viewtopic.php?f=6&t=741
คือจากที่เคยสอบถามในกระทู้ก่อนนะคะ ขออนุญาตเล่าความคืบหน้านะคะ ตอนนี้พยายามเล่นกับน้องให้สนุกและพยายามตื้อมากขึ้น เช่น
ตอนเล่นตีกลองกัน เราก็ตีกลองแล้วร้องเพลง ABC กันเพราะน้องชอบ ABC มากๆ คะ แล้ว พอร้องไปสักพักก็ลองหยุดตีกลอง แล้วใช้มือเคาะพื้นแทน น้องก็หยิบมือแม่แล้วเอามาวางบนกลองคะ แม่ก็วางไว้เฉยๆ แล้วบอกว่าจะให้แม่ตีกลองเหรอ น้องก็มองหน้าคะ แม่ก็เคาะจังหวะให้ประมาณ 2 ครั้ง แล้วพูดว่าตีกลอง ตีกลอง แล้วก็หยุดไปเคาะพื้นต่อ น้องก็ยื่นไม้ตีกลองมาให้ แม่ก็บอกว่าตีกลอง ตีกลอง แต่ใช้มือนะคะ น้องก็เลยยื่นให้พร้อมกับบอกว่าตี ตี เสียงดัง เลยคะ แม่เลยบอก อ๋อ ตีกลอง ตีกลอง แล้วก็มาตีกลองร้องเพลงต่อกันะคะ แบบนี้ใช้ได้ไหมคะ หรือว่าเป็นรอบการสื่อสารที่น้อยเกินไป แต่ตอนนี้น้องเริ่มหลุดคำต่างๆ มากขึ้นคะ เช่น ไป ป๋าป๋า ตี อย่า
แต่ตอนนี้น้องเริ่มรู้จักต่อต้านค่ะ คือ ไม่ยอมกินข้าว กินแต่นม เวลาตื้อน้องจะผลักมือก่อน พอตื้อทานข้าวมากๆ น้องจะลงไปโขกหัว ซึ่งอาการนี้เคยเลิกไปแล้วนะคะ แต่กลับมาเป็นอ่ีก แต่ไม่รุนแรงเท่าครั้งก่อน เป็นเหมือนเวลาเค้าหงุดหงิด และเป็นแล้วลงเร็วคะ เช่น สมุมติเล่นวาดภาพกันอยู่แล้วแม่ วาดไม่ทันใจ ก็ไปโขกหัว แม่ก็เข้าไปปลอบบอกว่า อ๋อ แม่วาดช้าเหรอ โกรธเหรอ พี่ภูโกรธนะ โกรธนะ ให้ทำเร็วๆ แบบนี้ถูกไหมคะ ตอนหลังเค้าจะโขกเบาลง แต่เคยลองห้ามไม่ให้โขก เค้าจะพยายามดิ้นให้หลุดแล้วโขกแรงกว่าเดิมคะ
คือแม่ควรเพิ่มเติม หรือปรับปรุงตรงไหนบ้างไหมคะ
แต่สิ่งที่แม่รู้สึกอย่างเห็นได้ชัด คือ เวลาไปไหน เวลาเราปล่อยเค้าวิ่งนำหน้า เมื่อก่อน เค้าจะวิ่งไปไม่หันหลังมามองเลยคะ แต่นี้เค้าจะหยุด แล้วหันมามองข้างหลังว่าแม่ตามมาหรือเปล่า แล้วเวลาแม่เรียกว่า พี่ภูเค้าจะหยุดแล้ววิ่งมาหาคะ
แล้วเค้าก็ชอบหันหน้ามามองเราบ่อยขึ้น รู้จักชี้มากขึ้น เหมือนเวลาไปข้างนอก แม่เคยเล่นเป็นเสือกับเค้า แล้วทำเสียงเสือพร้อมจักจี้เค้า วันนี้เค้าเห็นรูปเสือ แล้วส่งเสียงเสือใส่แม่
ส่วนเรื่องฝึกขับถ่าย เรื่องกินยาก เรื่องแปรงฟัน เนี่ยเมื่อก่อนแม่คิดว่า อย่าเปิดหน้างานเยอะ คือเอาเรื่องความสัมพันธ์ก่อน แล้วตอนนี้แม่ควรจะเริ่มยังไงดีคะ