** มือใหม่เพิ่งทำ Floortimeกับลูก รบกวนขอคำปรึกษาหน่อยครับ*

[nalin]

---สวัสดีครับ ครอบครัวผมมีลูก 2 คน คนโตอายุ 5 ขวบ ,คนเล็กชื่อ น้องซีซี ผมเป็นคุณพ่อน้องซีซี ปัจจุบันน้องซีซีอายุ 2 ขวบ 1 เดือน เพิ่งรู้ว่าเค้าเข้าข่าย ออทิสซึ่ม

เมื่อเดือนที่แล้วหลังจากไปพบหมอตอน 2 ขวบพอดี โดยมีอาการไม่สบตา เรียกชื่อไม่หัน ชอบวิ่งไปเรื่อย เล่นคนเดียว เดินเขย่งขา ถือของในมือเสมอ พูดจาภาษาต่างด้าว ชอบร้องเพลง ABC
( คุณพ่อ คุณแม่ร้องให้ฟังบ่อยเลยจำได้ )

---หลังจากนั้น ก็เริ่มหาข้อมูลสะเปะสะปะไปเรื่อยๆ จนเพื่อนของแฟนแนะนำเวปฟอร์ไทม์ไทยแลนด์ อ่านข้อมูล บทความต่างๆ และเก็บข้อมูลของคุณหมอกิ่งแก้ว คุณหมอแก้วตา

และรุ่นพี่ที่มีประสบการณ์หลายๆท่านในเวป รวมทั้งสั่งซื้อ หนังสือ และดีวีดีเบื้องต้นของคุณหมอมาดูได้รอบหนึ่งแล้วครับ ( อ่านแล้วมีความรู้ และมีความสุขเห็นหนทางสดใสให้ลูกขึ้นเยอะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ใหม่ๆรู้สึกหดหู่ และเสียใจเป็นธรรมดาครับ )
กำลังจะหาโอกาสดูดีวีดี และอ่านหนังสืออีกหลายรอบครับ ตามที่คุณหมอบอกไว้ใน DVD และรอไปอบรมกับคุณหมอกิ่งแก้วในวันที่ 30 พย. นี้ด้วยครับ

---ครอบครัวเราเริ่มทำฟอร์ไทม์ เมื่อ 1 เดือนที่แล้ว ทั้งคุณพ่อ คุณแม่เหนื่อยมากๆเลยครับ ( ถึงแม้รอบทำฟอร์ไทม์ช่วงแรกๆครั้งนึงแค่ 5-10 นาทีวันนึงก็ไม่เกิน 3 ครั้ง ) ลูกหนีไปไหน ตามไป

ชวนเล่นตลอด แทบไม่มีวี่แววเลยครับ ลูกหน้าตาเฉยเมยมาก ทั้งให้ขี่ม้า เล่นจั๊กกะจี๋ และโชคดีมีหลานสาว 5 ขวบมาชวนเล่น แต่พอสัก 2 อาทิตย์ผ่านไป ลูกเริ่มมาสบตากับเรามากขึ้นนิดนึง

อยากเข้าไปเล่นกับหลานมากขี้น เข้าหาเด็กๆมากขึ้น รู้สึกถีงการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น


--- จนทำฟอร์ไทม์ครบ 1เดือนแล้ว( เริ่มทำฟอร์ไทม์ได้บ่อยขึ้น แต่ละรอบอาจจะยังไม่นานถึง 20 นาทีนะครับ) เวลาเค้าทำอะไร เราก็จะพากย์ไปเรื่อยๆเหมือนพูดคนเดียว เค้าสนใจบ้าง

ไม่สนใจบ้างก็ไม่เป็นไร มีอยู่วันหนึ่งระหว่างเค้านอนทานนมตามปรกติ ผมก็เข้ามาคุยกับเค้าทำนองว่า " ซีซีออกจากโลกของนู๋นะ มาเล่นกับป่าป๊า หม่าหม้า พี่ชาย หลานๆ

มีคนอยากเล่นกับซีซีเยอะเลย รู้มั๊ยว่า ที่บ้านรักซีซีกันทุกคนเลยรู้ไหม ทุกคนรอนู๋อยู่ ทำนองนี้ครับ "

เนื่องจากตอนทานนมเค้าก็ต้องสบตาผมเกือบตลอด มีมองไปทางอื่นเราก็หันตามตลอดเกือบ 5 นาที พอทานนมเสร็จ เค้าก็เดินไปหยิบเลโก้ถือไว้ทั้ง 2 มือเลยแล้วร้องเพลง ABC

ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยต้อนเข้ามุม เอาหน้าผากชนกันแล้วพูดคุยกับเค้าดูเค้านิ่งๆเลยจับเค้านอนหงาย มาวางบนที่นอนแล้วเล่นจี้พุง

เราร้องเพลง ABC เราร้อง AB พอเค้าร้อง C เราก็จี้พุงเค้า เราร้อง DEF เค้าก็ร้อง G ไปเรื่อยๆจนจบเพลง ผมเห็นรอยยิ้มสนุกสนาน ตาสบกันมากขึ้น ประมาณเกือบ 5 นาที

เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแววตาที่สดใส สนุกสนานของเค้าอย่างใกล้ชิดได้นานที่สุดคั้งแต่เล่นกับเค้ามา (ปรกติได้ประมาณไม่เกินนาทีครับ)

ผมเข้าใจที่คุณหมอกิ่งแก้วบอกเลยว่า มีกัน และกันมากขึ้นเป็นยังไง วันนั้นทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นมากเลยครับ

ลูกเริ่มมาขอเกาะหลังขี่ม้าอยู่เรื่อยๆ ผมก็เล่นนับ 1 แล้วรอจังหวะให้เค้านับ 2 หรือเราก็นับ 1 ,2 แล้วให้เค้านับ 3 บางทีก็นับไปจนถึง 10 เค้าก็พอนับบางเลขได้
,ขี่ม้าแล้วให้คุณแม่ไล่จับแบบนี้ชอบมาก

---ต่อมาได้มีโอกาสไปที่ชมรมพัฒนาเด็ก ที่ศาลายา ได้มีโอกาสเจอครูเก๋ ( ขออนุญาติเอ่ยชื่อนะครับ )ใจดีมาก ทั้งยังมีเทคนิคเล่นกับซีซีอย่างสนุกสนาน

โดยเฉพาะการกลิ้งลูกบอลใบใหญ่ ที่ซีซีมีการสบตา สามารถกลิ้งบอลไปหาทั้งคุณพ่อ คุณแม่ และครูเก๋อย่างสนุก (ถึงแม้ว่าเค้ายังไม่เข้าใจคำสั่งว่า ส่งให้ใครก็ตาม )

ได้นานสักเกือบ 10 นาทีครับ แต่ซีซีก็ยัง เรียกชื่อหันบ้าง ไม่หันบ้าง เดินไปมาร้องเพลง ถือของคล้ายๆกระตุ้นตัวเองอยู่บ้าง

หลังจากพ่อแม่เล่นขี่ม้ากับลูกให้ดู ครูเก๋ก็ให้ความคิดเห็นว่า คุณพ่อใช้พลังเล่นกับลูกเยอะไป ทำให้ลูกเค้ารับไม่ทัน ไม่ไหว ล้นเกินไปในบางครั้ง

ต้องรอดูจังหวะการตอบสนองจากลูกด้วย ไม่งั้นพ่อก็เหนื่อย และลูกก็ไม่ได้ประโยชน์เท่าที่ควร คุณครูให้กำลังใจว่า ระดับพัฒนาการน่าจะถึงในระดับ 3

แต่ผมยังรู้สึกว่าผมยังไม่ไปไกลเท่าไหร่ ระดับ 1 ผมยังไม่แน่นเท่าที่ควร ต้องขอขอบคุณครูเก๋ที่ช่วยดูแลครอบครัวผมเป็นอย่างดีครับ

[nalin]

---สรุปหลังจากทำ Floortime ประมาณ 5 อาทิตย์ : ลูกสบตามากขี้น ( เรียกมีหันมาบ้างแล้ว ) มีการจูงมือพ่อ แม่มาเล่นกัน หรือไปไหน , เล่นกับพ่อแม่มากขึ้น

ชอบเข้าหา และเล่นกับเด็กที่เค้าชอบ ร้องเพลงบางคำชัดเจนขึ้น

----ผมอ่านหนังสือ และบทความไปพอสมควร แต่บางครั้งก็ไม่เข้าใจอย่างลึกซึ้ง และยังไม่มีประสบการณ์ มีข้อสงสัยจะรบกวนถามคุณหมอ และท่านอื่นๆที่มีประสบการณ์มาหน่อยครับ ( บางครั้งคำถามอาจจะดูเหมือนธรรมดา แต่มีความหมายกับครอบครัวผมมากครับ )

1. ถ้าเสร็จจากการทำฟอร์ไทม์ เค้ายังมีพฤติกรรมแบบร้องเพลงคนเดียว เดินถือของวิ่งไปมาอยู่ ผมก็จะพยายามเข้าไปชวนเค้า คุย พูดพากย์ต่างๆ ร้องเพลงเพี้ยนๆไปกับเค้าด้วย

บางทีเค้าก้หยุด บางทีเค้าก็ร้องต่อ ทำแบบนี้ถูกต้องมั๊ยครับ มีอะไรต้องทำเพิ่มเติมได้นะครับ อีกนานเท่าไหร่ เค้าถึงนิ่งขี้นครับ

2.ผมเคยสอนภาษามือ (รู้นิดหน่อยครับ) เพราะพร้อมพูดด้วย ให้เค้าเกี่ยวกับ น้ำ ,นม, เอาอีก แต่ดูเหมือน เค้าแทบไม่เคยใช้บอกผมเลยว่า หิวเอง

ต้องให้เราพูดเกริ่นนำว่า น้ำมั๊ย เอาอีกมั๊ย เค้าถึงทำมือ หรือพูดออกมา แต่คำว่าเอาอีก เค้าจะทำภาษามือแล้วพูดว่า " โอ๊ยโจ๊ย " เกือบทุกครั้ง

ยกเว้นมีครั้งเดียวที่ผมเอาน้ำแครอทป้อนเค้า แล้วเค้าทำหน้าไม่ชอบ เค้ารีบทำภาษามือขอ น้ำ ทันที

ส่วนการอุ้ม ผมให้เค้าชูมือสูงขึน แทน (เค้าทำบ่อยมาก) มีเมื่อวานนี้ ลองให้เค้าทำมือชู แต่ผมยังไม่ตอบสนอง สักพักเค้าก้พุดว่า อุ้ม อึม อะไรทำนองนี้ แต่ยังไม่กล้าเล่นแบบตื้อ ยื้อ กลัวว่าพื้นฐานยังไม่แน่นพอ

ส่วนการขี่ม้า พอผมพูดว่า ขี่ม้าฮี่ ฮี่ มั๊ย หรือบางทีผมนั่งอยุ่ดีๆ เค้าก้มาขี่ด้านหลังเลย มาทุกครั้งแบบไม่เหมือนขอกินน้ำ กินนมนี่ แทบไม่เคยบอกเองเลยครับ
ตรงนี้นอกจากสอนซ้ำๆไปเรื่อยๆ มีคำแนะนำอื่นอีกมั๊ยครับ

3. เคยอ่านของคุณหมอกิ่งแก้วคุยกับผู้ปกครองว่า " เด็กที่เริ่มทำ Floortime ใหม่ๆ 2-3 เดือนแรกจะมีพายุอารมณ์ ร้องไห้ง่ายจริงๆ ประมาณ 2-3 เดือน จึงจะสงบ ส่วนอารมณ์โกรธนานหน่อยกว่าจะปรับได้ เราต้องให้เค้ารับรู้ทุกอารมณ์ สำคัญเท่ากันหมด ควบคุม และเข้าใจมัน ให้เค้าเปลี่ยนจากระดับความรู้สึกเป็นความคิด มีทางเลือกต้องทำอย่างไรดี "

หลังจากทำ floortimeมา 1 เดือน ตอนอารมณ์ดี สนุกสนานก็ยิ้มตลอด แต่เวลาบทโมโห ไม่พอใจ อารมณ์โกรธรุนแรงขึ้น อย่างเช่น เค้านั่ง carseat ในรถ เวลาเจอรถเราจอด หรือติดไฟแดง เค้าก็ส่งเสียงโวยวายพักนึง คุณแม่ หรือผมเองต้องอธิบายให้เค้า และคอยชี้ชวนดูนอกรถ เพื่อเบี่ยงความสนใจ ก็ดีขึ้น แต่ต้องทำแบบนี้เกือบทุกครั้ง , เวลารถจอดสนิทแล้ว เค้าชอบมาหาผมมานั่งตักผมแล้วหมุนพวงมาลัยรถไปมา ( ผมไม่ได้ขับไปไหนนะครับ) คราวนี้ช่วงผมขับรถ ตอนไม่ได้อยู่บน carseat ( บางครั้งเดินทางแล้วเค้านั่งนาน ก็ออกมาอยู่กับแม่ข้างๆตรงเบาะหลัง ) ก็จะมาข้างหน้ามานั่งกับผมตอนขับรถให้ได้ โวยวายดิ้น ร้องไห้นานมาก ต้องให้คุณแม่กอด และปลอบไปเรือยๆ สักพักใหญ่ๆถึงดีขี้น แต่เวลาอยู่บ้าน ถ้าเค้าตกใจ หรือหกล้มเนี่ย ผม กับแฟนก็จะไปปลอบเค้าโดยการกอด และพูด แต่ถ้าเค้าโมโห ร้องกรี๊ด แบบไม่ได้ดั่งใจ โดนดุเวลาทำพฤติกรรมไม่ดี มาหยิกเรา แฟนก็จะจับมือเค้าทำน้ำเสียงนิ่งๆแล้วบอกว่า ไม่ทำแบบนี้ เค้าก็จะร้องไห้ นอนกับพื้น เราก็ไม่สนใจ สักพักเค้าก็จะมาหา แฟนก็จะกอดเค้า แล้วพูดปลอบใจเค้า เค้าก็ดีขึ้น ( ปรกติ อารมณ์โมโห แฟนจะเป็นคนจัดการครับ เพราะใจแข็งกว่าผม ส่วนการป้อนนม ป้อนข้าว พานอนแฟนจะเป็นคนดูแลเป็นส่วนใหญ่ )
ไม่ทราบว่า อารมณ์ที่เพิ่มขึ้นเนี่ย เกี่ยวกับ Floortime มั๊ยครับ , วิธีแก้ไขที่ผ่านมีอะไรต้องปรับปรุงบ้างครับ

ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบนะครับ
คุณพ่อน้อง ซีซี

[กิ่งแก้ว]

เรื่องตื๊อ ยื๊อ อยากรู้ว่าทำได้หรือยัง ก็ลองดูได้ ไม่มีอะไรเสียหาย แค่ดึงเวลาการรอคอยของเขาให้ยาวขึ้น ก็ใช้ได้นะคะ

เรื่องอารมณ์ ก็คงจะมาแล้วกระมังคะ

ถ้าคุณพ่อว่าง เสาร์นี้มีอบรมผู้เริ่มต้นใหม่นะคะ


ดิฉันใช้คลิบเด็กไทยค่ะ คิดว่าน่าจะมีตัวอย่างที่ตรงใจบ้าง

เวลาตอบคำถามในเว็ป มักตอบได้ในเรื่องหลักการค่ะ

[nalin]

ขอบคุณครับคุณหมอกิ่งแก้ว ที่มาตอบให้เร็วมากเลยครับ

เสาร์นี้ทั้งคุณพ่อ และคุณแม่ลงไปอบรมทั้งคู่เลยครับ ( สมัครเรียบร้อยแล้วครับ ) จะได้เข้าใจหลักวิธีการมากขึ้นครับ

[nalin]

กลับมาอัพเดทครับ หลังจากทำ Floortime ครบ 4 เดือน และอบรมกับคุณหมอ 2 คอร์ส

อาการประเภท โมโห กรีดร้อง ไม่พอใจ แทบไม่ได้เห็นนานมากแล้ว โมโหอะไรก็ปลอบแล้วสงบเร็วขึ้นมากครับ

ส่วนการสบตา กับพ่อแม่ ผู้อื่น ก็ดีขึ้นมากๆ ไปนั่งกินข้าวนอกบ้าน ก็ไม่ซนมาก อารมณ์ดี ยิ้มแย้มเสมอ

ไปไหนก็ติดพ่อ แม่มากขึ้น , ภาษากาย ชัดเจนขึ้น เช่น ดึงเราไป , ทำมือให้เปิดประตู , ให้อุ้ม ฯลฯ

ภาษาพูด เริ่มมา มากขึ้น ที่ใช้บ่อยๆ คือ เปิด ไป อุ้ม , บอกให้ชี้นิ้ว สามารถทำตามได้ , ชี้นิ้วตามตัวเองต้องการได้บ้าง

สุขภาพจิต และกำลังใจดีขึ้นเรือยๆ ตามพัฒนาการของลูกครับ

ตอนนี้การบ้าน อย่างที่คุณหมอกิ่งแก้วบอกไว้ว่า เล่นกับเค้าให้ซับซ้อนขึ้น เพื่อเติมเต็มพัฒนาการขั้นที่ 3 และ 4

กำลังพยายามอยู่ครับ เพราะเล่นกับเค้าไปเรื่อยๆได้นาน แต่ตื้อยื้อเนี่ย ได้ไม่นาน เค้าก็เลิกไปเองเลย

รวมทั้งพยายามเล่นของไปซ่อน ให้เค้าใช้สายตามากขึ้น ส่วนเรื่องฝึกกับครูหยก รอเวลาคอนเฟริ์มกลับอีกทีครับ

ผมโชคดีที่ตัวผมเอง กับภรรยาสามารถทุ่มเวลาให้เต็มที่ได้ ,ได้เรียนรู้ประสบการณ์จากท่านอื่น

มาทาง DIR ตั้งแต่แรก รู้ว่าทางนี้อีกยาวไกล แต่ไม่ไกลเกินความพยายามของเราทั้งคู่ครับ

จะพยายามอัพเดท และอาจรบกวนขอความรู้คุณหมอ และท่านอื่นที่มีประสบการณ์

ที่ลืมไม่ได้ต้องขอขอบพระคุณคุณหมอกิ่งแก้ว และคณะที่ช่วยให้คำแนะนำ กำลังใจครอบครัวผมอย่างมากครับ....

[กิ่งแก้ว]

http://www.floortimethailand.com/images ... laying.pdf

ถ้าว่าง ก็ขอเชิญมาร่วมกิจกรรมปลายเดือน มีค. นะคะ ครูหยก ครูปูเป้ และกลุ่มผู้ปกครอง คงจะมีอะไรดี ๆ มาแชร์เยอะค่ะ

[nalin]

ขอบคุณครับคุณหมอที่แนบเอกสารการแก้ไขปัญหา SI มาด้วยครับ

ถ้าไม่ติดอะไรจริงๆ ตั้งใจจะอบรมทุกคอร์สที่เกี่ยวข้องอยู่แล้วครับ....

[nalin]

ไม่ได้มาอัพเดทนานเลยครับ...... จากที่ผ่านมา พฤติกรรมที่ชอบนอนสะดุ้งตื่นเวลากลางวัน นอนตื่นกลางดึกเรื่อยๆเมื่อกลางปีที่แล้วก็เริ่มหายไป จะมาขออัพเดทบ้างครับว่า ตอนนี้น้องซีก็อายุ 3.5 ขวบ ยังเล่นสนุก หรือตื้อยื้อได้ไม่นานประมาณ 10-15 รอบ อาศัยเล่นบ่อยๆมากกว่า ภาษาก็ยังไม่มีอะไรเพิ่มมาก การแสดงอารมณ์ทางหน้าตาก็ยังไม่มาก ช่วง2-3 เดือนที่ผ่านมา ติดคุณแม่ขึ้นอย่างมาก เมื่อก่อนติดระดับหนึ่งก็คิดว่าเยอะแล้วครับ แต่ตอนนี้ติดแบบว่า ไปอาบน้ำ ห้ามล็อคประตูด้วย ไม่งั้นจะโวยวาย คุณพ่อปลอบ บอกอย่างไรก็ไม่ฟัง เพราะจะเข้าไปหาคุณแม่ตอนอาบน้ำ วิ่งๆไปหาสัก 3-4 รอบถึงพอใจ ยอมมาเล่นกับคุณพ่อครับ

จากที่แทบไม่เคยกลัวอะไร เริ่มมีความกลัวเกิดขึ้นแล้วครับ และเยอะด้วย เวลามองนอกบ้าน เนื่องจากเป็นที่บ้านเป็นห้องแถวกระจกใส จะเห็นรถวิ่งไปมา ก็จะเอามือปิดตา หรี่ตาบ้าง ซบคนบ้างถ้ามีคนอยู่ จนตอนหลังถึงทราบว่า เค้ากลัวไฟกระพริบสีส้มๆที่เวลารถเค้าเปิดไฟฉุกเฉิน หรือไฟเลี้ยวอย่างมาก ตอนนี้ชอบกัดฟัน ชูมือซ้าย หรือขวาขึ้นข้างหน้าแล้วมอง อมมือ ( ฟัง DVD ของอ.หมอเรื่อง ความกลัว และวิตกกังวลแล้วเข้าใจกว่าที่เคยฟังเมื่อหลายเดือนก่อนขึ้นเยอะ เพราะตอนนั้นลูกยังไม่มีอาการนี้ครับ )

รวมทั้ง เวลาออกไปข้างนอกก็กลัวไปหมด ไม่กล้าลงจากรถ หรืออกนอกบ้าน ต้องคอยปลอบ กอดและใช้เวลาปรับตัวสักพัก 20-30 นาทีถึงจะเริ่มหายกลัวบ้างครับ

เมื่ออาทิตย์ก่อน เค้าไม่รู้เป็นอะไร ไม่ยอมนั่งแบบก้นสัมผัสเลยครับ คงไปเจอประสบการณ์อะไรไม่ดีสักอย่าง พอสัก 4-5 วัน ถึงยอมนั่งได้บ้าง ( แต่ชักโครก ยอมนั่ง เพราะเดาว่าส่วนก้นไม่ได้สัมผัสครับ ) ไม่งั้นเดี๋ยวจะมีปัญหาตอนนั่งรถยนต์ไปครับ

จาดอดีต ถึงปัจจุบัน เวลาเค้าตื่นมากลางดึก แล้วไม่พบใคร ประเภทควานหามือ หรือตัวใครไม่เจอก็จะโวยวาย เวลานอนชอบมากอด มาเบียด มาหนุนท้อง รวมทั้งตื่นนอนตอนเช้าด้วยครับ คุณแม่ต้องคลอเคลียอยู่สักครึ่งชั่วโมงถึงอารมณ์ดี เห็น อ.หมอเคยบอกว่า เค้าเป็นเด็กพวกงอแงครับ

เวลาเค้าเห็นโยเกิต ( เค้าชอบทานมาก ) เค้าร้องอยากกิน ต้องเอาให้ได้เดี๋ยวนั้น ปลอบยังไงก็ไม่ฟัง ทั้งร้อง ทั้งดิ้น ตอนนั้นอยู่ใน supermarket ต้องรีบวิ่งไปจ่ายเงิน แล้วค่อยแกะมาให้กินถึงจะหยุดครับ

อารมณ์ ตอนเค้าโมโห ที่ไม่ได้ดั่งใจบางครั้งจะนานมากสัก 45-60 นาที ปลอบก็แล้ว กำกับวินัยก็แล้ว ( เวลาเค้าทำร้ายตัวเอง หยิกเรา ) ตอนนี้ ก็พยายามเล่นสนุก กับเค้าให้เยอะๆ คอยปลอบ เข้าใจเค้ายามมีปัญหาครับ.....

[กิ่งแก้ว]

เรื่องเห็นโยเกิตแล้วร้อง พ่อแม่ต้องรีบไปจ่ายเงิน แล้วรีบแกะให้ ...แหม..ร้องแล้วได้รางวัล ก็น่าจะร้องไปเรื่อย.ๆ ทุกครั้งที่อยากได้โยเกิตนะคะ

ส่วนเรื่องปลอบอย่างไร.... ก็ไม่หยุดนั้น

แปลว่าต้องการผลลัพท์หลักคือให้หยุดร้อง

ยิ่งต้องการให้หายโกรธ... ยิ่งยาก (รวมทั้งเรื่องกลัวด้วย)

จะมีอะไรเสียหาย ถ้าเด็กร้องไห้ เพราะอะไรสักอย่าง แล้วมีพ่อแม่คอยเป็นเพื่อน.เข้าใจ ..(โดยไม่ต้องยอมตามใจ)

ถ้าไม่ถนัดปลอบในที่สาธารณะ.ก็อุ้มไปปลอบที่อื่น

อย่าลืมว่าใครสงบว่า ใครมุ่งมั่นกว่า คนนั้นคุมเกมส์นะคะ

เข้าใจว่าคุณพ่อทราบทฤษฎีพวกนี้หมดแล้ว รวมทั้งการแบ่งการร้องไห้โวยวายของเด็กเป็น 5 แบบ

แต่ตอนลูกร้อง..ลืมหมด

ท่องไว้ค่ะ กำลังช่วยเขาอยู่.ไม่ได้แกล้ง

เมตตาระยะยาวค่ะ เมตตาระยะยาว

[nalin]

ใช่เลยครับ อ.หมอ พอลูกร้องโวยวายในที่สาธารณะ ลืมว่า จะต้องทำอย่างไร ให้ลูกมาคุมเกมส์เองหมด

ทั้งๆที่เพิ่งดู DVD อารมณ์ความกลัว ทั้งดูแบบมีภาพ และแปลงเฉพาะเสียงไว้ฟังตอนขับรถ. เพิ่งฟังไปไม่ต่ำกว่า 3 รอบ

ฟังแล้วเหมือนของตัวเองที่เจอเกือบทุกอย่าง ยังพลาดเรื่องสติ การคิดถึงความยากลำบากในการตอบสนองของเค้า

วันนี้ เค้าเพิ่งทานนมเสร็จ ไม่เจอคุณแม่ เพราะคุณแม่ไปอาบน้ำ ก็โวยวายจะเปิดประตู เพื่ออยากเจอคุณแม่ ก็ยื้อเค้า คุยกับเค้า

พยายามให้เค้ามีปฏิสัมพันธ์กับเราไปด้วย ก็ใช้เวลาตื้อยื้อได้นานขึ้นครับ

....ขอบพระคุณ อ.หมอที่ช่วยเตือนสตินะครับ จะพยายามพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอีกเพื่อความก้าวหน้าของลูกครับ..