สมาชิกใหม่ ต้องการความเข้าใจการใช้ floortime

[spider]

ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ ที่ได้อ่านการใช้ floortime ลูกของดิฉันเป็นผู้ชาย อายุ 11 ปี มีพัฒนาการไม่เต็มขั้น ลูกมีพัฒนาการอยู่ในขั้นที่ 6 แต่ในแต่ละระดับมันไม่สมบูรณ์ ชอบมีพฤติกรรมแปลก ๆ แต่ลูกก็รู้การกระทำที่เขาทำนั้น ไม่เหมาะสมไม่สมควร แต่เขาก็ควบคุมตนเองไม่ได้ เหมือนเป็นเด็กที่เอาแต่ใจ อยากทำอะไรในสิ่งที่ตนเองพอใจหรือชอบเท่านั้น พอให้ทำในสิ่งที่ตนไม่ชอบก็จะหงุดหงิด โมโห ไม่พอใจ หรือเรียกว่าหลุดไปเลย เหมือนบังคับตนเองให้อยู่ในกรอบไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าการกระทำนั้นมันไม่ดี ไม่เหมาะสม
อ่านหนังสือ floortime แล้ว รู้สึกว่าบอกความเป็นออทิสติคได้ดี แต่ยังไม่เข้าใจว่าจะใช้ floortime อย่างไรให้ได้ประโยชน์กับลูกจะช่วยลูกได้อย่างไร คือการเล่นกับลูกมันจะช่วยอย่างไร คือดิฉันเข้าใจว่าการที่ลูกแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม การฝึกเขาแบบนั่งฝึกแบบ ABA มันก็เหมือนเป็นการแก้ปัญหาไม่ใช่หรือ การที่ช่วยให้ลูกได้เข้าใจอารมณ์ของตนเองหรือผู้อื่นมันช่วยยังไง floortime จะช่วยให้ลูกบังคับตนเองให้มีพฤติกรรมที่ถูกต้องเมหาะสมได้อย่างไร ความหมายคือ ลูกเข้าใจในอารณ์ของตนเองและผู้อื่น แต่ลูกไม่ยอมฝืนความต้องการของตนเอง

[กิ่งแก้ว]

แนะนำให้หา DVD ของดิฉันและครูพบไปดูให้เข้าใจระดับหนึ่งก่อนค่ะ รอบถัดไป ดิฉันจะบรรยายปลายเดือน พ.ย.

เราจะทำฟลอร์ไทม์ไม่ได้จนกว่าจะเชื่ออย่างจริงใจ ว่าสิ่งที่ทำมีประโยชน์จริง

เมื่อมั่นใจแล้ว จึงพบนักบำบัดเพื่อโค้ชเทคนิคให้ อย่าพบนักบำบัด เพื่อให้นักบำบัดบรรยายหลักการ เพราะว่าจะเสียเวลามาก

จากนั้นเตรียมตัวเข้าค่ายครูพบเลยดีกว่า คิดว่าคงอีกไม่นาน ครูพบคงจะเปิดค่าย "อยู่กับลุกให้สนุก" รอบใหม่

เหตุที่ต้องเข้าค่าย เพราะลูกอายุเยอะแล้ว และแม่ก็ติดความเคยชินของการสั่งและสอน อย่างมาก ต้อง "เคาะสนิม" กันชุดใหญ่เลยค่ะ

อ่านรายละเอียดใน "สู่เส้นทางการเป็นพ่อแม่ฟลอร์ไทม์" ด้วยค่ะ

[กิ่งแก้ว]

ลูกมีปัญหา แสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มีอารมณ์พูดจาแปลก ๆ เสมอ ๆ เช่น อยู่ดี ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า ไม่อยากมีญาติ อยากมีเพื่อนอย่างเดียว เพื่อนช่วยเหลือ ไม่รักพี่เ๊ดือน(ชื่อพี่เลี้ยง) คุณแม่สังเกตุว่าจะมีพฤติกรรม หรือคำพูดแบบนี้ขึ้น ใน 2 สถานการณ์ คือ ตอนที่รู้สึกหงุดหงิด
สับสน เรียกร้องความสนใจ ถูกบังคับ หรือโมโห แต่บ่อยครั้งก็ไม่มีเหตุกาณ์อะไรเลย ตื่นนอนขึ้นมาก็พูด ลืมบอกไปว่าเวลาพูดจะมีอารมณ์และน้ำเสียงที่โกรธ เป็นเหมือนกับคำสบถของเขา เป็นการระบายออกมาเวลาที่เขาโกรธ เขาจะพูดคำพูดนี้ตลอด แม่ก็จะถามว่า ลูกเป็นอะไร เขาตอบว่า ข้าวปั้นโกรธ โกรธมาก ๆ เลยน่ะ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคำพูดที่ว่า ไม่รักพี่เดือน ไม่อยากมีญาติ ทำไมต้องรักกันด้วย แม่จะถามเขาย้อนกลับไป ทุกครั้งที่ลูกแสดงอารมณ์ออกมา แม่จะปรี๊ดมาก คือมีความรู้สึกว่า เรื่องที่ลูกโมโห หรือถูกขัดใจ เพราะถูกบังบังคับให้อยู่ในกรอบที่มันถูกต้องเป็นสิ่งที่คนปกติ ต้องรู้จักบังคับตนเอง ซึ่งลูกก็รู้ถึงเหตุและผล (พัฒนาการขั้นที่ 6) แต่ทำไมลูกทำไม่ได้ แถมก็พูดจาออกมาไม่เหมาะสม คือตัวเองโกรธโมโหไม่อยากอ่านหนังสือ ไม่อยากตอบคำถามแม่บ้าง (คือเอาแต่ใจตนเอง) แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคำพูดที่พูดออกมาว่า ไม่รักคนนั้นไม่รักคนนี้ ไม่อยากมีญาติ จะไม่ซื้อของมาฝากเค้า พูดไม่ตรงประเด็น พอแม่ย้อนกลับไปพูดกับลูกว่า ข้าวปั้นเป็นอะไร ลูกจะตอบว่า ข้าวปั้นโกรธ โมโหมาก อยากอยู่คนเดียว แม่ไปไกล ๆ เลย อารมณ์เริ่มรุนแรงตามคำพูด เริ่มมีการตีปากตนเองบ้าง กระโดดไปรอบ ๆ ควบคุมตนเองไม่ได้ ถ้าเริ่มมาก ๆ ขึ้น ก็จะร้องไห้ หลุดไปอยู่ในพัฒนาการขั้นที่ต่ำลง พูดไม่รู้เรื่อง แม่จะถามลูกด้วยอารมณ์ที่โมโห น้ำเสียงท่าทางที่โกรธมากด้วย แม่ก็ปรี๊ดมากเช่นกัน ว่าข้าวปั้นเป็นอะไร ทำอย่างนี้ได้ไหม มันดีมั๊ย เป็นคำพูดที่ต่อว่า ไม่ใช่เข้าใจคือ แม่โมโหลูกจริง ๆ คือไม่เข้าใจว่าลูกจะทำพฤติกรรมอย่างนี้ทำไม ทั้ง ๆ ที่ลูกก็รู้ดีว่า การทำแบบนี้มันไม่ดี ไม่ควรทำ เพราะอะไร (คือแม่จะถามทุกครั้งว่าทำอย่างนี้ดีมั๊ย และไม่ควรทำเพราะอะไร เขาก็ตอบถึงเหตุถึงผลได้ ก็เลยโมโหลุกว่า ลูกก็รู้แล้วลูกทำทำไม ยิ่งโดยเฉพาะเวลาที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรเลย เหมือนคิดอะไรอยู่ในใจก็ไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็พูดคำเหล่านี้ออกมา พูดแบบโมโหด้วย เออ! แม่ก็งง อะไรกันนักกันหนา อยู่ดี ๆ ก็พูดจาทำท่าทาง เพี้ยน ๆ พอเค้ารู้ว่าแม่โกรธเพราะเขาอ่านภาษกายออก ก็จะเข้ามาพูดว่า พูดไม่ได้ใช่มั๊ยแม่ มันไม่ดี เดี๊ยวเค้าเสียใจ แล้วเดี๊ยวก็กลับมายั่วต่อว่า อยากให้เค้าเสียใจ ไม่รักเค้าแล้ว แม่ก็จะยิ่งปรามเค้า รุนแรงกันมากขึ้น บางทีก็จบกันไปแบบค้างคาในใจ หมือนกันต้องยอมให้จบ เพราะเธอเป็นแม่ของฉัน แต่มันแรุ่นอยู่ข้างใน เหมือนถูกกดเอาไว
นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น วันละหลาย ๆ ครั้ง เ้พราะเวลาที่เขาถูกขัดใจ โมโห ไม่้อยากจะทำแต่ต้องทำเพราะแม่บังคับ ดิฉันก็โมโหทุกครั้งที่ลูกมีอาการและพฤติกรรมอย่างนี้ เพราะดิฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้น คือมองว่าลูกก็รู้และเข้าใจดีนี๊หน่า ว่าทำไมลูกต้องอ่านหนังสือ ต้องเขียนหนังสือ ลูกเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ควรหรือไม่ควร แล้วทำไมลูกต้องโมโห แล้วก็พูดจาแปลก ๆ ใช้คำพูดไม่เหมาะสม ลูกโรธโมโหไม่อยากเขียนอ่านหนังสือ หรือถูกบังคับให้ตอบคำถาม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคำพูดที่พูดออกมาว่า ไม่อยากมีญาติ ไม่รักพี่เดือน ไม่ซื้อของมาฝากเค้าแล้ว
แม่จะโมโหลูกมาก มีความคิดว่า ทำไมต้องพูดเพ้อเจ้อ มันไม่เกี่ยวกันเลย
บางทีแม่ควบคุมสติตนเองได้ ก็จะถือโอกาสเล่นบทสะท้อนอารมณ์ กอดลูก ปลอบโยนเขา แสดงความเห็นอกเห็นใจเขา บอกว่าแม่รู้น่ะ ว่าลูกเหนื่อยแล้ว ลูกไม่อยากเขียน ลูกโกรธมาก ๆ เลยที่ถูกบังคับ อารมณ์ของเขากลับถูกแสดงออกมาเวอร์หนักกว่าเดิม ร้องไห้ตีอกชกหัวตัวเอง เสียอกเสียใจ พฤติกรรมหลุดลดขั้นไปหนักกว่าเดิมพูดไม่รู้เรื่อง วิ่งพล่านตีไัวตัวเองไปทั่วห้อง พูดซ้ำไปซ้ำมา
ปัญหาที่ดิฉันกลุ้มใจอยู่ขณะนี้ก็คือ ดิฉันต้องการให้เขารู้จักบังคับตนเองให้ได้ รู้้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ (ซึ่งลูกก็เข้าใจแต่ทำไมบังคับตนเองไม่ได้) แล้วทำไมต้องพูดจาแสดงพฤติกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น อยากรู้ว่าลูกมีอาการแบบนี้ มีปัญหาแบบนี้ดังที่อธิบายมาแล้ว floortime ทำให้พฤติกรรมเหล่านี้หายได้มั๊ย มันทำงานอย่างไร คือดิฉันหมายความว่า ลูกมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม การทำ floortime ช่วยให้พฤติกรรมเหล่านี้ หมดไปได้อย่างไร การบอกและสั่งให้ทำไม่ง่ายกว่าหรือ แต่อย่างที่บอก การทำแบบนี้ลูกหยุดได้จริงเพราะกลัวเราโกรธ กลัวเราไม่รัก หรือไม่กล้าขัดใจแม่่ แต่จริง ๆ แล้ว มันครุกรุ่นอยู่ข้างในใจของเขา ดิฉันก็ไม่อยากใช้วิธิกดดันเขาอย่างนี้ แต่การที่เข้าอกเข้าใจ เห็นอกเห็นใจเขานั้น มันไม่เป็นการตามใจเขาหรือ มันเหมือนกับว่าวิธีการแบบเดิมคือบังคับกดดันให้เค้าหยุด แต่อีกวิธีก็เป็นการตามใจเขา ไม่ขัดใจเขา เขาก็จะได้หยุด และที่สำคัญเลยคือว่าคุณมีอารมณ์โกรธโมโหได้ แต่อยากให้เขาพูดตรงเรื่อง ตรงประเด็น floortime ช่วยให้ลูกพูดได้ตรงเรื่องตรงประเด็นได้อย่างไร
2. อยากให้ลูกเล่นเป็น รู้จักเล่าเรื่อง ต้องทำอย่างไร
ความสามารถของลูก ณ.ปัจจุบันคือ สามารถตอบคำถามได้ว่า ใครทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ทำไม เพราะอะไร แต่เราต้องเป็นฝ่ายตั้งคำถามแล้วให้เขาตอบ ลูกยังไม่รู้จักเล่าเรื่องเอง แต่จะชอบพูดเรื่องหัวข้อหรือสิ่งเดิม ๆ หรือถามคำถามในสิ่งที่ตนรู้คำตอบอยู่แล้ว เช่น
ลูก - แม่ วันนี้ใครจะมาบ้านเรา (รู้ว่าวันนี้พี่พรจะมาบ้าน)
แม่ - ข้าวปั้น ก็รู้แล้วนิ ว่าใครจะมาบ้านเรา
ลูก - พี่พร จะมาบ้านเรา
แม่ - ก็รู้อยู่แล้วนิ ข้าวปั้นชอบถามในสิ่งที่ข้างปั้นรู้อยู่แล้ว ลองถามอะไรใหม่ ๆ พูดอะไรใหม่ ๆ บ้างซิ
ลูก - พี่พรบอกว่าไงหล่ะ
แม่ - บอกอะไร เรื่องอะไรหล่ะ ข้าวปั้นต้องพูดให้รู้เรื่องซิว่า พี่พรจะบอกอะไร พูดเรื่องอะไร เช่น วันนี้ข้าวปั้นจะไปว่ายน้ำ พี่พรจะไปด้วยมั๊ย
ไม่ีใช่อยู่ดี ๆ ก็มาถามแม่ว่า พี่พรว่าอย่างไรหละ
ลูก - ถ้าข้าวปั้นบอกว่า ข้าวปั้นไม่รักเค้า เค้าจะทำยังไงหล่ะ
แม่ - ไม่ทำอย่างไร ก็เฉย ๆ หรือ แม่ก็จะตอบว่า พี่เดือนก็จะพูดว่า แต่พี่เดือนรักข้าวปั้นน่่ะ
แต่คำตอบที่แม่แกล้งทำงงไม่เข้าใจ มันไม่โอนใจเขา เขาต้องการได้ยินว่า พี่เดือนก็จะไปฟ้องน้า น้าก็มาจัดการข้าวปั้น
ถ้าเราเฉไฉ ตอบไม่โดนใจ ตอบเป็นเรื่องเดิมว่าพี่เดือนจะไปฟ้องน้าให้มาจัดการข้าวปั้น เขาก็จะบอกเองว่า พี่เดือนจะพูดแบบนี้ แล้วก็จะจบหัวเราะชอบใจ คือลูกชอบพูดคุยในสิ่งที่ลูกรู้อยู่แล้ว และก็อยากให้คำตอบเป็นแบบเดิม พอเราฉีกแนวเปลี่ยนแปลงคำตอบก็จะไม่เล่นด้วย ไม่คุยด้วย หรือไม่ก็บอกเลยว่า ไม่ใช่ พี่เดือนจะพูดแบบนี้ ฉะนั้น การสื่อสารมันก็เลยไม่พัฒนา เพราะเขาอยากพูดแต่เรื่อง เดิม ๆ ที่เขารู้อยู่แล้ว ซึ่งมีอยู่ไม่กี่หัวข้อ แถมยังมี pattern ว่าแต่ละคนจะต้องพูดอย่างไร พอเราพูดอะไรแบบใหม่ก็ไม่โดนใจ ถ้าพูดพักคอเขาว่าเขาต้องการให้เราพูดว่าคนนั้นคนนี้จะพูดอย่างนี้ตามแบบเดิม ๆ ที่เขาต้องการ ก็มีความสุข happy ยิ้มพึงพอใจ ถ้าพูดฉีกแนว ก็มีหงุดหงิดบ้างเล็กน้อย แล้วบอกว่า ต้องพูดแบบนี้
floortime ตอบโจทย์นี้อย่างไรค่ะ

[กิ่งแก้ว]

เรื่องการพูดคุยเรื่องซ้ำ ๆ

เหมือนตัวอย่างเรื่องการเดินทางไปโครเอเชียค่ะ

ลูกไม่ได้อยากพูดเรื่องซ้ำ แต่ไม่มั่นใจมากพอที่จะพูดเรื่องอื่น

หากคุณแม่จะตื้อ จะตอด ให้เขาพูดเรื่องอื่น เรื่องนั้นจะต้องฉีกเล็ก ฉีกน้อย จากเรื่องเดิมของเขา ด้วยท่าทีที่สนุก และยอมรับความหงุดหงิดของเขา แต่ถ้าเมื่อไรตั้งธงว่า จะทำให้เขาพูดเรื่องอื่นให้ได้ แปลว่ากำลังหวังผล ท่าทีของคุณแม่จะคาดคั้น หงุดหงิดใส่เขา แป็บเดียว....ก็เป็นเรื่อง

ฟลอร์ไทม์ที่ถูกต้อง ตอบโจทย์คุณแม่ได้หมดแหล่ะค่ะ

เรื่องของเด็กไม่ยากหรอกค่ะ เรื่องยากอยู่ที่ทัศนคติของผู้ใหญ่

คนทำฟลอร์ไทม์รุ่นบุกเบิก เป็นคนกล้าที่จะคิด กล้าจะทำสิ่งที่แตกต่าง

ด้วยรูปลักษณ์การทำที่ดูแปลก เหมือนจะเล่น แต่เป็นการเล่นที่มีหลัก

ดูผิวเผิน ไม่งดงาม น่าเชื่อถือเท่า ABA หรอกค่ะ

แต่ผลลัพท์ของฟลอร์ไทม์นั้นยิ่งกว่างดงาม

[กิ่งแก้ว]

ขอให้ใช้กระทู้เดียวค่ะ

[กิ่งแก้ว]

http://www.floortimethailand.com/images ... ari/07.pdf

ลองอ่านบทความนี้ดูนะคะ