่ะ กำลังพยายามจะชวนลูกเล่นให้สนุก แต่บางทีรู้สึกยากจังค่ะ น้องเกิลเค้าพูดได้แล้ว แต่พูดเป็นแบบแพทเทิร์นค่ะ แบบจำมาพูด พอเล่นๆ กันไปเค้าไม่สนุก จะชิบพูดประโยคว่า "มันโยนหมา" และก็โยนตุ๊กตาหมาตัวโปรดของเค้า
บางที่คุณแม่ก็แกล้งส่งตุ๊กตาตัวอื่นให้เค้า เค้าก็พูดว่า "มันโยนยีราฟ มันโยนหมี มันโยนช้าง" ตามชนิดของตุ๊กตาที่เค้าโยนค่ะ แต่บางทีทั้งๆ ที่กอดตุ๊กตาหมาอยู่ก็ชอบพูดว่า เอาหมา เอาหมา หรือแม้แต่ตุ๊กตาหมาวางอยู่แค่ใกล้ๆ ตัวก็จะพูดว่าเอาหมา เอาหมา ทำให้บางคุณแม่ไม่แน่ใจว่าเค้าบอกความต้องการได้จริงๆ หรือพูดไปเรื่อยๆ ตามที่เค้าพูดได้ รวมถึงเวลาหิวนมก็จะพูดว่าเอานม เอานม แต่บางทีเอานมให้ เค้ากลับบอกว่าเก็บนม เก็บนม ตอนนี้เลยรู้สึกว่ายังจับทางน้องไม่ถูกเลยค่ะ น้องพูดได้แล้ว พอคุณแม่จะใช้มุขแบบน้องภูก็เลยไม่รู้จะเริ่มไงเลยค่ะ ประกอบกับช่วงนี้น้องมีแผลผ่าเอาเสี้ยนที่ฝ่าเท้าออก เลยงอแงกันใหญ่ แต่ไม่เคยได้ยินว่าบ่นเจ็บเลยค่ะ กลับวิ่งสบายๆ แต่ปัจจุบันถ้าขอให้น้องช่วยหยิบ ช่วยเก็บของ น้องยังทำตามอยู่นะค่ะ แต่ไม่ 100% เท่านั้นเอง รบกวนขอคำแนะนำ และแนวทางด้วยค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

[กิ่งแก้ว]

ตอนนี้ถ้อยคำที่ออกจากปากของเค้า มีเพียงส่วนน้อยทึที่เป็นถ้อยคำเพื่อการสื่อสื่อสาร

ส่วนใหญ่เกิดจากความจำเป็นจุด ๆ

หากเด็กจะสื่อสาร ต้องเกิดจากความอยากจะสื่อสาร

ต้องอดทนต่อความยากของการเลือกถ้อยคำ

หากอยากจะสนุก ยังสื่อสารไม่ได้ดี

อารมณ์หงุดหงิด ก็สื่อไม่ได้

การจะอดทนกับความยากในชีวิต จะเกิดจากความผูกพันกับคนที่เล่นสนุกและไว้วางใจ

ซึ่งเกิดขึ้นได้ผ่านการเล่นก่อนเสมอ

ดิฉันไม่ได้แนะนำให้ลูกของคุณแม่ทำแบบฝึกหัดของเด็กโตทั้งที่มีถ้อยคำออกจากปากแล้ว

เพราะเห็นว่าแบบฝึกหัดของเด็กเล็กคือการเล่นสนุกและผูกพันรักใคร่พ่อแม่ของเด็กเล็กเค้าอาจจะยังสอบไม่ผ่าน

ถ้าผ่านจริง เค้าต้องมาดึงแขนคุณแม่ไปเล่น พยายามตื๊อให้คุณแม่เล่นด้วย เวลาเจ็บ เวลากลัว เวลาตกใจ จะวิ่งมาอ้อนอยู่กับตัก

เวลาอยากได้อะไร จะตื๊อ ผลัก ลาก ดึง ส่งเสียง ต่อต่อกันได้นาน เป็นร้อยวงรอบการสื่อสาร หรือถ้านับเป็นเวลาก็เกิน 5 นาที เมื่อถึงเวลานั้น ก็จะได้เวลาตื๊อเอาถ้อยคำ

ฐานไม่แน่น ฝืนต่อเติมไป สุดท้ายจะโยกเยกค่ะ

เริ่มต้นเล่นให้สนุกเถอะค่ะ

ไม่มีใครไปต่อได้ยั่งยืน ถ้ายังไม่ผ่านด่านนี้ค่ะ

ด่านนี้ก็ไม่ง่าย บางครอบครัวใช้เวลาเป็นเดือน ๆ

ถ้ายิ่งใจยังคาดหวังผลลัพท์และจับจ้องคำพูด ก่อนสัมพันธภาพและการสื่อสาร

สิ่งที่จะตามมาคือความเครียดและหงุดหงิดทั้งสองฝ่ายทั้งเด็กและผู้ใหญ่นะคะ

[nui6621]

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ วันนี้เป็นวันเกิดเค้าพอดี เลยพาไปทำบุญ และไปเล่นที่สวนหลวง ได้เห็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่เค้าเล่นสนุกโดยคุณแม่ซ่อนหลังต้นไม้และวิ่งไปมา เค้าก็วิ่งตามหา เค้าดูสนุกมากหัวเราะเสียงดังเชียว หลังจากเลิกเล่นไม่นาน เค้าก็มาจูงมือคุณแม่กลับมาที่ต้นไม้ต้นเดิมเพื่อเล่นอีก แต่ตั้งแต่ลองมาเพิ่งเห็นครั้งนี้ครั้งเดียวเลยค่ะที่ดูเค้าสนุก นอกนั้นคุณแม่หมดมุขเลยค่ะ ปกติพื้นฐานคุณแม่เป็นคนค่อนข้างเครียดเลยค่ะ ทำงานก็เครียด ต้องปรับตัวเยอะเลยจริงๆ แต่จะพยายามทำต่อไปจนกว่าเค้าจะผูกพันค่ะ แต่เหตุการณ์ที่พาเค้าไปเล่นที่สวนหลวงก็พอทำให้คุณแม่ คุณตา คุณยาย คุณป้าที่ไปด้วยกันพอจะชื้นใจบ้างค่ะ คุณแม่กำลังจะส่งประวัติน้องเข้าไปเพื่อขอ OPD CARD ค่ะ เพราะอยากเข้าไปลองทำ floortime ที่ศูนย์ค่ะ

[nui6621]

เมื่อวานตอนเย็นแย่เลยค่ะ ร้องโวยวายให้อุ้มตลอด
อาจเป็นเพราะน้องเป็นหวัดเลยไม่สบายตัว

เช้านี้คุณตา-ยาย-ป้า ใจสู้เอาใหม่ พาไปสวนหลวงอีก
แต่ไม่ค่อยเล่น กลับมาเล่นสไลเดอร์สนุกกันต่อที่บ้านค่ะ
เล่นไปซักพัก คุณตาเหนื่อยแอบไปพัก ที่นี้หลานเดินไปตามหา
จูงมือคุณตามาเล่นต่อ คุณตาเลยยิ้มแก้มแทบปริค่ะ

ตกเย็นคุณพ่อ-กลับมาเล่นสนุกกันต่ออีกค่ะ วันนี้เค้าเหนื่อย เล่นเยอะ
หลับสบายเลย

วันนี้รู้สึกว่าลูกดูมีชีวิตชีวาค่ะ ดีกว่าหลายๆ วันที่ผ่านมา
วันนี้ได้สบตา และยิ้มให้กันบ่อยๆ เรียกแม่ให้ทำโน่น นี่ นั่น
เค้าไม่นั่งเหม่อลอย
สุขใจค่ะ พรุ่งนี้คุณแม่มีแรงไปทำงานได้แล้วค่ะ

วันเสาร์นี้โชคดีค่ะ ได้คิวครูหน่องที่ รพ ธนบุรี2
จะพาน้องไปพบเป็นครั้งแรกค่ะ คุณแม่คงได้แนวทางมาบ้าง

[กิ่งแก้ว]

ยินดีในความก้าวหน้านะคะ

เวลาเด็กไม่สบาย ไม่ต้องเล่นก็ได้ค่ะ นั่งมองหน้า ลูบหัว ลูบหลัง ก็เป็นฟลอร์ไทม์ค่ะ

ตราบใดที่มีสัมพันธภาพและมีการสื่อสาร ได้มองตากัน ถ่ายทอดความรู้สึกจากใจถึงใจกัน ดำรงอยู่ ณ ปัจจุบันขณะเพื่อกันและกัน

ใช้ได้ทั้งนั้นค่ะ

[nui6621]

ขอบพระคุณ อ.กิ่งแก้ว มากๆเลยค่ะ

มีกำลังใจสู้ๆ ต่อไปแล้วค่ะ
มีความคืบหน้าอย่างไร จะมาอัพเดทค่ะ

[nui6621]

อาจารย์ค่ะ ช่วงนี้ดีขึ้นมากเลยค่ะ เล่นกันมากขึ้น

เนื่องจากน้องพูดได้อยู่ก่อนแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยพูดซ้ำๆ ค่ะ
และพูดโต้ตอบตรงกับสถานการณ์จริงมากขึ้น

น้องมีไปฝึกพูดด้วยค่ะ ครูมีการประยุกต์ Floor time มาใช้บ้าง
จะเป็นลักษณะชวนเล่น และตื้อๆ น้องก็ตอบตรงสถานการณ์มากขึ้นค่ะ
วันนี้ครูก็ว่าดีค่ะ แต่ฝึกแค่อาทิตย์ละ ชม เท่านั่นค่ะ นอกนั้นที่บ้านฝึกกันเองค่ะ
ถูกบ้าง ผิดบ้าง แต่ก็ดูว่าเป็นไปในแนวทางที่ดีขึ้นค่ะ

ตอนนี้พยายามจะสื่อสารกันด้วยอารมณ์ให้มากขึ้น เพราะดูน้องยังไม่รู้เรื่องอารมณ์เท่าไร แต่ที่เห็นชัดเจนคือเวลาถูกขัดใจ จะร้อง และซอยเท้าค่ะ
มีบางทีที่อยากออกนอกบ้าน แล้วไม่ทันใจ จะเอาหลังชน และกระแทกประตูค่ะ บางทีเบี่ยงเบนสำเร็จ บางทีก็ไม่ยอมค่ะ ตรงนี้ควรปรับแก้อย่างไรค่ะ